Appie Baantjer was niet alleen politieman, rechercheur bij de Amsterdamse politie en auteur van De Cock-serie, maar hij inspireerde ook anderen rondom zijn thema: moord in Amsterdam, zoals Ed van Eeden, uit Utrecht. Hij ging met zijn eerste verhaal onder de arm naar Appie, die zei: “hoe verzin je het?” en kreeg toestemming voor zijn serie Baantjer Inc. Het is een serie misdaadboeken die meer van deze tijd zijn. Ze hebben mobiele telefoons, ze gebruiken Facebook en Twitter, en ook Amsterdam is meer van deze tijd. Ik heb genoten van deze boeken. 

Inc staat voor het Engels/Amerikaanse begrip Incorporated, wat letterlijk vertaalt betekent: opgenomen
In de ict staat het voor een volgende stap in de applicatie-ontwikkeling. Inc kan dus ook betekenen: "increment"=verhoging
Appie heeft de titel zelf bedacht en ging er vanuit dat het “In combinatie met” betekende, maar blijkbaar had Ed van Eeden een andere gedachte erachter; het is een detective-serie van deze tijd, 21e eeuw, dus hou ik het op “een volgende stap” in de serie van Baantjer.

De hoofdpersoon in deze serie is de jonge beginnend rechercheur, Hendrick (met ceekaa) Zijlstra, in het eerste boek 28 jaar oud, ongehuwd, in zijn vrije tijd een echte flierefluiter met mooie meisjes en drank, en komt daardoor ’s morgens altijd te laat op zijn werk met een kater, in zijn gekreukte hemd, niet al te schone spijkerbroek en zijn petje op zijn ongekamde haren.
Hij is een volle neef van de ons bekende rechercheur De Cock (met ceeooceekaa), een kind van Jurre’s zuster Emmy, die na haar scheiding van Tjerk Zijlstra haar meisjesnaam weer in gebruik heeft genomen.
Hendrick is werkzaam aan het bureau Ferdinand Bolstraat en daardoor actief in de wijk De Pijp, een volksbuurt in Amsterdam rond de Albert Cuyp (markt) en het Sarphatiepark.
Zijn vaste partner en leermeester is Oscar Martinus Graanoogst, 25 jaar ouder (53 jaar oud) en flink wat wijzer dan Hendrick; hij is van Surinaamse afkomst, gehuwd en inmiddels opa van zijn oudste dochter, en vader van zijn tweeling (zoons) en zijn oogappeltje, zijn jongste dochter. Hij woont in Almere, een stad in de polder waar ze begin 70er jaren zijn begonnen met bouwen, en veel Amsterdammers zijn daar naar toe verhuisd, gelokt met een mooie eengezinswoning met veel groen, oftewel heel anders wonen dan 3 hoog achter in een volksbuurt van Amsterdam. 

Het rechercheteam bestaat verder uit:
*Latifa Ringeling
*Carla van Amerongen
*Mustafa Karadog
*Harry de Jong 

De wachtcommandant van dat bureau, de directe chef van het rechercheteam, is in het begin Leo Esterik, maar krijgt aan het einde van deel 3 een (zeer verrassende) vervanger, inderdaad: hoe verzint hij het ?
Lijkschouwer is Bertels, tevens patholoog/anatoom 

En tot slot maken we in het begin van deel 1 al kennis met de lieftallige Ingrid van den Bogaerd (met aaee), werkzaam achter de balie van het politiebureau aan de Ferdinand Bolstraat en getrouwd met Renée, waardoor Hendrick al bij de eerste kennismaking meteen een blauwtje loopt bij haar, tot groot vermaak van al zijn collega’s.

