Over het boek

De Amerikaanse Erika verhuist met haar twee kleine kinderen naar Genève. Ze ziet het al helemaal voor zich, hoe leuk het bestaan daar zal worden. Op het isolement waarin ze terechtkomt doordat ze geen baan heeft en geen Frans spreekt, heeft ze niet gerekend. Ze staat er alleen voor met de kleintjes, haar man is nooit thuis. Ze wil een leuke, lieve, gezellige moeder zijn, maar het plaatje dat ze in haar hoofd heeft is mooier dan de werkelijkheid en af en toe zou ze wel willen gillen. Maar dat is in Zwitserland niet de bedoeling. De eisen die het moederschap aan Erika stelt worden haar te veel en samen met haar kinderen sluit ze zich steeds meer op in het appartement.

Leesfragment

Ben je benieuwd wat Erika in Zwitserland tegenkomt waardoor ze haar isolement steeds maar blijft vergroten? Hieronder vind je alvast een sneak preview van In Zwitserland zijn we stil van Kyra Wilder, vertaald door Maya Denneman. Spreekt het boek je aan? Schrijf je dan meteen in voor de Hebban Leesclub met de roman.

Lees hier een fragment

Achter het boek

Wilder verhuisde met haar man en kinderen naar Zwitserland, net zoals Erika in haar debuutroman In Zwitserland zijn we stil. Daar haalde ze inspiratie uit, al ging het haar een stuk makkelijker af dan haar hoofdpersonage. Oorspronkelijke uitgeverij Pan Macmillan omschrijft het boek als een 'pijnlijk claustrofobisch verhaal over een vrouw die steeds verder afglijdt in waanzin'. Als lezer vraag je je steeds meer af waartoe Erika uiteindelijk gedreven zal worden. Ook Wilder zelf herkent dat gevoel, vertelt ze in een Q&A:

'It hit me, this awful, I-don't-think-this-is-going-to-be-ok, feeling about it all. It was one of those surreal moments where the characters take over and you just sit back and watch.'

Erika is, als je het op een bepaalde manier bekijkt, het enige personage in In Zwitserland zijn we stil. Wilder vond haar 'disturbingly easy to write', vertelt ze aan The Qwillery. Op een dag was het personage er gewoon, haar metgezel bij alles dat ze deed. Wilder begreep haar zo goed dat het haar ongemakkelijk maakte. De sfeer die ze daarmee neerzet, is ook voor de lezer meeslepend. Uitgeverij Pan Macmillannoemt het 'onvoorspelbaar, angstaanjagend meeslepend en genadeloos eerlijk.' Als Wilder gevraagd wordt om haar debuutroman in vijf woorden te omschrijven, hoeft ze daar niet lang over te denken:

'She is trying her best.'