De Boekenark is in verwachting van een nieuw jaar
Ahoi leesgretige
De week van de terugblik is aangebroken en in de donkerte van de midwinter besef ik een sneeuwhuisje te zijn. Het dwarrelt in mijn denkhoofd en in mijn hart vol dromen. Mijn boekenark ligt er bij als een stoffig zooitje ongeregeld. Mijn digitale wereld is een doolhof vol onbegaanbare wegen door al die rommel die ik nog nooit in orde heb gebracht. Maar dat geldt ook voor mijn leefwereld! Die ligt volledig op z’n gat. De kast van mijn eigen kamer ligt vol met hobby's voor ‘ooit’ met een besef van dat dit nooit en ooit met hele rasse schreden nadert. Een sneeuwhuisje-zijn ook daadwerkelijk waarmaken lijkt me eigenlijk een idioot idee. Let it go, don’t hold back anymore. Geen retrospectie, geen goede voornemens meer. Gewoon heerlijk dansen temidden van al die dwarrelingen. Het spel van donker en licht.
Hierbij de neerslag van de laatste uitdagingen van een spannend boekvaar-jaar
Als afsluiter van de 24 LUEK van ‘24 challenge koos ik voor een magnifiek mythisch winters sprookje in drie delen van Katherine Arden. Ik kon me helemaal terugvinden in dit verhaal over liefde en verbinding, maar ook over de behoefte en zelfs de noodzaak aan wanorde en chaos. Creativiteit en verbeeldingsvermogen wordt daartussen geboren. Die van mij zeker!
De beer en de nachtegaal (Deel 1: De beer en de nachtegaal - The Bear and the Nightingale) - Katherine Arden
21e 24 LUEK van ‘24 5*****
Het meisje in de toren (Deel 2: De beer en de nachtegaal - The Girl in the Tower) - Katherine Arden
22e - 24 LUEK van ‘24 5*****
De winter van de heks (deel 3: De beer en de nachtegaal - The Winter of the Witch) - Katherine Arden
23e - 24 LUEK van ‘24 5*****
De ware betekenis van re-ligie is niet het benadrukken van onderlinge geloofsverschillen over waarheid, het gaat over her-verbinden. Prachtig werkt Katherine Arden dit thema uit over de koppige ruggen heen van de Roes-isch archetypische tweeling ‘de beer’ en de ‘winterkoning’. De Winterkoning is het idee van een geordende god van de dood, de Beer de god van de chaos en het leven. Beiden vertegenwoordigen tegenovergestelde kwaliteiten van hetzelfde principe. De een respecteert de wetten en regels van de natuur, de ander voedt zich met wanorde en destructie. Uiteindelijk schept Vasja, het boerenmeisje en als vrouw een heks, een brug tussen de onzichtbare en zichtbare wereld en ontzenuwt op het juiste moment de onderlinge spanningen. Beide kwaliteiten heb je als yin en jang nodig op aarde. Het is wintertijd of zomertijd. Los van kloktijd natuurlijk.
Er zit een prachtige opbouw in deze fantasievolle serie. De boodschap is duidelijk. Onze beschermende kracht ligt in onze kwetsbaarheid en macht tot het aangaan van verbindingen. Daarbij mag je nooit, en dan ook echt NOOIT de werkelijkheid uit het oog verliezen. In het besef dat dit toch voorlopig in het heden blijft gebeuren, omdat wij mensen van vlees en bloed zijn in wie de twee krachten van leven (Beer) en dood (Winterkoning) verborgen ligt. Ik vond het verhaal uiteindelijk heel romantisch, al ging het af en toe gepaard met (paranormaal) geweld en bloedvergieten.
De laatste en 24e van de LUEK challenge van ‘24 voltooi ik begin ‘25. Het is een dik vet boek dat ik op mijn gemakje verder uitlees: Met het bloed van mijn hart II, het achtste deel van De Reizigers serie van Diana Gabaldon. Wat ik tegelijkertijd afrond is een heerlijk winters verhaal over een bakkerij in Zweden. Sneeuw, sterren & kaneel van Heléne Holmström. Zomaar. Gewoon. Samen dansen temidden van al dat gedwarrel. Met sneeuw, sterren en kaneel in de fantasie.
De ‘gewone’ challenge van Hebban had ik gaandeweg het jaar geleidelijk wat opgehoogd tot 70. Totdat ik het mooi vond geweest. Ik verlaagde het zojuist naar 65, dat aantal bleek meer realistisch, voor mijn gevoel dan. Geweldig, al die confettie in de app als je een gelezen boek toevoegt aan je challenge!
Zo sluit ik een jaar af dat ik nog een moeder had. Het ouderlijk huis hebben we leeggehaald en onze eigen spullen weer naar eigen thuizen meegenomen. In de banner kan je het schilderij bewonderen van mijn nichtje toen ze 10 was. Haar vader, mijn broer was net overleden en zo zag haar rouw eruit. Een illustratief tafereel van leven als in een sprookje. Ik vind het zo’n kunstwerk!
Bedankt voor al jullie aandacht, vriendschap en gezelligheid afgelopen jaar. Proost! Op z'n Oprah Winfrey's ieder z'n mooiste jaar: "... en voor jou een gouden liefdevol jaar, en voor jou!" En natuurlijk ook proost op een fantastisch nieuw boek vaar jaar.