Het is niet direct de cover van het boek Sprokkelaars die de elf  deelnemers van deze leesclub zo aantrok om zich in te schrijven. Het waren vooral de filosofische vraagstukken op de achterflap, de achtergrond van Mira Aluç  en een beetje de titel, die de meeste over de streep trokken.

Toch is de cover wel intrigerend en met name dan de foto. Deelnemer Peter Marks trok de stoute schoenen aan en vroeg de uitgever naar deze foto en kreeg het volgende antwoord:

‘De foto is inderdaad bijzonder, want gemaakt door Mira Aluç zelf. Tijdens het schrijven van Sprokkelaars maakte ze foto’s met een analoge camera van gebouwen, spullen en dus mensen. De omslagfoto’s zijn twee stukadoors die toentertijd haar ouders huis verbouwden. Het is geen geënsceneerde foto, maar wel op het juiste moment genomen en past goed bij de dynamiek tussen Jong en Oom. We zullen uw bericht doorgeven aan Mira, ze is erg trots op de foto en het omslag.

Dank en met vriendelijke groet,

Marijn Hogenkamp’

Sprokkelaars gaat over Jong die wanneer hij is afgestudeerd niet zo goed weet wat hij met zijn leven aan moet. Hij heeft nog geen baan maar weet ook niet wat hij echt wil. Op dat moment komt hij Oom tegen bij de ingang van de supermarkt die hem een baantje aanbiedt in zijn partijloods op het industrieterrein.  Jong pakt het baantje met beide handen aan en belandt zo, tussen alle spullen waar op dat moment geen plaats meer voor is in de winkels, op een plek die zo anders is dan hij gewend is. In de maanden die volgen moet hij zijn plek  zien te veroveren want hij hoort er niet echt bij en moet hij accepteren dat hij daar werkt.

Wie is Jong?

Jong leren we niet met zijn echte naam kennen. Hij is echter wel degene die het verhaal vertelt. Maar wie is Jong eigenlijk volgens ons?

BentheK: ‘Jong komt op mij over als een beetje doorsnee jongen uit een doorsnee gezin. Geen hoogvlieger, maar wel een studie afgemaakt. Hij lijkt totaal geen ambitie te hebben om carrière te maken of sowieso iets van zijn leven te maken. Hij woont weer thuis en werkt in een onbenullig baantje. Ik zie ook echt een lange slungelige onverzorgde jongen voor me.’

SuusjeLeest: ‘Hij lijkt hij niet echt hobby's of speciale interesses te hebben, en ook geen plan voor de toekomst behalve dan wat er door de omgeving wordt verwacht. Wel zie je gaandeweg het boek wat ontwikkeling, zo leert hij bijvoorbeeld wat meer van zich af te bijten en gaat hij (eindelijk!) nadenken over wat hij wil in het leven.’

Wie zijn de andere personages?

Naast Jong komen er best nog wel een aantal andere personages in het boek naar voren. Niet allemaal even belangrijk maar allemaal met een rol. Zo is er Oom. Ook van hem komen we zijn echte naam niet te weten. Wie is Oom en welke indruk laten de andere personages achter? Cynthia weet het voor alle personages kort en bondig samen te vatten:

Cynthia’s Choice : ‘ Je kan je laten leiden door anderen of door gebeurtenissen (Jong), je kunt de kansen die je krijgt pakken (oom), je kunt proberen het beste van het leven te maken zelfs als het tegenzit (Lunya), je kunt heel oppervlakkig leven (Henny), je kunt heel hard werken om iets moois op te bouwen (Ahmet) en je kan besluiten snel en makkelijk aan geld te willen komen ongeacht of de manier waarop geoorloofd is (Ton en Turgay).’

De schrijfstijl

ElsDeveuster:  ‘Eenvoudige zinsopbouw, geen lange ingewikkelde zinnen noch moeilijke woorden worden gebruikt. Het verhaal is aan een vlot leestempo geschreven. Rechttoe, rechtaan, in alle eenvoud zoals de personages zelf. De auteur weet de juiste sfeer met haar woorden bij het verhaal te scheppen, het desolate.’

MeaghanH: ‘De schrijfstijl bestaat voornamelijk uit omschrijving. Veel bijvoeglijke woorden. Extra informatie die je een écht beeld geven van de situatie. De rokers aanslag om de tanden van de oom, de versleten kassa knoppen. Hierdoor krijg je niet alleen een visie, maar ook een gevoel van de situatie, zonder dat je weet hoe Jong zich hierover voelt. De zinnen wisselen af van kort tot lang.’

Zoveel spullen

De partijloods in het boek ligt vol met spullen en die spullen spelen ook regelmatig een rol in het boek. Ook het eerste motto van het boek gaat over spullen.  Er zijn zoveel spullen in het verhaal dat je het wel als één van de thema’s van het boek zou kunnen zien.

Dahnee: ‘De spullen in het boek zijn belangrijk omdat ze laten zien dat zelfs dingen die oud of vergeten lijken, nog betekenis kunnen hebben. Oom redt spullen voordat ze worden weggegooid, en zo krijgen die spullen een tweede kans. Ze vertegenwoordigen iets wat niet meteen zichtbaar is: waarde in het alledaagse, in wat anderen misschien als ‘nutteloos’ zien. Voor Oom geven de spullen ook houvast en troost, vooral omdat hij weinig contact heeft met anderen. De spullen vormen een soort stille wereld waarin geschiedenis en herinneringen bewaard blijven.’

Andere thema’s

Madmarie: ‘Een thema dat ik zag in het boek is het "overleven" van diverse personages. De vluchteling, die een weg gevonden heeft om iets te verdienen. Anderen in de criminaliteit, weer anderen gewoon met een snackwagen. Jong, de student dus die nog op zoek is hoe na zijn studie. Oom die al zijn hele leven niet anders doet en draait in deze wereld.’

Marjolein:’ Voor mij was het andere thema de coming of age van Jong. Hoe hij zich eerst verdwaald voelde in de loods, later zijn plek gevonden lijkt te hebben, maar er aan het einde toch voor kiest om de loods te verlaten.’

Boodschap

Hoewel je nooit zeker zult weten of de schrijver een boodschap heeft willen meegeven met een boek, tenzij je het rechtstreeks hebt kunnen vragen, kan je wel voor jezelf bepalen of je er een boodschap uit hebt gehaald. Zeker in een boek als dit, waar zoveel over te zeggen valt.

Peter Marks: ‘Respecteer iedereen. Kijk niet neer op mensen, die zich anders dan jij in het leven manifesteren. En vooral bied, indien je daartoe in staat bent, een helpende hand waar die nodig is.’

AlixF: ‘De belangrijkste boodschap die ik voor mezelf uit het boek haal, is om te blijven verder kijken dan de sociale status van iemand.…….. De liefde waarmee Mira Aluç de kleine wereld van het industrieterrein behandeld, heeft me geraakt. Dat ze voor een verhaal over gemarginaliseerd mensen koos. Ik vind het een dappere keuze, want met zo'n boek word je waarschijnlijk niet in een klap een bestsellerauteur, maar wat een geduld en talent laat ze zien. Prachtig.’

Eindoordeel

We sluiten de leesclub af met een mooi gemiddelde van 3,8 sterren