Op een school voor superhelden bevindt zich één heel normaal jongetje. Murph. Hij heeft geen superkrachten, maar hoort wel bij de Superzero's: een heldenalliantie die strijdt tegen het kwaad. Eerder las en besprak Sanne het eerste deel over Murph: Super Normaal. Nu bespreekt ze voor ons het vervolg en geeft ze antwoord op de vraag: hoe normaal is Super Normaal?

Door Sanne

Achtergrond

• Wat vooraf ging

In Super Normaal leren we Murph kennen. Hij heeft door verhuizingen al vele scholen versleten. Nu begint Murph aan zijn zoveelste school. Maar dit blijkt geen normale school te zijn, dit is een school voor superhelden! Murphs moeder weet het voor elkaar te krijgen dat hij wordt toegelaten tot de school, maar al snel blijkt dat Murph niet zo'n bijzondere jongen is als zijn moeder heeft beweerd. Nee, Murph is Super Normaal!

• Over Super Normaal en de superschurken

Murph is hartstikke normaal, super normaal zelfs. Maar we hebben in het vorige deel al kunnen lezen dat hij door goed na te denken en juist te handelen, best kan helpen raadsels op te lossen en superschurken te verslaan. Hij is samen met zijn vrienden niet voor niets toegelaten tot een geheime heldenalliantie. Ook al denkt iedereen dat Murph heel normaal is en de superkrachten van de anderen niet zo handig zijn, met samenwerken komen ze een heel eind. Ook wanneer de grootste superschurk, de Ekster, er op gebrand is van alle helden superkrachten te stelen en te ontsnappen uit de gevangenis voor superschurken.

• Over Chris Smith, Greg James en Erica Salcedo

Chris Smith bedacht samen met Greg James de avonturen van Murph Cooper en zijn vrienden. Smith won prijzen als presentator en journalist en werd bekend door een programma op BBC Radio. Ook James is bekend van de radio, waar hij onder andere de Engelse Top-40 presenteert. Beide mannen zijn, voor zover dat kan, supernormaal en hebben met de hulp van Erica Salcedo er twee toffe verhalen van gemaakt. Want zonder de illustraties van Salcedo waren de boeken over Super Normaal lang zo mooi niet geweest.

Hoe normaal is Super Normaal?

Genoeg achtergronden. Laten we eens kijken hoe normaal Super Normaal eigenlijk is. We gaan een normaalheidsfactor berekenen! Op verschillende onderdelen geven we een cijfer, van 1 tot en met 5. Hoe hoger het cijfer, hoe bijzonderder Murph is. Kijk je mee?

• De buitenkant

Met de buitenkant bedoel ik niet de buitenkant van Super Normaal, of terwijl Murph. Ik bedoel de buitenkant van het boek. Eigenlijk moet je beide boeken even naast elkaar zien. Op de covers staat Murph supernormaal te wezen, de gele en rode letters springen van de kaft. Maar kijk eens naar de ruggen van de boeken, die zijn opvallend rood en blauw. Nog opvallender zijn de zijkanten van de bladzijden, de boekvleug: die zijn gekleurd!

Op een schaal van 1 t/m 5, hoe normaal is de buitenkant? Niet normaal: een 5!

• Personages

Murph Cooper is best normaal, hij heeft geen superkrachten. Hij kan geen dingen laten groeien, paardjes tevoorschijn toveren, met een paraplu vliegen, onzichtbaar worden, ijs maken, of heel hard lopen. De leerkrachten en zijn vrienden kunnen dat wel. Maar daarnaast zijn ook zij gewoon mensen. Ook zij vinden dingen spannend, zijn onzeker of voelen verdriet. Ook helden zijn wel eens bang, weten niet wat ze moeten doen of hebben moeite met spelling. Neem bijvoorbeeld meneer Flash. Die loopt altijd te bulderen tegen de kinderen, maar is niet zo sterk in zich uitdrukken:

"'REGEL ÉÉN: 'begon meneer Flash, die hen zo dreigend aankeek dat ontsnappen onmogelijk was, 'is dat je nooit en te nimmer, niemand, niets over lokaal 3G vertelt!'"

