Over Terug naar Cornwall

Vlak na de dood van haar vader ontdekt Jill een raadselachtige notitie die hij voor haar heeft achtergelaten. Ze vertrekt naar haar geboortegrond in Cornwall op zoek naar haar familie. Daar blijkt dat haar hele leven gebaseerd is op leugens. De tattoos die ze in de loop van de jaren op haar vaders lichaam heeft gezet, krijgen ineens een bijzondere betekenis. Kan Jill op tijd ontdekken welke belangrijke boodschap haar vader voor haar heeft achtergelaten?

De leesclub en hun verwachting

De leesclub bestond uit 21 lezers (inclusief de coördinator van de leesclub), waarvan een lezer met een eigen exemplaar meedeed. De verwachtingen van de meeste lezers waren hooggespannen. Een aantal had al eerder een boek van Marelle gelezen en ging er blind van uit dat ook dit boek weer aan de verwachtingen zou voldoen. Anderen kenden de auteur nog niet, zoals marloes-bouma: “Ik was onbekend met de schrijfster, dus ik had geen verwachtingen naar wat ik gewend zou zijn. Ik stapte er vrij open in.” Rcisca hoopt "op een vloeiend geschreven, maar toch spannend verhaal.” Thandeka stelde haar verwachtingen niet te hoog in: “Mijn verwachtingen vooraf aan het lezen waren gemengd. Het leek me vanuit de omschrijving een ‘lekker' boek voor het slapen gaan na drukke vreemde dagen. Anderzijds hield ik er rekening mee dat het boek zou gaan tegenvallen, door het 'Suzanne Vermeer'-gevoel dat het me gaf. Daar zitten leuke boeken bij, maar ook kwalitatief ondermaatse.”

Cover en titel

De leesclub boog zich ook over de cover in combinatie met de titel. Hoewel bijna iedereen de cover aantrekkelijk vond, waren ze van mening dat het niet direct de uitstraling van een thriller had. De toevoeging ‘Ik vertrek thriller’ in combinatie met de naam van Marelle Boersma maakt dit wel duidelijk. Voor Evi van den Biggelaar had de cover wel iets duisters mogen zijn: “Met deze felle kleuren verwacht ik niet zo'n verhaal met twisten, plots en einde!”. Karin Bisschops: “De cover lijkt in eerste instantie niet echt voor een thriller maar als je iets verder kijkt, zie je de diepte en de gevaarlijke plek waar de vrouw zit.” Een dreiging die ook Anneke65 ziet: “Het roept direct een bepaalde sfeer op die meer is als wat de titel weergeeft. OK, terug naar Cornwall, maar ... geen gewone terugkeer. De ruwe rotsen en de kleur van het water geven al een zekere spanning weer.” Bij Yvonne wekte de cover vooral nieuwsgierigheid op: “Ik vind het een mooie cover. De kleuren zijn mooi en de witte letters van de titel springen eruit. Het maakt mij nieuwsgierig. Zit de vrouw van het uitzicht te genieten of is ze iets anders van plan?”

Schrijfstijl en woordgebruik

Wat de meeste lezers opvalt is de beeldende schrijfstijl en het toegankelijke, vlotlezende woordgebruik. Marianne Leerkes roemt vooral de mooie zinnen: “Ook vind ik dat ze vindingrijk is met het gebruik van mooie zinnen, bv. direct al de eerste zin 'De vrijheid omarmt ze als een teruggevonden vriend'.” Annemieke Luursema-Koorn is het daarmee eens: “Deze is ook mooi: ‘Haar het gezicht geven dat al zo lang verborgen ligt in gesloten laatjes van haar geheugen en op een paar foto's’ en deze: ‘Een raampje kiert onder het riet vandaan, alsof het dak met moeite zijn oog open kan houden.’ Zo beeldend dat je het ook voor je ziet.’

