De origineelste hervertelling van de bekende mythe.

Titel: Medusa
Auteur: Jessie Burton
Genre: jeugdroman, mythologie

Medusa is een van de bekendste mythen uit de klassieke mythologie en doet bij iedereen wel een belletje rinkelen. De Gorgo met slangenhaar die met haar blik mensen kan verstenen. Maar dankzij dit boek van Jessie Burton, bekend van bestsellers zoals "The Miniaturist" en "The Muse", wordt het personage achter de mythe eindelijk beter belicht.

Het verhaal vertrekt vanuit de bekendste versie van de mythe. Namelijk die uit de Metamorphoses van Ovidius, ook wel de bijbel van de Romeinse mythologie genoemd. Een van de verhalen daaruit is die van Medusa, waarin ze wordt beschreven als een monster, net als in vele andere klassieke en hedendaagse voorstellingen. Volgens Ovidius was Medusa eerst een mooi meisje, waardoor ze de aandacht van Poseidon gekregen had. Medusa wou die aandacht niet en kreeg bescherming van Athena, die haar in haar tempel liet verblijven. Maar Poseidon verkrachtte haar toch en vernietigde daarbij Athena’s tempel. Athena werd dan zo boos dat ze Medusa’s haar in slangen veranderde en haar verbande. Later zou ze door Perseus vermoord worden. Bij dat alles duidt Ovidius Medusa aan als de schuldige.

Maar daar brengt deze prachtige hervertelling verandering in. Langzaamaan kom je haar verhaal en dat van Perseus te weten. Medusa leefde op een eiland met haar zussen, die overdag telkens gingen jagen. Ze was eenzaam, tot Perseus daar strandt. Ze beginnen van elkaar te houden, maar Medusa wil haar gezicht niet aan hem tonen, bang dat ze niet geaccepteerd zou worden. Hoe het afloopt, zal ik natuurlijk niet verklappen, want dit boek is zeker het lezen waard.

Het verhaal is prachtig en heel poëtisch geschreven en leest ook heel vlot. De manier waarop Medusa’s gevoelens beschreven worden, zorgen ervoor dat Medusa bijna menselijk wordt, geen monster, maar een vervloekt meisje, dat alles probeert te verwerken en langzaamaan openbloeit. Burton slaagt er ook in het verhaal heel levendig te schrijven waardoor ik in het boek gezogen werd en soms een traantje moest wegpinken. De vele mythologische verwijzingen vond ik een leuke extra. Zo had Medusa haar slangen namen gegeven zoals Echo, Callisto, Artemis en Daphne, allemaal verwijzingen naar mythologische figuren. Maar als ik aan Medusa denk, denk ik aan actie en epische gevechten, maar die waren er helaas niet echt. Het grootste deel van de tijd praten ze gewoon over hun verleden. Aangezien het een hervertelling van het verhaal is, worden er ook enkele stukjes uit de mythe aangepast, wat voor een verrassend einde zorgt. Maar ik vond die aanpassingen niet echt een meerwaarde.

Al bij al is het toch een goed boek dat niet weg te leggen valt. Dit aangrijpende verhaal over identiteit en zelfacceptatie is zeker een aanrader voor jong en oud en zeker voor iedereen die van mythologie houdt. Dit is nog maar het vijfde boek van Burton, maar helaas ook voorlopig het enige van de zes dat geïnspireerd is op klassieke mythologie, want ik zou heel graag andere mythologische hervertellingen van Burton lezen.