Bridget Collins verbaast opnieuw: The Betrayals kan zich met The Binding meten

Na een politieke afrekening kan Léo Martin zijn politieke carrière vergeten en wordt hem geen andere keuze gelaten dan terug te keren naar zijn vroegere school Montverre. Studeren aan Montverre betekent het bestuderen/beoefenen van het grand jeu.

Claire Dryden, als vrouw uitzonderlijk toegelaten om de hoog aangeschreven positie van Magister Ludi aan Montverre in te vullen, is alles behalve opgetogen met de komst van Léo Martin.

Er ontstaat een vreemde dynamiek tussen beiden. Bovendien blijkt gaandeweg dat het verleden van Léo niet zonder relevantie is voor het heden.

In haar nawoord vertelt Bridget Collins over haar bezorgdheid om een tweede roman te schrijven die zich zou kunnen meten met The Binding. Onterecht, want opnieuw is de schrijfster erin geslaagd om een boek te schrijven waarbij je als lezer vanaf de eerste bladzijde midden in het verhaal belandt. Hierdoor heb je uiteraard nog heel wat informatie nodig om te kunnen volgen, maar dankzij de spanning blijf je doorlezen tot je die informatie vergaart en de puzzelstukjes stilaan op hun plaats vallen. Vervolgens volgt de ene onthulling na de andere en is het onmogelijk te stoppen met lezen. Opnieuw een pluim voor Bridget Collins, ze kan gerust haar twee romans naast elkaar op de bovenste plank plaatsen. Ik tel af naar haar volgende roman.