Leesclub

Madame le Commissaire en de verdwenen Engelsman

Vraag 2: Beoordeel een boek niet op de cover

op 10 augustus 2021 door Madame le Commissaire en de verdwenen Engelsman

Deze vraag kwam al een klein beetje tevoorschijn in het café. We gaan eens kijken naar het genre!

2. Als je naar de cover van het boek kijkt geeft dat niet direct het thriller gevoel. Toch is het boek wel een thriller, maar eentje met een zachtere rand: cosy-crime. Wat vinden we van het fenomeen cosy-crime? Valt Madame Le Commissaire onder cosy crime voor ons?

Reacties op: Vraag 2: Beoordeel een boek niet op de cover

945587

10 augustus 2021

2021-08-10T15:31:47+02:00

Marvin O.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar2%285%29.png

https://www.hebban.nl/!/mo-4

232185

Cosy crime als fenomeen bestaat natuurlijk al langer, maar ik kan me niet herinneren dat ik het al eerder ben tegengekomen als begrip op de cover van een boek. Ik ben het tijdens het lezen eens gaan opzoeken, en de naam blijkt een dikke 20 jaar geleden te zijn geïntroduceerd. Het was mij grotendeels ontgaan :-) Onafhankelijk van dit boek, vind ik de naam maar zo zo. Misdaad als gezellig gaan beschouwen, dat vind ik er een beetje over gaan. Ik zie het voornamelijk als de zoveelste marketingstunt om feelgoodfans ook aan het lezen van thrillers te krijgen (gesteld dat ze dat nog niet zouden doen). De populariteit van thrillers waarin amper nog wat te thrillen valt, verklaart de opkomst van het begrip misschien wel. Maar voor mij hoeft het niet per se zo genoemd te worden. Ik heb alle boeken van een Agatha Christie of een Ellis Peters al lang geleden gelezen. Als op de boeken van Peters "cosy crime" had gestaan, had ik ze misschien niet eens gekocht, hoewel ze steengoed zijn. De vermelding op een boek houdt me toch wel een beetje tegen om het te lezen, merk ik bij mezelf. Dat neemt niet weg dat de premisse van een boek interessant kan zijn waardoor ik kan negeren dat het een "cosy crime" is. Madame Le Commissaire is zo een boek dat ik graag een kans wilde geven. Het valt voor een stuk wel binnen het subgenre "cosy crime". Ze is misschien geen amateur-speurneus, maar echt ervaren is ze ook niet omdat ze al lang geleden naar een ander soort politiefunctie geëvolueerd is. Volgens de definitie is de speurder van dienst vaak een oudere dame die goed bekend is met de bewoners van het kleine dorpje waarin de misdaad plaatsgrijpt, en met de sociale dynamiek van het dorp, zodat ze verbanden kan leggen die anderen niet zien. Isabelle Bonnet is te jong en te lang afwezig geweest om daarvoor in aanmerking te komen. Je zou kunnen stellen dat de auteur met het hoofdpersonage een eigen draai aan het begrip gegeven heeft. Andere elementen, zoals weinig bloederige details, kloppen wel met de genre-aanduiding. Nog andere kenmerken, zoals komische nevenpersonages, vind ik dan weer niet meteen terug. Ik vind het begrip niet helemaal passend, maar zeker ook niet verkeerd. (Voor mijn oordeel heb ik me gebaseerd op de definitie die hier te vinden is: https://en.wikipedia.org/wiki/Cozy_mystery )

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

945620

10 augustus 2021

2021-08-10T16:33:17+02:00

Ina den Bakker

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/DSCF6600%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/ina den bakker

113039

De boeken van Ellis Peters over Cadfael heb ik ook gelezen (inderdaad al wat jaren geleden), maar die zou ik zelf niet onder cosy crime rangschikken. Tenminste, in mijn herinnering zijn het niet echt feelgood verhalen. Of misschien heb ik me indertijd alleen op de historische context gefocust :) Ik heb ze altijd wel met veel plezier gelezen trouwens, en de tv-serie met Derek Jacobi herinner ik me ook nog goed!

945587

Reacties op: Vraag 2: Beoordeel een boek niet op de cover

Madame le Commissaire en de verdwenen Engelsman

Meer informatie

Gerelateerd

Over