En dan nu de boeken:

Deel 1 - Moord met een strijdbijl (2010)
Een jochie van een jaar of 10 moet naar zijn vader, want zij gaan naar Ajax die een thuiswedstrijd speelt. Op die vroege zondagmorgen wordt hij door zijn moeder naar de tram gebracht. Als de tram er aan komt staat Davey voor een ruit van een winkelpand naar zijn moeder te schreeuwen, en wijst naar binnen. Het lijkt erop dat er iemand dood in de winkel ligt en via de bestuurder van de tram wordt de meute opgeroepen. De winkel blijkt eigendom te zijn van de broers Victor (en echtgenote Irina) en Anatoli(Tolja) Davidenko, die oorspronkelijk uit Wit Rusland komen. Vandaar de naam Belarus op de gevel van de winkel. Het rechercheteam van De Pijp wordt erop gezet, en langzaam aan wordt er meer duidelijk rond de familie Davidenko. Maar de zaak ligt gevoelig, want het zou wel eens kunnen zijn dat de Russische Maffia er achter zit, een wespennest waar ze beter niet zelf in kunnen roeren.
In dit boek maken we ook kennis met de moeder van Hendrick, Emmy de Cock, die de zus van de beroemde Jurriaan de Cock uit de Warmoesstraat is. Ze is geneigd Hendrick te blijven pamperen, maar Hendrick is 28 jaar en wil van het leven genieten (meisjes, drank, uitgaan), zonder enige inmenging van zijn moeder, of van zijn Oom Jurriaan de Cock.
Gaat dit rechercheteam deze moord oplossen? Of verknalt Hendrick (met ceekaa) de boel met zijn puberale gedrag ? Lees het boek en geniet van het verrassende eind. 

Deel 2 – moord in een café (2011)
Als Anja, barvrouw in het gezellige café Het Pronkjuweel, de laatste ronde heeft uitgedeeld en gaat opruimen, blijkt Ome Kees, een vaste gast in deze stamkroeg, dood op zijn stoel te zitten; zijn laatste borreltje staat onaangeroerd voor hem op tafel. Het alarmnummer wordt gebeld en een uitgebreid onderzoek wijst uit dat Ome Kees (Cornelis Johannes van den Genugten, 68-jaar) vlak voor sluitingstijd door messteken om het leven is gebracht, terwijl iedereen om hem heen zat/stond/praatte of dronk. Een zaak voor de recherche van De Pijp, het duo Hendrick (met ceekaa) en Graanoogst worden er op af gestuurd. In zijn huis vinden zij één grote aftandse inboedel, behalve een ultra-moderne kapitale gloednieuwe tv. De vraag rijst: hoe kon Ome Kees zo’n t.v. betalen? Tijd voor een uitgebreid onderzoek voor het gehele team, en langzaam aan worden de losse eindjes aan elkaar geknoopt én mede dank zij de moderne ontwikkelingen op het digitale vlak valt de moordenaar door de mand. 

Deel 3 – moord op de Albert Cuyp (2011)
Een bekende markt in De Pijp is de Albert Cuypmarkt, een druk bezochte markt en tevens een toeristisch trekpleister, al is deze anno 2010 niet meer te vergelijken met vroeger, zoals ik hem ken. Toch staat iedereen nog steeds zijn waar aan de man te brengen, schreeuwt iedereen voor het hardst en proberen ze publiek naar hun stal te trekken. De vis, het brood, kleding, drop, vlees en patat, alles staat naast elkaar, maar achter de kraam hebben zij hun eigen auto met nog enige voorraad. Tegen sluitingstijd vraagt een klant naar een specifieke maat en kleur T-shirt, en als de marktkoopman achter de flap in zijn voorraad moet zoeken, vindt hij daar een lijk liggen. Het blijkt de 21-jarige studente Christie Zeilmaker te zijn, maar wie is zij? En wat studeert zij? En wie wil haar iets aan doen? En hoe is ze precies om het leven gekomen?
Allemaal vragen waar het rechercheteam De Pijp onder aanvoering van Hendrick (met ceekaa) Zijlstra en Oscar Graanoogst antwoorden op moeten zien te vinden, en aan het eind van het verhaal komt de nieuwe wachtcommandant zich voorstellen. 

