OVER DE LIJST                                                                                                                 

Politica Dorien is getrouwd met Didier. Terwijl Dorien furore maakt in haar partij zorgt Didier als een brave huisvader dat thuis alles op rolletjes loopt. Samen met hun kinderen Hannah en de tweeling Thijs en Femke vormen ze een prettig gestoord gezin. Maar Didier was niet altijd zo braaf. Zijn turbulente studentenjaren vol drugs en drank komen aan de oppervlakte wanneer er bizarre gebeurtenissen plaatsvinden in hun dorp met gevolgen voor het hele land. Het herinnert hem aan een lijst vol krankzinnige ideeën die hij ooit samen met zijn studentenvrienden Wouter en Dirk heeft opgesteld. Het lijkt erop of iemand deze lijst nu ten uitvoer brengt.

DE LEESCLUB

De lezers zijn het erover eens: Luc Boonen heeft een fijne pen van schrijven. Taalvaardig, korte krachtige zinnen en heel direct. Opvallend was dat Luc de personages in slechts een paar pagina’s karakteriseerde. Karine de Gendt verwoordt dit als volgt: “Dit is het eerste boek dat ik lees van Luc Boonen, op slag verkocht door de schrijfstijl doordat ik meteen in het verhaal zat. Voldoende details en informatie maar geen ellenlange omschrijvingen zodat je het verhaal dient te zoeken tussen de details”. Dat wordt beaamd door Lieke: “Binnen 5 pagina's hebben we Didier en Dorien leren kennen als sterke, intelligente mensen: zij heeft de carrière, hij is huismanager en daar zijn ze gelukkig mee”.

De Vlaamse woorden die Luc als Vlaming zo nu en dan gebruikt, zijn niet altijd voor alle Nederlandse lezers direct duidelijk. De hulp van lezer Bruno Mahieu die zich opwerpt als ‘vertaler’ wordt dan ook in dank aanvaard.

Complimenten ook voor de cover van het boek. De voorwerpen die op de cover staan vormen nogmaals het woord ' lijst' en triggeren om na te denken over de functie van de voorwerpen in het boek.

Het uiteindelijke plot leidt tot een levendige discussie in de leesclub waar ook Luc actief in mee praat. De meningen lopen uiteen van ‘fantastisch’ tot ‘wat een anticlimax’. Moon Kager roept zelfs vertwijfeld uit: “Tot de laatste woorden is het boek spannend, al baal ik van het einde, Ik blijf dus met vraagtekens zitten en dat vind ik persoonlijk enorm irritant!”. Maar toch kan zij het einde wel waarderen net als het merendeel van de lezers, zeker als Luc het hoe en waarom van deze keuze als volgt toelicht: “Het thrillergenre hangt vaak aan elkaar met clichés en/of heeft zijn eigen regels/wetmatigheden enz. Af en toe moet iemand eens uit de sleur breken, het genre nieuw leven inblazen. Dit einde past volgens mij helemaal bij de rest/sfeer van het boek. Onvoorspelbaar, een beetje een wrang gevoel achterlatend”.

Van de mogelijkheid om vragen te stellen aan Luc wordt veelvuldig gebruik gemaakt en de betrokkenheid van Luc bij de leesclub wordt zeer gewaardeerd. En Luc geniet op zijn beurt van de reacties van de lezers: “Verschillende meningen, andere standpunten. Heerlijk. Wellicht ga ik er iets uit opsteken. Lezers en lezeressen, u kneedt uw schrijver ook een beetje. Waarvoor dank”.

EINDOORDEEL en WAARDERING

Over het eindoordeel zijn de lezers het met elkaar eens: geen nagelbijtende spanning en zeker geen standaard thriller. Maar juist de afwijking van het standaard thriller genre maakt het boek bijzonder, vermakelijk, origineel en heerlijk om te lezen. De opmerking van Kwekje is wat dat betreft tekenend: “Voor mij kan ik het boek het beste omschrijven als een spannende ontspannen thriller of een ontspannende spannende thriller ……. Ga alsjeblieft door met deze stijl. Heel verfrissend en heerlijk spannend! Top!”

Het eindoordeel van de leesclub komt gemiddeld uit op een mooie 3,5***.