Herkenning

Na alle vertaalde boeken van Haruki Murakami te hebben gelezen ben ik vol scepsis begonnen aan dit boek. De twee eerdere autobiografische boeken (één over hardlopen en de ander over zijn leven als romanschrijver) vielen bij mij minder goed dan zijn romans. Maar dit was voor mij weer een pareltje. Ik ben aangenaam verrast dat de vader van Haruki een junior priester-opleiding gedaan heeft en ik begrijp nu beter de invloed die dit op alle voorgaande boeken van Haruki Murakami heeft. Het mystieke daarvan, dat mij altijd zo heeft aangetrokken, sijpelt door in al zijn werk.
De twee anekdotes over katten zijn razend knap beschreven. Ik ben heel bekend in Hyogo, Osaka en Kyoto en ik ben daar als ik Murakami lees. Ik voel tussen de regels door meer dan ik in deze recensie kan beschrijven.
DIt korte verhaal bevat zoveel gevoel en wijsheid. Het is een ode aan de tijd en een ode aan de geschiedenis.
Hoe Haruki Murakami het voor elkaar krijgt om zó veel te zeggen in vijftig pagina's, is voor mij het bewijs dat hij een van grootste literaire schrijvers is van deze tijd.
Het feit dat de gruwelen van de Sino-Japanse oorlog niet worden weggelaten, maar met precisie en tóch ook fijngevoelig worden omschreven , is bewonderenswaardig.
Mijn eigen biografie over Japanners in China (Tokiko) gaat hier met véél meer woorden op in, maar ik ben een westerse die over Japan schrijft. Japanners zijn beter in eenvoud.
De in het boekje opgenomen haiku's van Chiaki Murakami zijn hiervan het bewijs.
Ik ben onder de indruk.