Deel 4 – moord aan tafel (2012)
Moord is al lang niet meer iets wat achter de schermen plaats vindt, het gebeurt ook in real life steeds vaker in alle drukte door veel mensen, publiek of familie-uitjes. In dit geval vindt er een etentje plaats in een Jungle-restaurant. Het feestvarken is Professor Arthur van der Struik, 54 jaar, die met familie, collega’s en vrienden viert dat hij die dag, 10 oktober, als hoogleraar culturele etnologie de ‘’Graanman Boni Award’’ heeft mogen ontvangen. Voor het oog van alle disgenoten zakt Arthur in elkaar en is op slag dood. Lijkschouwing wijst uit dat hij is overleden door een gif, wat mogelijk met een pijltje door een blaaspijpje naar hem is toegeschoten. Tijd voor het rechercheteam om zich onder leiding van de Surinaamse Graanoogst te gaan verdiepen in de Marrons, de bevolkingsgroep waarin Arthur zich had gespecialiseerd. In dit boek werkt het rechercheteam voor het eerst onder commando van de nieuwe wachtcommandant, en die zit Hendrick met ceekaa op de huid voor een betere houding binnen de groep. Het moet uit zijn met zijn puberale gedrag. Wat gaat Hendrick doen? Blijft hij zijn gang gaan en blijven al zijn collega’s hem nog steeds de hand boven het hoofd houden? En wat moet Oscar in de Bijlmer, vlak voor hij naar huis gaat, in de flat Ganzenhoef? Geniet van een mooi (en ook leerzaam) verhaal.

Overigens is de Bijlmermeer omgedoopt tot Amsterdam-Zuidoost, is het Johan Kruyff- stadion daar neergestreken, de nieuwe thuisbasis van Ajax uit de Watergraafsmeer. De Bijlmer, een wijk van Amsterdam met de meeste verschillende nationaliteiten, een wijk dat altijd in beweging is, een wijk waar de bewoners nooit lijken te slapen, en met een “boom, die alles zag”. 

Deel 5 – moord op een tram (2012)
Tramlijn 12 reed in Amsterdam van het Amstel Station via het Bos en Lommer, een wijk bekend om zijn “Kolenkit”, naar het eindpunt bij het Station Sloterdijk. Sinds 2018 rijdt deze tram een andere route (door het in gebruik nemen van de Noord-Zuid (metro)lijn. Tramlijn 12 rijdt nu van het Amstelstation via de van Baerlestraat naar het Centraal Station). 
Verzekeringsman Willy Bolten uit de Betuwe zit in de tram en is gebiologeerd door één van zijn medepassagiers, een jonge vrouw met een klein kindje in een buggy. Als zij eruit moet, wordt zij geholpen door een jongeman, die hij nu pas voor het eerst ziet. De tram slingert door wat bochten richting Roelof Hartplein en dan ziet hij dat de betreffende jongeman van zijn stoel glijdt en op de grond valt. De tram wordt stil gezet en er wordt een onderzoek gedaan, en nav die uitslagen wordt het rechercheteam van De Pijp, waar het Roelof Hartplein onder valt, erbij geroepen. In eerste instantie tasten zij volledig in het duister, al weten zij dat het de 23-jarige student Jordi Jongerius is, getrouwd en keurig in een duur Armani pak zit en met zijn vrouw een zeer luxueus appartement bewoont, terwijl ze beiden een Studiebeurt ontvangen. Het wordt spitten en graven voor het complete team, want hoe kan een studentenechtpaar zo’n appartement bekostigen?, en wat betekenen de afkortingen eB en mp in zijn agenda? Een boek van deze tijd, niet alleen het thema wat de aanleiding tot de moord vormt, maar ook de manier waarop ze de waarheid achterhalen met inzet van het digitale gebeuren.  

