Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Niet om door een ringetje te halen

ElskeLeest 05 november 2018

Isabelle Corlier (1977) woont al meer dan twintig jaar in Brussel. Het is dan ook niet gek dat deze stad het décor vormt voor haar debuut Ring Oost. Dit boek werd al beloond met de Prix Fintro Écritures Noires, een literaire onderscheiding voor het beste boek van een Franstalige misdaadschrijver, en is sinds kort ook in het Nederlands verkrijgbaar.  

In Ring Oost volgen we Aubry Dabancourt. Audry heeft een kort lontje. Een bijna-ongeluk op ring oost, onderdeel van een van de belangrijkste wegen rondom Brussel, leidt tot een confrontatie die van Audry een moordenaar maakt. Audry is echter ook onderzoeksrechter, een belangrijke functie waarin hij gerechtelijke onderzoeken leidt en bewijzen voor en tegen de verdachte verzamelt. Met kennis uit deze functie denkt hij het lijk en de bewijzen goed te kunnen verbergen. Maar dan wordt het lijk toch gevonden. Audry wordt onderzoeksrechter op die zaak en staat dus aan het hoofd van het onderzoek naar de moord die hij gepleegd heeft. Hoofdinspecteur Zakaria Bouhlal krijgt de leiding over het onderzoek. Weet deze jonge man de misleidingen en manipulatie die Audry toepast te doorzien, om de onderzoeksrechter van moord te beschuldigen?  

Corlier heeft het boek in de derde persoon geschreven. Daarbij wisselt ze van perspectief. Naast hoofdpersonages Audry en Zakaria, komen ook een aantal andere personages aan het woord. Voorbeelden hiervan zijn een minnaar van het slachtoffer, een stagiaire of iemand zonder naam. Vaak wordt hen maar een beperkt aantal bladzijdes toebedeeld, waardoor deze passages als losse flodders lezen. Ze verrijken het verhaal namelijk niet altijd, of worden onvoldoende uitgewerkt om de rol te kunnen spelen die Corlier er waarschijnlijk mee voor ogen had. Deze afstand is ook voelbaar ten opzichte van Audry en Zakaria. Er mist namelijk diepgang in deze personages. Hap-snap-beschrijvingen van gevoelens en gedachten, zorgen ervoor dat je je als lezer niet kunt relateren aan en kan inleven in keuzes van de hoofdpersonages.  

De schrijfstijl van Corlier is vlot. Korte en lange zinnen worden afgewisseld. De overgangen zijn soms echter lastig te volgen, waardoor je genoodzaakt bent enkele passages meerdere malen te lezen. Daarnaast geeft Corlier details op plekken waar deze niet bijdragen aan sfeer of verloop van het verhaal, zoals uitvoerige beschrijvingen van eten en een kattenbak. Ze verzuimt details echter ook te beschrijven op plekken waar ze essentieel waren. Dit hangt wellicht samen met de vele personages die het verhaal rijk is, maar die slechts een minimale rol spelen en beperkt beschreven worden. Zo zijn er onder andere Zakaria’s kat, Aubry’s oud-buurman en een stelletje die kort worden beschreven en veel vragen oproepen. De toevoeging van deze personages lijkt overbodig. Het zorgt ervoor dat je als lezer soms overgaat in diagonaal lezen, waardoor de betrokkenheid bij en de snelheid van het verhaal verminderen.  

Plottwists weet Corlier knap in het verhaal te verweven. Deze verrassen de lezer soms echt. Toch lijkt de plot niet af. Heeft Corlier het einde bewust wat opengelaten? Voor de lezer blijven te veel eindjes open om het boek met een goed gevoel weg te kunnen leggen.  

Helaas, de vraag die achterop het boek gedrukt staat, ‘Wat gebeurt er wanneer kleine machthebbers, dragers van grote verantwoordelijkheid, het rechte pad verlaten?’, wordt slechts oppervlakkig beantwoordt. De verschillende perspectieven van waaruit dit boek beschreven wordt en de plot hadden dan ook veel verder uitgewerkt kunnen worden. Een gemiste kans!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van ElskeLeest