Het laatste woord

Het laatste woord is het eerste deel van een nieuwe politieserie van Louisa Scarr, die ook schrijft onder de naam Sam Holland. Wanneer een hand wordt ontdekt in Gallows Wood, worden agent Lucy Halliday en haar speurhond Moss ingeschakeld om de plek te onderzoeken. Al snel stuiten ze op meer lichamen, wat duidt op een mogelijke dumpplaats van een moordenaar. Dit roept meteen herinneringen op aan Lucy's vermiste echtgenoot Nico. Zou hij daar ook begraven liggen? Lucy worstelt met haar positie nu rechercheur Jack Ellis het onderzoek naar de moordzaken leidt, maar ze kan deze zaak niet loslaten. Zal het haar dichter bij de waarheid over Nico brengen?

Vijftien deelnemers werden ingeloot om het boek te lezen, te bespreken en te beoordelen. Voor de leesclubdeelnemers was er in ieder geval genoeg stof om over te discusiëren.

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Het laatste woord werd door de meeste lezers als vlot, toegankelijk en meeslepend ervaren. De korte hoofdstukken, eenvoudige taal en spannende cliffhangers aan het eind van elk hoofdstuk zorgden ervoor dat velen het boek moeilijk konden wegleggen. De afwisseling in perspectief en de toevoeging van cursieve fragmenten gaven het verhaal extra diepgang en wekten nieuwsgierigheid. Hoewel sommigen aangaven dat de stijl weinig literaire diepgang had of dat de spanning niet altijd intens was, werd het boek toch als fijn ervaren door de vlotte leesbaarheid en de constante drang om verder te willen lezen.

Nina: "Er wordt gebruik gemaakt van korte zinnen, afgewisseld met korte dialogen. Dat maakt het verhaal vlot te lezen."

Personages 

Lezers vonden de ontwikkeling van hoofdpersonages Lucy Halliday en Jack Ellis overtuigend en gelaagd. In het begin is er sprake van wantrouwen, maar gaandeweg ontstaat er wederzijds respect en een sterke samenwerking. Lucy’s emotionele reis – van rouwende weduwe naar een vrouw die realistisch op haar relatie kan reflecteren – maakte indruk. Haar groei in zelfvertrouwen werd als krachtig ervaren, zeker in combinatie met haar band met hond Moss, die haar stabiliteit biedt. Jack wordt in het begin als gesloten en afstandelijk gezien, soms zelfs arrogant, maar ontpopt zich tot een zorgzame, betrouwbare collega. Wel vinden sommige lezers zijn ontwikkeling wat voorspelbaar of minder intrigerend dan die van Lucy. De nevenpersonages werden over het algemeen interessant gevonden, al hadden sommigen er moeite mee ze uit elkaar te houden of vonden ze dat nog niet alle personages voldoende waren uitgewerkt. Vooral Fran werd veel genoemd: als trouwe, maar complexe vriendin die Lucy in de steek laat én weer bijstaat en door wat er mogelijk nog níét verteld werd. Al met al werd de personageontwikkeling als sterk fundament voor een vervolgserie gezien.

Anja1972: "De personages verdienen het om verder uitgediept te worden, ze voelen al wel vertrouwd, maar ik wil ze graag beter leren kennen."

Perspectief

Het vertelperspectief werd overwegend als prettig en effectief ervaren. De afwisseling tussen Lucy en Jack wordt gewaardeerd omdat het meerdere invalshoeken biedt en de spanning verhoogt, mede dankzij de korte hoofdstukken en cliffhangers. De cursief gedrukte fragmenten van Daisy worden als een sterke toevoeging gezien: ze zorgen voor mysterie en verhogen de spanning, hoewel sommigen dit perspectief ook wat beperkt vonden. Enkele lezers opperen dat ook personages als Fran, Nico of zelfs speurhond Moss een interessante bijdrage hadden kunnen leveren, maar de meesten vinden het huidige aantal perspectieven passend en overzichtelijk.

