Geteisterd -en bevangen- door enorme hitte ploegden wij ons de laatste school,- en werkweken door. Schoolreisje, de laatste themaweek, wisselochtend, Vossenjacht en de groep 8 film: het kon niet op. Mijn jongste mocht, op de valreep, ook nog haar toekomstige verjaardag (eind augustus) alvast vieren in haar oude klas en mijn oudste won samen met een vriendinnetje de eerste editie van de Talentenjacht van school met een streetdance act met een door haar zelf geschreven choreografie. De wisselbeker staat te pronken op haar kamer en een eervolle vermelding op de Wall of Fame is een feit.

Ik had nog een laatste overleg hier, een 'dit moet echt deze week nog af' lijst van heb ik me jou daar, een jarige collega en een paar Verkocht stickers te plakken (altijd leuk) en toen kon ook mijn vakantie beginnen. Of nou ja, de ellende die inpakken heet moest nog beginnen en laat dat nou niet mijn sterkste kant zijn. Snel overprikkeld, benauwd weer en een lijf wat nog niet op het oude niveau is, het werkt allemaal niet echt mee en dit soort activiteiten zijn nou niet die bepaald die activiteiten waar ik op floreer zeg maar.

Afwisselend dacht ik 'waarom doe ik dit' en 'we gingen toch op vakantie en niet verhuizen', maar inmiddels zijn we geland. Figuurlijk dan, want er is geen vliegtuig aan te pas gekomen. Alles is uitgeladen, de eerste stranddagen zijn geconsumeerd en mijn Kobo Plus abonnement en e-reader zijn mijn trouwe metgezellen deze zomer. Wat me meteen brengt bij toch wel een klein tikkeltje vakantiestress, want: wat gaan we nou toch allemaal lezen? De keuze is in ieder geval reuze.

Eerst maar eens kijken naar wat ik de afgelopen maand aan mijn Gelezen plankje heb kunnen toevoegen!

38. Sidney Chambers en de schaduw van de dood, James Runcie (Grantchester #1)

Het is toch eigenlijk best bijzonder dat ik nog niet eerder van deze serie gehoord heb. Niet als TV Serie op BBC First, dus ook niet als serie boeken. Terwijl dit helemaal een 'aardje naar z'n vaartje' is. Een ietwat verstrooide predikant, een slaperig Engels dorpje, een inspecteur en een heleboel bijzondere op te lossen zaken, zoals een vermeende zelfmoord, gestolen juwelen en een kunstvervalsing. Dit alles doorspekt met de zo heerlijk droge Britse humor. Het is één en al feest en genieten terwijl we predikant Sidney Chambers volgen tijdens zijn zoektocht naar daders, motieven en oplossingen. Meerdere zaken passeren per boek de revue, dus saai is het niet. Wel lekker voortkabbelend op een heel prettige manier. Ik heb me enorm vermaakt in Grantchester en kijk dan ook uit naar het volgende deel. Dit is wat mij betreft echt 'ik koop hier alle papieren boeken voor in mijn boekenkast' materiaal, dus dit eerste deel staat inmiddels te pronken in mijn werkkamer.

• Cosy Crime
• 4 sterren
• HRC Een blauw boek, Het eerste deel van een serie

39. Bella Italia, Nicky Pellegrino

Juli was Nicky Pellegrino meeleesmaand bij Fabulous Feelgood en een deelname aan deze meeleesmaand liet ik me graag welgevallen. Ik maakte kennis met deze schrijfster toen ik jaren geleden De Granaatappelboom las, een prachtige roman die me lang is bijgebleven. Daarna volgende nog Olijven en Oregano en iets recenter, in oktober 2020, las ik in een buddy met Elly het bijzonder vermakelijke Dromen van Italië (voor wie het leuk vindt, hier vind je een verslag van de Buddy). Ik mag wel zeggen dat ik haar een heel fijne schrijfster vind en haar boeken zijn altijd genieten. Echte feelgoodkost met een zomers tintje, ideaal voor de vakantietijd!

En wat genoot ik van dit heerlijke verhaal! Tikje voorspelbaar, dat wel, maar de personages het heerlijke eten en de omgeving zijn bijzonder mooi uitgewerkt. Het verhaal gaat in delen ook terug in de tijd en dat maakt het echt bijzonder plezierige leesvoer. Genoten!

• Feelgood
• 4 sterren
• Nicky Pellegrino meeleesmaand
  
  
  

40. Caffè Amore, Nicky Pellegrino

Helemaal in Italiaanse sferen dook ik direct in een volgend verhaal en daar kreeg ik geen spijt van. Sterker nog, dit verhaal vind ik nóg mooier en een tikkie zwaarder ook. Het blijft Feelgood, maar met een in sommige opzichten dramatisch familieverhaal in zich. Het boek bestaat uit drie delen die naadloos op elkaar aansluiten waarbij je gaandeweg steeds meer van het verhaal begint te begrijpen. Ik heb een traantje gelaten, wát een mooi verhaal!

