Afgelopen zomer zag ik deze titel op NetGalley die mij intrigeerde, ik vroeg het boek aan en begin juli kreeg ik de e-mail dat  mijn verzoek goedgekeurd was. Toen ik zag dat het boek pas in februari 2025 uit ging komen schoof ik het downloaden even op de lange baan. Vlak voor de archive datum van 17 december downloadde ik het boek en begon het in januari te lezen.

Over de auteur

Paige Dinneny is geboren en getogen in Zuid-Californië.  Ze behaalde haar MFA in creatief schrijven aan Cal State Long Beach, waar ze begon met het schrijven van haar debuutroman. Ze woont nu in Spring Hill, Tennesse, en werkt overdag als winkelmanager en 's nachts als schrijfster. Ze geeft er de voorkeur aan om met echte personen in contact te komen in plaats van proefwerken te beoordelen. Haar verhalen omvatten vaak de complexiteit van familiedynamiek - in het bijzonder de relaties tussen moeders en dochters. Als ze niet werkt of schrijft, drinkt ze veel te veel koffie en brengt ze tijd door met haar twee katten, Ernest en Marilynne.

Paige Dinneny was born and raised in Southern California.  She earned her MFA in creative writing from Cal State Long Beach, where she began drafting her debut novel. A former college writing professor, she now lives in Spring Hill, Tennesse, working as a store manager by day, writer by night – much preferring the opportunity to meet real-life characters instead of grading papers. Her stories often explore the complexities of family dynamics – specifically the relationships between mothers and daughters. When she’s not working or writing, she’s drinking way too much coffee and spending time with her two cats, Ernest and Marilynne.

Over het boek

Een meeslepende, multi-generatie debuutroman over een jonge vrouw die zich een weg baant door het persoonlijke trauma dat haarzelf, haar nomadische moeder en haar alcoholische grootmoeder met elkaar verbindt. Perfect voor fans van Ask Again, Yes en What the Fireflies Knew.

1979. De alleenstaande moeder van de vijftienjarige Aurora Taylor gaat het liefst weg als het moeilijk wordt. Jarenlang heeft ze slechte vriendjes en uitzichtloze baantjes achter zich gelaten, zonder ook maar een blik in haar achteruitkijkspiegel te werpen.

Na vijftien jaar in de bijrijdersstoel heeft Aurora meer dan twee handen nodig om de steden te tellen waar ze gewoond heeft. Ze heeft geleerd om klein te leven - het is makkelijker om weg te gaan als je geen afscheid hoeft te nemen. Dus als haar moeder, Laine, op school verschijnt met de auto volgeladen, gaat Aurora ervan uit dat haar laatste affaire voorbij is. In plaats daarvan is het de dood van haar opa Jay die hen terugroept naar het stadje waar Laine vijftien jaar voor gevlucht is. Elk bezoek aan Monroe, Indiana, eindigt in een explosief gevecht. Haar moeder en oma zijn water en vuur en het duurt niet lang voordat Aurora doorheeft dat oma - alweer - aan de drank is. Met oma aan de drank en Laine's ongemak in het kleine blauwe huis, geeft Aurora hun bezoek hooguit een week. Maar wanneer Laine een affaire begint met de getrouwde postbode, verandert alles. Terwijl haar moeder verliefd wordt op een man die ze niet kan krijgen, heeft Aurora tijd om verliefd te worden op de stad. Haar leven begint vol te voelen - ze heeft een vriendin die ze de hare kan noemen, een oma die van haar houdt en een ideale domineeszoon die Aurora ziet als meer dan “Laine's dochter”. Het is alles waar ze nooit van heeft durven dromen.

Terwijl de zomermaanden vorderen en het geluk van haar moeder nog afhankelijker wordt van haar instabiele nieuwe relatie, maakt Aurora zich zorgen dat de droom die ze zichzelf heeft toegeëigend zal eindigen in liefdesverdriet. Dit is niet zomaar een stip op de kaart van hun eindeloze reis en Laine zal deze keer niet zomaar een brug verbranden. Haar keuzes dreigen de stad in brand te steken en oma's hoop, Aurora's toekomst en haar eigen kans op verlossing tot de grond toe af te branden.

Mijn leeservaring

Mijn e-reader gaf aan dat het maar 264 bladzijden was, dan kan zeker kloppen, maar dan waren het wel hele lange cq grote bladzijden want soms was ik een uur aan het lezen en had ik nog niet veel pagina’s gehad.

Het is een boek wat een langzaam verloop heeft, nu speelt het zich ook af in een periode dat de tijd langzamer ging, in 1979, dus dat past op zich ook wel.

We leren Aurora goed kennen, ze is vijftien en heeft altijd naar de grillen van haar moeder geleefd. Nu ze dan vanwege het overlijden van de partner van haar oma terug in het geboortedorp van haar moeder zijn, leert ze hoe het is om langer op een plek te zijn.

Het duurt even voordat dit bij haar landt, maar daarna geniet ze er enorm van. Zeker als ze vrienden wordt met Charlotte en Harry en een baantje vindt bij de lokale bowlingcenter. Monroe is een plaatsje waar iedereen elkaar kent en dus blijft er niet veel geheim.

Aurora, laat haar gedachten vaak de beslissingen voor haar nemen of denkt dat iets reeds besloten is terwijl ze eigenlijk zelf het tij nog kan keren. Het tij keren doet ze eindelijk aan het einde van het boek. Het was zowel een slow read als een coming of age verhaal vond ik.

Ik beoordeel de boeken via de CAWPILE-methode: Characters (Karakters) | Atmosphere (Setting) | Writing style (Schrijfstijl) | Plot (Plot) | Intrigue (Boeiend) | Logic (Geloofwaardig)| Enjoyment (Leesplezier).

C = 7 | A = 8 |W = 7 | P = 7 | I = 7 | L = 7 | E = 8 | Score 7,29 = 4 sterren