Vooral de natuur- en landschapsbeschrijvingen oogsten veel lof. Marloes-douma: “Het viel mij gelijk op hoe gedetailleerd Marelle Boersma de omgeving beschreef. Hierdoor werd je het verhaal, maar ook de omgeving volledig ingezogen. Je kon het water nog net niet horen slaan tegen de kliffen of de geuren ruiken in de theetuin.” Karen Wynen: “Ik had zin om naar Cornwall te vertrekken en op zoek te gaan naar een aantal plaatsen waar ik mij wel zou kunnen terugvinden. In het bijzonder dan de klif aan zee. Ook het plaatsje in de rozentuin waar ze zich kon verstoppen en mensen observeren lijkt me een aangename locatie om even te vertoeven.” Ook Rcisca is lyrisch: ‘Wauw. Ik vond dit boek zo gedetailleerd dat de natuur echt bizar goed is omschreven. Hierdoor had je het gevoel dat je achter Jill aan reed door Cornwall en met haar mee liep in de tuin bij 'the rose garden'.” Voor Hennie Altena was het zelfs zo goed beschreven dat ze zichzelf weer even in Cornwall waande: “Wij hebben twee vakanties doorgebracht in Cornwall. Ook veel gewandeld langs de kust. Marelle heeft de natuur heel goed beschreven. Heel herkenbaar. Ik zag mezelf lopen en zie de kliffen weer voor me. Ik kreeg een heimwee gevoel.”

Door de beeldende schrijfstijl vinden de meeste lezers het boek wel geschikt voor een televisieserie of film. Hennie Altena ziet het al voor zich: ‘Het boek zou zeker verfilmd kunnen worden . Mysterieus verhaal dat zich in een mooie omgeving afspeelt.” Ook Vicky is enthousiast: “De theeplantage, het theehuis, prachtige locatie voor een verfilming. Het doet me qua sfeer denken aan de serie Rosemary & Thyme, over 2 Engelse dames die mysteries oplossen op prachtige locaties in Engeland.” Maar niet iedereen is het daar mee eens, zoals Thandeka: “Ik heb geen behoefte aan een verfilming van dit boek. Ik lees nu eenmaal graag dus een dergelijk verhaal mag van mij vorm krijgen vanuit de taal van de schrijver tot beelden in mijn hoofd.”

Personages

Over de verschillende personages en hun onderlinge verhoudingen wordt een levendige discussie gevoerd. De lezers vragen zich af of er nu sprake is van echte vriendschap tussen de jongens en de zussen onderling of dat het meer een kwestie is van tot elkaar veroordeeld te zijn. Rcisca: “Ik vond het al meteen een gek groepje jongens. De brotherhood. Het leek zo'n hechte vriendschap, maar al snel kreeg ik het gevoel dat er niet echt wederzijds respect en vriendschap was.” Over de twee zussen zegt Vicky: “Ook de relatie tussen de zusjes was geen oprechte liefde. Barbara was altijd al jaloers op Abigail en heeft steeds haar eigen belang voor dat van haar zus gezet.” Een mening die door Nicky wordt gedeeld: “Ik denk niet dat Barbara Abigail beschermt, maar dat ze haar juist een stukje vrijheid ontneemt.”

Spanningsopbouw, plots en plot twists

Een thriller kan niet zonder een goede spanningsopbouw, verrassende plots en plot twists. Wist Marelle de lezers te verrassen? Ook die vraag kan bevestigend worden beantwoord. Thandeka zegt er het volgende over: “Ik vind het heerlijk als een schrijver toe werkt naar een onthulling. Zie je wel! Ik had het goed! Daarnaast was er in dit boek nog precies genoeg 'huh?' over.” Stephanie Haenen is ook tevreden: “De spanningsopbouw vind ik heel belangrijk bij een thriller maar Marelle heeft dit goed gedoseerd. Niet te snel niet te langzaam. Perfect zat telkens net niet op het puntje van men stoel maar ik wou verder blijven lezen.” Ook Hannie is enthousiast: “De spanningsopbouw is prima gedoseerd. De cliffhangers zorgen ervoor dat de spanning opgevoerd wordt, omdat het perspectief dan wisselde, zodat je het gevoel had door te willen lezen.”

Over plot twists kunnen we kort zijn. Zonder te spoileren: die waren er voldoende. Marelle zette de lezers regelmatig op het verkeerde been, hoewel niet alle twists als een totale verrassing kwamen.

Alleen maar enthousiasme of ook nog puntjes van kritiek?

Tot nu toe alleen juichende reacties. Zijn er dan helemaal geen punten van kritiek? Het antwoord is: weinig. Thandeka vindt het jammer dat Marelle toch kiest voor de ‘man redt vrouw’-variant in plaats van Jill zelf de kastanjes uit het vuur te laten halen: ‘Uiteindelijk wordt Jill tot twee keer toe gered door John en klemt ze zich trillend aan hem vast. Ik vind het teleurstellende stijlbreuk met haar pittigheid en eigenzinnigheid.” Een mening die gedeeld wordt door Vicky: Dit voorbeeld dat ze zo afhankelijk van John lijkt, vind ik ook wel inderdaad tegenstrijdig en jammer.” Charisaa snapt deze keuze van Marelle wel: “Ik denk dat achter elke stoere vrouw, ook toch een zachte/ minder stoere kant schuilt. Met alle leugens en gebeurtenissen kan ik me goed voorstellen dat je (ook als stoere) vrouw breekt.”