• Feelgood
• 5 sterren
• Nicky Pellegrino meeleesmaand

41. De Pattiserie, Charlotte Jacobi

De aankondiging van dit boek bracht veel nieuwsgierigheid bij mij met zich mee. Leuk, een nieuwe serie! En wat een mooie cover! Hij zat bij Bookchoice in het pakket en toen ik Marieke vertelde graag eens met haar te buddyen omdat dat nog op mijn Hebban Bucketlist stond, was een buddyafspraak snel gemaakt.

Buddyen met Marieke is leuk. Tot zover het positieve. Want jemig, wat een boek! Begon het nog best aardig, kon ik de personages nog uit elkaar houden en zat de vaart er op een prettig kabbelende manier in, zo vanaf het midden sloeg het totaal om. Er kwam geen eind aan alle ongeloofwaardigheid en voorspelbaarheid en ik begon me zowaar te irriteren! Er bleef niet veel van mijn enthousiasme uit het begin over en heb me tussen alle ellende en problemen die zich in topsnelheid afspeelde door, naar het einde geworsteld. Zo'n einde waarbij de auteur denkt 'O wacht, het boek moet uit, we gooien alles bij elkaar in vijf bladzijden'. 

Het moge duidelijk zijn. Niet mijn boek. Niet óns boek, want Marieke en ik waren, zoals wel vaker, zeer eensgezind. Jammer van deze titel voor onze buddy, maar we hebben afgesproken een léuk boek te kiezen voor een tweede buddy. Dus we gaan gewoon in de herhaling. Qua buddy dan, hopelijk niet qua leesbeleving. Nee, deze serie gaat voor mij geen vervolg krijgen.

• Historische Roman
• 2 sterren
• HRC
• Buddyread met Marieke

42. Een zomer in Venetië, Nicky Pellegrino

Ik waande me nog altijd in Italiaanse sferen en wilde dit prachtige land nog niet verlaten, dus ik las door in een derde boek van Nicky Pellegrino. Dit vond ik toch wel de minst geslaagde van de drie die ik las en ik merkte aan mezelf dat het ook wel even klaar was. Teveel achter elkaar van één schrijfster is misschien wat teveel van het goede.
Ik koos voor dit verhaal omdat hoofdpersoon Adollorata al voorbij kwam in Bella Italia, ik was erg benieuwd naar haar verhaal. Het is niet zozeer een vervolg als wel een heel op zichzelf staande roman over twijfels in het leven, nadenken over dat wat je blij maakt en een zoektocht naar jezelf. Doorspekt met tango, heerlijk Italiaans eten en een flamboyante krasse knar was het heus genieten. Maar net iets minder als mij twee eerder gelezen titels.

• Feelgood
• 3 sterren
• Nicky Pellegrino meeleesmaand

43. Alegría, Francesc Miralles en Alex Rovira 

Voor wie mij al een tijdje volgt is het geen verrassing, ik ben dol op zelfhulpboeken. Overigens ben ik niet zo dol op die term. Ik heb het al vaker gezegd, maar het klinkt zó hopeloos sneu terwijl een beetje goed 'zelfhulpboek' verre van sneu is. Ik noem het dan ook liever iets in de trant van zelfontwikkeling. Want nee, als je dit soort boeken graag leest ben je niet direct een hopeloos geval, toe aan hulp of heb je het idee dat er iets niet aan je schort. Nee hoor, je kunt volkomen tevreden en gelukkig zijn met jezelf, maar de levenslessen die in deze boeken verscholen zit toch enorm waarderen. En laat dat bij dit boek nou ook net het geval zijn. In meerdere stappen/categorieën wordt ingegaan op de vreugde van het leven, jouw Alegría (Spaans voor 'vreugde').
Doorspekt met prachtige volzinnen, oude wijsheden, mooie gedichten, wijze woorden, raad, en vooral heel veel onderwerpen waarbij je denkt 'dit weten we allemaal en toch is het fijn er op deze manier weer eens bij stil te staan' is dit echt één van de mooiste boeken binnen dit genre die ik ooit heb gelezen. Het leest als een verhaal, geschreven in briefvorm, met een bijzondere wending aan het eind (ik zag hem niet aankomen) en een symbolisch kort verhaal als afsluiter.

Voor wie normaliter jeuk krijgt van boeken binnen dit genre, ik daag je uit: geef deze titel een kans!

• Zelfontwikkeling
• 5 sterren
• HRC Een zelfhulpboek (help, Hebban, doe wat aan deze omschrijving!)

44. Dagboek van een krankzinnig jaar, Sheila Sitalsing

Een boek over een hysterisch Corona jaar, is dat nou leuk? Hebben we niet genoeg over dat vermaledijde virus gehoord en gelezen? Moeten we niet blij zijn dat woord nu eens niet het dagelijks nieuws domineert? Ik was behoorlijk Corona moe. Letterlijk wel te verstaan, want mijn energie is na mijn eigen infectie nog steeds niet helemaal op het oude niveau. Maar ook Corona moe, zoals wij allemaal wel moe zijn, wel een beetje klaar met deze materie. Voor zover je er klaar mee kan zijn, want ja, is dat virus al klaar met ons?

