Loslaten

Laat los mijn hand is de 1e roman van de Engelse schrijver Edward Docx die in het Nederlands is vertaald.

Louis rijdt zijn vader met een oud volkswagenbusje, waar ze vroeger vaak mee op vakantie zijn geweest, van Engeland naar Zürich. Vader is ziek, hij heeft ALS en wil op een waardige manier uit het leven stappen, voor hij te ziek en afhankelijk is geworden. Daar euthanasie in Engeland is verboden, rijden ze naar de levenseindekliniek in Zwitserland. Tijdens de reis sluiten de twee(ling) halfbroers van Louis zich aan. Ieder heeft zijn eigen mening over het besluit van vader. Langzaam komen tijdens de reis de familierelatie’s en bijbehorende frustratie’s aan het licht en de rol die vader hierin heeft gehad.

Ondanks het tragische doel van de reis wordt het verhaal nergens zwaar. De auteur geeft geen oordeel over euthanasie, maar laat de verschillende meningen van de personages naar voren komen. Kunnen ze het besluit van hun vader accepteren en staat vader zelf volledig achter zijn besluit. Daarnaast spelen vooral de familieverhoudingen een grote rol.

Het boek is op zijn tijd komisch en er staan prachtige zinnen in die het waard zijn om even te laten bezinken voor je weer verder leest.

De grote vraag aan het einde is, wie uiteindelijk wie loslaat.