Deze thriller haalt je weg uit het “nu”

Floor, gescheiden, moeder van Kim en bewindvoerder van haar jongere zusje Bente die in een verpleeghuis woont met Korsakov, krijgt te maken met een afzetter.
De oplichter doet er alles aan om het huis wat van Bente is, in handen te krijgen. Helaas gaat dit niet zonder slag of stoot. Deze geldwolf deinst nergens voor terug en gaat ver om zijn doel te bereiken.
Is Floor hier samen met haar dochter Kim tegen op gewassen? En is Bente wel de zus die ze altijd dacht te hebben?

De weg van het water is een thriller die je direct vanaf het begin meesleept in het verhaal.
De prettige, beeldende schijfstijl, die soms bijna poëtisch is, zorgt ervoor dat je in een “flow” komt, waardoor je eigenlijk alleen maar door wilt blijven lezen.
De personages worden goed en duidelijk neergezet waardoor je je direct in kunt leven.
De hoofdstukken zijn kort en wisselen af tussen Floor en de oplichter Buisman, dit maakt het lezen erg prettig. Doordat de schrijfstijl van Trudi Rijks zo beeldend is, worden sommige scènes zo beschreven dat het je als lezer beklemd, hierdoor wordt het boek extra spannend.
Het verhaal maakt duidelijk hoe vatbaar wilsonbekwame mensen zijn en hoe gauw er misbruik van hun kan worden gemaakt. Met dit onderwerp zorgt Trudi Rijks ervoor dat het een erg originele thriller wordt.
Met andere woorden, deze thriller moet je gewoon lezen, bij dit verhaal werkt het gebruik “laat het los” niet, want dit boek houdt je in zijn greep.
En kan ik alleen maar zeggen, ik hoop dat Trudi Rijks meer thrillers gaat schrijven.