Deel 6 – moord op een chirurg (2013)
Jaap Rosmuller heeft niet veel nodig in zijn leven, hij werkt om te kunnen leven en doet dat door o.a. een heerlijk baantje: bij Valentijn Bredero in de Utrechtsestraat poetsen. Nadat hij in dienst is genomen zijn er duidelijke afspraken gemaakt: 2 x per week poetsen, en tussen 17.00 en 9.00 uur én de weekenden wegblijven. Verder mag hij doen wat hij wil, en daar maakt hij gretig gebruik van, want Val heeft een geweldige muziekinstallatie, een mooie t.v., een heerlijke bank, het enige wat hem te doen staat is voor hij vertrekt alles weer netjes op te ruimen. Zo komt het dat hij op een dag binnenstapt maar nu het lijk van Valerie Bredero vindt. Valerie blijkt een bekende chirurg te zijn in het Onze Lieve Vrouwen Gasthuis in Amsterdam-0ost, nabij het Oosterpark, maar woont met vrouw en kinderen in Bloemendaal. Het blijkt dat niemand van de familie weet dat Val een eigen (luxe) onderkomen in de Utrechtsestraat heeft. Nader onderzoek wijst uit dat er vele mogelijke daders te vinden zijn op zijn werk, met als achtergrond haat, nijd en jaloezie. Of ligt het motief och bij mede-verzamelaars van zijn hobby: Kuifje ? en wat is het verschil tussen een stripfiguur en een cartoon character ? Hendrick (met ceekaa) heeft iets goed te maken tegenover zijn collega’s en is blij dat hij wederom met de benodigde spitwerk en blufpoker de zaak tot een goed einde kan brengen…  

Opvallend in deze serie is:
*dat bij ieder boek voor de inleiding tot de moord steeds een bepaald publiek aanwezig is, dus vaak getuigen genoeg, maar dat gaandeweg het verhaal er een hele andere invalshoek naar voren komt.
*Hendrick wordt door zijn collega’s in het 1e boek nog in bescherming genomen, al gaat zijn reputatie hem vooruit: alles met een rok in het politiebureau heeft hij al benaderd en afgewerkt. Maar dan maakt hij kennis met Ingrid van den Bogaerd (met aaee) en er ontstaat toch een vriendschappelijke verhouding tussen die twee, met toestemming van Ingrids man Renée. Maar houdt het stand?
*en waarom houdt Jurriaan de Cock (met ceeooceekaa) zijn liefste neef Hendrick (met ceekaa) achter de schermen in het oog? En als Hendrick het weer eens te bont maakt, hangt Oom Jurre steevast aan de telefoon. Krijgt hij Hendrick uit zijn puberale gedrag in het (politie)gareel, of is dat uiteindelijk iemand anders die het lukt omdat die persoon hem publiekelijk de mantel uit veegt en hem de toegang tot het bureau weigert tot hij er weer acceptabel uit ziet, fris ruikt, en monter uit zijn ogen kijkt.
*ook lijkt Hendrick – net als zijn oom Jurre – over een aantal handigheidjes te beschikken die vaak leiden tot de uiteindelijke doorbraak en arrestatie van de dader.

Tot slot nog even over de schrijver:
Ed van Eeden werd in Nijmegen geboren in 1957 en studeerde Nederlands, filosofie en algemene literatuurwetenschap. Van Eeden werkt sinds 1989 als freelance literair journalist, vertaler en publicist. Hij debuteerde als romanschrijver in 1999 met De Vogelspin. Vanaf 1999 publiceerde van Eeden onder het pseudoniem Steven Klamm ook een reeks griezelboeken voor de jeugd.[1] In 2000 verscheen zijn eerste politieroman Dossier jeugdbende, tevens het eerste deel van de reeks DISTRICT NOORD, dat zich afspeelt in Utrecht waar hij tegenwoordig woont en werkt.