Broer was in 2016 het boekenweekgeschenk, een boekje wat om de een of andere reden ongelezen is gebleven door mij.
Tijdens het opruimen vorige week kwam ik dit boekje weer tegen en ineens was ik hier erg blij mee!
Kort daarvoor had ik nl. geconstateerd dat er op mijn 'te-lezen-lijst' van dit jaar wel erg veel dikke, soms hele dikke, boeken beland zijn, hieronder ook nog een aantal pittige klassiekers.
Ik was dus al naarstig op zoek naar dunne boeken......

En nu had ik dan ineens 'Broer' in handen en aangezien ik mijn vorige boek net uitgelezen had besloot ik er gelijk aan te gaan beginnen, kan nog net voor de leesclub rond 'Trots en vooroordeel' gaat beginnen!

Over het algemeen ben ik niet heel enthousiast over boekenweekgeschenken, vaak vind ik door het beperkte aantal bladzijden het verhaal niet helemaal goed uit de verf komen.
Na het lezen van broer moet ik zeggen dat dit boek een prettige uitzondering vormt.
Mede door de schrijfstijl van Esther Gerritsen zit je vanaf de eerste pagina in het verhaal en doordat zij op een korte krachtige manier de personages weet neer te zetten en de dialogen vormgeeft heb je in dit geval genoeg aan de 94 pagina's die dit boekje telt.

Olivia is een zakelijk ingestelde vrouw en in haar leven is weinig plaats of begrip voor emoties.
Tot zij vlak voor een belangrijke aandeelhoudersvergadering gebeld wordt door haar broer waar ze al tijden niets van gehoord heeft, hij vertelt haar paniekerig dat zijn been afgezet gaat worden.
Tot haar verbazing lukt het Olivia nu niet om haar emoties weg te stoppen, ze reageert heftig op dit bericht: verdrietig en zelfs boos, zo heftig dat ze de fantoompijnen van haar broer bijna zelf kan voelen.
Olivia heeft nooit een goede band met haar broer gehad, ze vindt hem een sentimentele overgevoelige man die om het minste of geringste huilt. dit is ook het beeld wat ze iedereen meegeeft over haar broer.

Maar nu is er dan weer contact en tot haar eigen verbazing biedt Olivia aan dat haar broer bij haar kan komen wonen gedurende de periode van zijn herstel. Nog groter is haar verbazing wanneer ze ontdekt dat iedereen, haar gezin en zelfs haar baas onder de indruk is van haar broer, en dat ze hem zelfs geweldig vinden!
Olivia voelt zich steeds meer buitengesloten, het lukt haar niet om haar gevoelens te tonen en opgenomen te worden in de warme kring rondom haar broer.

Het antwoord op de vraag wie er hier nu eigenlijk hulp nodig heeft veranderd langzaam van haar broer naar Olivia zelf.