Met de start van de leesclub bleek dat we een leuke mix hadden van lezers die voor het eerst een boek van Toni Coppers opensloegen in combinatie met lezers, zoals Karin Vinck en Greet Bream, die bekend zijn met en fan zijn van de serie rondom hoofdpersonage Liese Meerhout. De zaak Magritte is geschreven door Toni Coppers in het kader van het Magrittejaar 2017 en op verzoek van de erven van deze kunstenaar. De cover riep wisselende reacties op; voor Ferry Derickx was de cover een reden om de informatie van de leesclub te lezen, Francine Herrebaut was direct geboeid door haar fascinatie voor de schilderijen van René Magritte terwijl Miriam aangeeft de cover juist wat “eng” te vinden.

Nele van Lysebeth: De zaak Magritte draait dus niet zozeer om het opsporen van de moordenaar, maar is eerder een persoonlijk verhaal. Het leest daarom ook echt als een misdaadroman en niet als een thriller.

Het personage Berger is bij vrijwel iedereen favoriet, mede omdat hij ook het beste uitgewerkt is. Voor Maria Bakker is hij het favoriete personage omdat zij zich makkelijker in hem kan inleven doordat het hele boek vanuit zijn perspectief wordt belicht en Els benoemt dat Coppers ons in het hoofd en onder de huid van Alex Berger laat komen. Nele van Lysebeth noemt, net als een aantal anderen, dat het persoonlijke verhaal van Berger wel meer aandacht kreeg dan het misdaadverhaal. Voor De boekenier was dit zelfs iets te veel, hij had meer verwacht rondom het oplossen van de zaak, terwijl dit juist maakte dat Ineke van de Sande midden in het verhaal kwam te staan.

Ferry Derickx: Alex Berger is een interessant personage. Toni Coppers heeft hem zodanig beschreven dat je als lezer echt kunt meeleven met hem. En ook al ben je het niet eens met zijn beslissingen (of zou je het zelf anders doen), dan nog is het begrijpelijk dat Berger het wel zo doet.

De vraag of Berger uiteindelijk daadwerkelijk wraak zou nemen was voor iedereen wel een reden om door te willen lezen. Juist dat aspect maakt het verhaal voor Severine interessant en ook Femke96 noemt dat de waarom vraag in het verhaal haar boeide. Met zijn manier van portretteren wist Coppers sommige lezers wel te raken, onder andere Els werd wel gegrepen door het verdriet van Alex dat door de schrijfstijl van Toni Coppers echt tot leven kwam en ook Nele van Lysebeth voelde met hem mee.

Francine van Herrebaut: Toni Coppers leidt de lezer aan de hand van Alex Berger langs veel gevoelige gebeurtenissen en draden uit het verleden – van Brussel naar Parijs en vice versa - naar een bevredigende oplossing en laat ons hopen dat – na de serie met Liese Meerhout in de hoofdrol – Alex Berger wellicht terug zal keren als hoofdpersoon in een nieuwe serie misdaadverhalen.

Uiteindelijk blijft de centrale vraag of het boek aan de verwachtingen van een ieder heeft voldaan. Daar is zeker geen eenduidig antwoord op te geven. Waar Maria Bakker minder misdaadroman kreeg dan ze verwachtte en ook Ferry Derickx meer het gevoel had een roman te lezen dan een spannende thriller, is Francine Herrebaut juist tevreden over hoe Coppers het thema Magritte in het boek verwerkt heeft en ook Els is zeker niet teleurgesteld. Met een gemiddeld eindcijfer van 3,6 heeft De zaak Magritte zeker geen slechte beoordeling gekregen.