Nadine Achtereekte: "De perspectiefwisselingen tussen Lucy en Jack zorgen voor een dynamisch verhaalverloop. Doordat de hoofdstukken niet strikt om en om zijn verdeeld, maar afhangen van de ontwikkeling van het plot, voelt het natuurlijk aan."

Spanningsopbouw 

De leesclubleden vonden de spanningsopbouw overwegend matig, met een duidelijke toename van spanning in de tweede helft van het boek. Velen benoemden dat de spanning vooral voortkwam uit de gebeurtenissen rond Daisy en de inzet van de speurhonden, en minder uit de misdaden zelf of het gevaar voor de hoofdpersonages. Er werd vaak meer nieuwsgierigheid dan echte spanning ervaren, mede doordat het verhaal voornamelijk vanuit het perspectief van het politieonderzoek werd verteld, met weinig inkijk in de dader of slachtoffers. Verschillende lezers gaven aan dat meer diepgang in de karakters, flashbacks, en perspectieven van daders of slachtoffers de spanning hadden kunnen versterken. Desondanks bleef het boek voor de meesten boeiend genoeg om te willen doorlezen.

Alie: "Ik vond het niet echt een spannend boek, maar het was wel geschreven op een manier waardoor ik wilde doorgaan. Je werd steeds weer uitgenodigd om nog een hoofdstukje verder te lezen."

Setting

De setting vonden de deelnemers over het algemeen functioneel en passend, maar niet sterk bepalend voor de sfeer of de kracht van het verhaal. Het verhaal speelt zich af in en rond Gallows Wood, het politiebureau en de woningen van Lucy en Jack, waarbij het bos en het bureau eerder dienstbaar zijn aan de plot dan dat ze de sfeer versterken. Wel werd de tegenstelling tussen de rommelige woning van Lucy en het nette huis van Jack door velen opgemerkt en gewaardeerd als symbolisch voor hun innerlijke leven. Sommigen prezen de zintuiglijke beschrijvingen die het verhaal filmisch maakten, terwijl anderen vonden dat de sfeer nog sterker had kunnen zijn met meer uitgewerkte beschrijvingen, vooral van het bos tijdens de zoektochten.

Laura: "Ik vind de setting erg beeldend omschreven. Hierdoor wordt het verhaal filmisch in mijn hoofd afgespeeld; ik had van alle scenario's echt een duidelijk beeld en decor in mijn hoofd."

Einde

De lezers vonden de ontknoping overwegend bevredigend en passend bij het verhaal. Ze waardeerden de misleiding en de uiteindelijke ontmaskering van de dader. Al vonden enkele deelnemers ook dat deze wending eerder te verwachten was. De rol van de honden in de ontknoping werd als een sterke en originele toevoeging ervaren. De epiloog zorgde voor een hoopvolle en nieuwsgierig makende afsluiting richting het volgende deel.

Janneke: "Al met al vond ik het een boeiend boek met een originele insteek door het gebruik van speurhonden en kijk ik uit naar het 2de deel in deze serie."

Beoordeling

Over het algemeen is het oordeel over Het laatste woord positief, met een gemiddelde waardering van 3 tot 4 sterren. Ze prijzen vooral de originele invalshoek met speurhonden en de toegankelijke schrijfstijl. Sommige lezers vonden het einde wat abrupt en missen verdieping in de personages, maar de meesten hopen op een vervolg en zien potentieel in de hoofdpersonages als nieuw thrillerduo. Het boek wordt vooral aanbevolen aan lezers die houden van langzaam opbouwende spanning en die geen al te akelige verhalen zoeken.

LiekeCharlie: "Het laatste woord" is een prima thriller voor lezers die niet van extreem gruwelijke verhalen houden, maar wel een boek zoeken met opbouwende spanning. Ideaal voor wie het thrillergenre wil ontdekken."

Ursula1969: "Al met al een boeiende thriller, origineel door hondenbegeleiders, speurhonden. Ik heb er enorm van genoten!"