Euh... Snap jij het?
Los van de superkrachten zijn de personages dus best wel normaal.

Op een schaal van 1 t/m 5, hoe normaal zijn de personages? Best normaal: een 3.

• De binnenkant

Met de binnenkant bedoel ik hoe het boek er van binnen uitziet. Aan de ene kant is het boek best dik en bevat het veel tekst, maar het spannende avontuur is meeslepend en wordt versierd door de prachtige tekeningen van Erica Salcedo. Haar zwart-wit tekeningen zijn zo sprekend dat je ze haast in kleur ziet. De gedetailleerde tekeningen beelden precies uit wat er in het boek gebeurt en versterken zo de grappige en spannende gebeurtenissen. Naast de illustraties wordt er gespeeld met verschillende lettertypes en af en toe worden bladzijdes anders opgemaakt. Wanneer Murph en de Superzero's een videoband vinden en die op een televisie afspelen, is het net of de tekst in het boek op de tv zichtbaar is.

Op een schaal van 1 t/m 5, hoe normaal is de binnenkant? Niet normaal: een 5!

• Avonturen

De avonturen van de superhelden zijn spannend. Het verhaal wordt langzaam opgebouwd en wanneer je over de helft van het boek bent, moet er nog veel gaan gebeuren. De echte actie komt wat laat op gang. Toch houdt het verhaal je wel in zijn greep en naarmate het verhaal vordert, heb je soms het idee in een mengelmoes van Harry Potter en James Bond terecht te zijn gekomen. De superschurken zijn superraar en je kunt niet altijd bedenken welke superkrachten ze gaan inzetten, maar uiteindelijk zijn ze wel wat voorspelbaar. 

Op een schaal van 1 t/m 5, hoe normaal zijn de avonturen? Best normaal: een 3.

• Grapjes

Het boek zit boordevol grapjes! Grapjes die jonge lezers aan zullen spreken, maar het valt niet te voorkomen dat (mee)lezende volwassenen ook regelmatig moeten bulderen van het lachen. Er komen nostalgische apparaten in het avontuur voor, zoals een overheadprojector en een videoband. Ook wordt er teruggesprongen middels een flashback naar de jaren '80. Herkenning alom!

"'Keken de mensen vroeger echt zo naar films?' vroeg Hilda ongelovig. 'Dat moet toch vreselijk zijn geweest?'"

Op een schaal van 1 t/m 5, hoe normaal zijn de grapjes? Niet normaal: een 5!

• Taalgebruik

Net als in het eerste deel Super Normaal, spreken Greg James en Chris Smith hun lezers persoonlijk aan. Dit verhoogt de betrokkenheid bij het boek. Zo delen ze bijvoorbeeld geheimen met jou als lezer en doen alsof ze dat alleen met jou doen, alsof jij heel speciaal bent! Of ze vragen je een rondje te rennen, tot je duizelig wordt. Dat is leuk en grappig. Ik besprak ook al even de vele grapjes die in het verhaal zijn verstopt, die het boek nóg leuker maken om te lezen. Toch zijn de grapjes en zijsprongetjes soms best lang en wordt er lang uitgeweid over een vrij onbelangrijk aspect in het boek. Hierdoor wordt er van het avontuur afgestapt en neemt dit soms een deel van de spanning weg. Op een gegeven moment doen de schrijvers dat zelfs expres en voegen ze een cliffhanger in, door een compleet ander verhaal te gaan vertellen. Daar moet je van houden. Toch is dat wel gek en bijzonder. De woorden die ze gebruiken zijn niet altijd even makkelijk en de zinnen zijn lang. Echt iets voor gevorderde lezers.

Op een schaal van 1 t/m 5, hoe normaal is het taalgebruik? Redelijk abnormaal: een 4. 

Eindconclusie

Hoe normaal is Super Normaal? Echt niet normaal: 25 punten!! Super Normaal en de superschurken is een spannend én grappig boek voor kinderen vanaf tien jaar. Super Normaal en de superschurken gaat over vriendschap, over samen werken en logisch nadenken. Heb je dat allemaal? Dan kom je er wel, zélfs als je zonder superkrachten moet strijden tegen superschurken!