Bij het lezen van een boek denk je wel eens: hoe verzint de schrijver dat toch allemaal...
Dit gaat zeker op voor de jeugdboeken geschreven door Astrid Lindgren, want zeg nou zelf voor het bedenken van alle avonturen die Pipi Langkous beleefd moet je zelf wel bijna een kind zijn, of je in ieder geval heel goed in kunnen leven in kinderen. Maar toch schuwt Lindgren zware onderwerpen als de dood ook niet in haar boeken, de moeder van Pippi is dood en in de gebroeders Leeuwenhart is de dood ook een voorkomend onderwerp.
Wie was dan toch die schrijfster van deze veel gelezen kinderboeken?

Vanmorgen ben ik iets meer te weten gekomen over het leven van deze bijzondere schrijfster, in het filmhuis heb ik genoten van de film 'Becoming Astrid'. waarin het aangrijpende levensverhaal van de jonge Astrid Lindgren wordt vertelt.

Becoming Astrid

Gelijk vanaf het begin van de film, wanneer Astrid nog een tiener is, besef je dat het een bijzonder meisje is, een meisje dat moeite heeft om zich aan te passen aan de strenge regels die gelden in het gelovige gezin in een kleine Zweedse samenleving. Tijdens kerkdiensten zit ze regelmatig wiebelend en onrustig op haar stoel, verlangend om te bewegen, om te leven en te genieten.
Soms heeft ze gewoon ook ineens de behoefte om eens heel hard te schreeuwen om zo alle beperkingen even los te kunnen laten.
Iets doet je dan al aan het latere karakter van Pipi Langkous denken....

Gelukkig is ze wanneer ze een baantje krijgt als staigaire bij de lokale krant en ze steeds grotere opdrachten mag doen en zelfs ook een verslag mag schrijven van de opening van de spoorbaan in het dorp. Haar beschrijving van die eerste treinreis met de stoomtrein laat gelijk al zien dat dit meisje echt kan schrijven. Haar mooie beschrijvingen van de reis en het uizicht spreken direct tot ieders verbeelding.

Al op jonge leeftijd maakt ze iets mee, waardoor ze keuzes moet maken die haar zullen tekenen voor de rest van haar leven. Hierbij gaat ze ook niet voor de makkelijkste weg, ze vecht tegen de heersende opvattingen en besluit haar eigen weg te vinden. Een weg die zeker niet altijd makkelijk is, maar ze neemt alles zo als het komt, kiest voor zichzelf en blijft trouw aan haar eigen gevoelens. 
Wat er ook op haar pad komt ze blijft er in geloven dat alles op de een of andere manier wel goed zal komen.....

Ik heb het nog nooit gedaan,
dus ik denk dat ik het wel kan.
       -Pippi Langkous- 

Het leven als schrijfster

De film eindigt wanneer we kennis maken met Sture Lindgren, die later haar man zal worden.
Een logisch einde van de film omdat er vertrouwen in de toekomst uit spreekt, je hebt het gevoel dat de zware moeilijke tijd achter Astrid ligt, ze heeft haar eigen weg gekozen, gevochten wanneer dit nodig was en heeft alles doorstaan wat er op haar pad kwam. Nu is de tijd voor geluk gekomen....
Dat de film hier eindigt is ook niet verwonderlijk omdat Astrid haar persoonlijke leven vanaf dat moment afgeschermd heeft en voor zichzelf gehouden heeft. Haar carriere als schrijfster moest toen echter nog beginnen.

Lindgren debuteerde als schrijfster toen ze een periode van ziekte en zorgen om haar familie doormaakte, dit was in de herfst van 1944, in deze tijd begon ze spontaan te schrijven. Wanneer ze schreef was ze even onbereikbaar voor alle zorgen.

Ze heeft voor kinderen zowel idyllische verhalen als detectiveverhalen en verhalen over eenzame kinderen geschreven. Ze schreef ook essays en boeken voor volwassenen, plaatjesboeken, liedjesteksten en scripts voor film en theater. 

Het ontstaan van Pippi Langkous

Met Pippi Langkous begon er een nieuw tijdperk in de kinderboekenwereld. Ze werd een symbool voor de vrije mens die conventies en autoriteiten overboord zette en zo het kind en de kinderliteratuur bevrijdde van de zware moraal.

De geschiedenis van Pippi Langkous begint in de winter van 1941 toen haar dochtertje Karin, zeven jaar oud, met longontsteking in bed lag en haar moeder vroeg een verhaaltje te vertellen over Pippi Langkous, een naam die ze op dat moment bedacht. Lindgren begon te vertellen en het verhaal nam vorm aan.
Het duurde echter veel langer voordat ze het opschreef. Dit was pas drie jaar later voor het eerst en was toen bedoeld als cadeau voor Karins tiende verjaardag.

Speelsheid ten opzichte van het leven

Er werd van Lindgren gezegd dat ze haar hele leven het kind in zich behield. Zelf zei ze dat ze altijd 'een soort speelsheid ten opzichte van het leven' had. Ze bedoelde dat kinderen een speciaal soort humor hebben en dat die aanwezig moet zijn in kinderboeken. Bovendien vond ze dat kinderen behoren te weten van verdriet, kwaad en de dood. Die zijn aanwezig in de wereld en kinderen moeten daarmee leren omgaan. In het bijzonder in de Gebroeders Leeuwenhart schrijft ze over de dood.

(bron: Wikipedia)

Rennen
Durf te rennen

Voorbij de dood
naar het leven

Voorbij het donker
naar het licht

Leven
Durf te leven

(uit de titelsong van Becoming Astrid)