Het leek me juist wel een mooi moment om het eens te overdenken allemaal en dan vooral met een portie humor. Dat draagt altijd bij aan het verzachten, humor. En de humor was ruimschoots aanwezig, ik heb een paar maal enorm gelachen. Heerlijk droog, daar houd ik van, met een scherpe visie. Toch had ik een iets ander boek verwacht, het werd allemaal wel erg beschreven met de politiek als leidraad. Het menselijke aspect zat er wat mij betreft niet genoeg in. Ja, we kwamen het hamsteren tegen en het thuisonderwijs. Maar vooral heel veel politiek getinte bevindingen en ik heb daar gewoon niet zo veel mee. Overall best een aardig boek over een enorm bewogen jaar, ik heb het heus met plezier gelezen, maar had er wat meer van verwacht. Maar dat ligt aan mij, niet aan de schrijfster. 

"Lang leve dit waanzinnige georganiseerde land. Met zijn fabelachtige digitale netwerk dat zelfs amper hapert bij een piekbelasting, veroorzaakt door een plotselinge thuiswerktatio van circa 100 procent bij ons in de wijk, die de druk op de intensivecareafdeling in de ziekenhuizen ver overschrijdt". 

• Literaire non-fictie
• 3 sterren
• HRC Een waargebeurd boek

45. Bij Starbucks heet ik Amy, Els Quaegebeur

Wie mij een beetje kent weet: ik ben een Anglofiel. Echter, ik ben ook niet vies van een beetje USA. Die voorliefde kwam tot stand dankzij al die 'real American' series die ik al van kleins af aan volg. Saved by the bell, Full House, Who's the boss, Beverly Hills 90210. Het is een kleine greep uit alle series die ik volgde. Sex and the City nam me mee naar New York, evenals Friends (nog steeds fan!) en Ally McBeal. Ik volgde Dawson's Creek en Providence. Ook was ik gek op Heartbreak High maar dat kwam uit Australië, de enige niet-Amerikaanse serie die er bij mij door de ballotage kwam. 

Het moge duidelijk zijn, ik ben dól op The States en heb jarenlang gedroomd van een Real American Life. Zo fantaseerde ik dat ik als tiener een vriendengroep had net als in de MTV serie The Hills en zelfs nu nog heb ik een zwak voor series als Gilmore Girls, Gossip Girl, Chesapeake Shores (aanrader op Netflix!) en Virgen River. Met een Starbucks koffie op gympen op weg naar je werk (dat alle secretaresses dat daar doen leerde ik in de film Working Girl met Melanie Griffith) in The City that never sleeps. Ik droom er nog steeds een beetje over, leven als een echte Amerikaan. Dus toen dit boek mijn pad kruiste (lees, het stond al eeuwen op mijn leeslijst) besloot ik: nu gaan we er voor! 

Wat een heerlijke kijk in het alledaagse en niet zo alledaagse leven van een Nederlandse in New York! We maken kennis met Els, toevallig geboren in Amerika voordat ze naar Nederland verhuisde met haar Nederlandse ouders, waardoor ze geen verblijfsvergunning nodig had en zich zonder problemen in New York bij haar, eveneens Nederlandse, vriend kon voegen. Els woont in Tribeca (Triangle Beneath the Canals, hoe leuk om dat te ontdekken!) en vertelt ons alles over die gekke New Yorkers en hun gewoonten. Van de Green Cards tot pompoenen en van Deli's tot fietsen, iets wat de Hollandse auteur natuurlijk prima kan. De typische Amerikaans leefstijl, verweven met de ervaringen van de auteur, mooie anekdotes en heerlijk droge humor.

Een must read voor wiens hart, net als dat van mij, altijd snel klopt voor The States en met name de Big Apple.

• Literaire non-fictie
• 5 sterren
• HRC Een waargebeurd boek, Een boek met een naam in de titel, Een boek dat zich afspeelt in New York

Van juli schuiven we zo augustus binnen ...
De leesmaand komt met dit laatste Amerikaanse toppertje tot een mooi einde. Op leesgebied dan. Op vakantiegebied  begon het zo voortvarend, maar helaas kwam de klad er in. Een buikgriep nam mijn gezin na vakantiedag drie in zijn greep. Eerst mijn jongste, toen mijn oudste en daarna mijn man. Inmiddels zijn ze alledrie weer op de been, eten weer en hebben we de ellende van een paar heel nare dagen achter ons te laten. Zolang ook ik overeind blijf voel ik me gezegend en geniet ik vooral van het feit dat we weer genieten. Het weer doet goed z'n best en ik zit nog altijd in een goede leesflow. Het is een terugkerend thema hè: het zit hem in de kleine dingen!