Tot slot zijn niet alle lezers even tevreden over het sluitstuk van het boek.  Jill heeft dan wel het raadsel van haar vader opgelost en beleeft haar eigen ‘happy end’, maar lang niet alle vragen zijn beantwoord. Vicky zegt daar het volgende over: “Het einde vond ik teleurstellend: het was niet af. Zoveel open vragen zonder antwoord. Voor Jill was de kous af, ze had het geheim van haar vader onthuld. Maar als lezer was het mysterie helemaal niet opgelost, integendeel.” Een mening die onder andere gedeeld wordt door Bisa: “Happy end is prima alleen waren er nog een aantal open eindjes voor mij. Voor mij is het verhaal nog niet helemaal af gezien de verhaallijn van bepaalde personages niet volledig in het verhaal tot hun recht gekomen.” Een aantal lezers kijkt hierdoor zelfs uit naar een vervolg zoals Karen Wynen: “Het verhaal van Jill is afgerond (hoewel ik wel benieuwd ben hoe het verder met haar gaat...), maar van een aantal andere personages zou ik nog zoveel meer te weten willen komen. Hier blijf ik met vragen zitten... (misschien goed voor een vervolg?).”

Deze kleine kritiekpuntjes nemen niet weg dat alle lezers het boek met veel plezier hebben gelezen en aangeven zeker nog eens een boek van Marelle op te pakken. De verwachtingen waarmee ze het verhaal ingingen zijn meer dan waargemaakt.

Waardering

Van de 21 deelnemers deelde alleen Vicky 3*** uit: “Jammer genoeg zit ik ook na het lezen met onopgeloste vragen, niet alles is mooi afgehandeld in het boek. Als er een vervolgverhaal gepland is, geen probleem. Maar als dit een alleenstaand boek blijft, is het heel jammer want dat maakt dat de diepgang van de personages te oppervlakkig is gebleven.”

Maar liefst dertien deelnemers waardeerden het boek met 4****. Robinet: “Het is een mysterie dat op een geweldige manier ontrafeld wordt. Ik zeg lezen!!”
Nicky: “Marelle Boersma heeft een heel goed boek geschreven naar mijn mening. Ook vind ik het fijn dat het telkens kleine hoofdstukjes zijn want dan heb je algauw zoiets van: ‘ach, ik lees nog wel een hoofdstukje’ en voor je het weet ben je 10 hoofdstukken verder.”
Thandeka: “Boersma heeft met dit boek opnieuw een fijne thriller geschreven die je blijft lezen en lezen en lezen. De personages zijn gelaagd en hun onderlinge relaties complex. Ik kreeg soms het gevoel dat de schrijfster nét iets te veel wil met het verhaal. Dat neemt niet weg dat het een smakelijk boek is waarin je door de beeldende beschrijvingen echt wordt meegenomen naar Cornwall.”

Zes deelnemers deelden de volle 5***** uit, waaronder Charisaa: “Marelle doet goed onderzoek naar en in de omgeving waarover ze schrijft. Zo ook voor Terug naar Cornwall. De personages, gebeurtenissen en de omgeving (natuur) worden zo beeldend omschreven dat het haast lijkt of jezelf door Cornwall heen aan het dwalen bent en de omgeving direct in je opneemt. De personages zijn met voldoende diepgang uitwerkt, waardoor je hun beweegredenen en gevoelens kunt volgen tijdens het verhaal.”
Evi van den Biggelaar: “Wauw wat een boek! Echt een aanrader om lekker te vertrekken.”
Karin Bisschops: “Marelle Boersma heeft met Terug naar Cornwall wederom laten zien dat ze tot de topthrillerschrijvers van Nederland behoort en boeken schrijft die verdienen om te worden verfilmd.”

Helaas beantwoordden niet alle lezers de vragen en heeft niet iedereen een recensie geplaatst op het moment dat de leesclub sloot.

De leesclub werd met een gemiddelde score van 4,3**** afgesloten. Afgerond dus 4****.  Een prachtig resultaat!

In de onderstaande reacties hebben de lezers een kenmerkende quote uit hun recensie van Terug naar Cornwall geplaatst en het aantal sterren dat zij het boek gaven.