Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Eindverslag The Way of All Flesh

op 18 januari 2019 door

Edinburgh, 1847 City of medicine, money and murder.

Zo prijkt de achterkant van The way of all flesh en zo start deze leesclub met 20 deelnemers. De een werd aangetrokken door het medische gedeelte, de ander door de historie en het tijdperk en weer anderen waren geïntrigeerd door het woordje murder.

In het kort

In Old Town, Edinburgh worden er verschillende jonge vrouwen dood gevonden, allen in een gekwelde positie. Aan de andere kant van de stad, gaat medische student Will Raven (met zijn eigen geheimen) als assistent werken bij de befaamde en briljante Dr. Simpson, de expert op het gebied van verloskunde in die tijd. Raven ontmoet dienstmeisje Sarah Fisher die ook assisteert als een operatieassistent. Samen gaan ze de connectie zoeken tussen de moorden, maar proberen zich tegelijkertijd staande te houden in een wereld van klassenverschillen, geheimen en medische uitprobeersels.

Schrijversduo

Ambrose Parry is een pseudoniem voor auteursduo Chris Brookmyre en aneschithesieconsultant Marisa Haetzman. Brookmyre schreef eerder al 21 romans met oa. Black Widow waar hij de Theakstons Old Peculier Crime Novel of the Year en McIlvanney Prize for Scottish Crime Novel of the Year mee won. Haetzman heeft een master’s degree in the History of Medicine, wat ze gebruikte voor de basis van het verhaal van The Way of The Flesh. Ze zijn getrouwd met elkaar en wonen in Schotland.

Leesclubdeelnemer Marvin ontdekte dat de naam Ambrose Parry niet per toeval gekozen was. Deze naam is een hommage aan de beroemde chirurg Ambroise Parée . Na wat naslagwerk blijkt dat de naam afkomstig is van Ambroise Parée, een Franse militaire chirurg in het midden van de 16e eeuw. De naam oogt ook wat androgeen en het roept oude tijden op.

In het begin

Bij aanvang van de leesclub zaten we nog in 2018 en waren de verwachtingen verdeeld. Historisch Edinburgh als setting sprak tot de verbeelding. Ook de medische aspecten en het gegeven “detective” waren verwachtingen die de deelnemers hadden in deze leesclub.

Tijdens het lezen: het verhaal

Wat betreft de opbouw van het verhaal zaten we allemaal op een lijn. Het verhaal begint met een climax, gaat vervolgens trager verder door de karakters en de setting op een uitvoerige manier te beschrijven. Alfred: “vanaf de eerste zinnen zit je in het verhaal, waarna de auteurs een vertraging inzetten en een diversiteit aan situaties schetsen.” Fien beaamde dat ook: “het was een beetje zoals een kabbelende beek voor mij: het verhaal ging gestaag verder aan een rustig tempo.” Maaike: “ik vind ook dat je meteen gegrepen wordt door het verhaal. Daardoor snap ik wel dat de auteurs daarna de tijd hebben genomen om het leven van iedereen een beetje te beschrijven. En toen we daarvan op de hoogte waren hebben ze het verhaal weer versneld.” KarlijnM deed een scherpe waarneming wat betreft de schrijfstijl die na het eerste hoofdstuk veranderde: “Ze beginnen met een soort 'meta-perspectief' (iets in de trant van 'het is raar een boek met een dode prostituee te beginnen') maar de rest van het boek is echt vanuit het perspectief van Will en Sarah geschreven en niet meer vanuit het perspectief van de schrijvers. Ik had n.a.v. die eerste zinnen/pagina wel een soort verwacht dat dit een meer beschouwend boek zou zijn .”

Tijdens het lezen: de personages

Het boek vertelt het verhaal vanuit  medisch student Will Raven en Sarah. Wendy: “Ik vind de karakterontwikkeling vlak. Ik heb wel het idee dat Raven wat groeit als arts, maar zich nog wel op de achtergrond schaart vanwege de grote namen van die tijd. Ik kan me dat ook wel voorstellen als jong pikkie die er net bij komt kijken en graag in de voetsporen van je begeleider wil treden .” Ook Alfred is het daar mee eens: “De hoofdpersonages Raven en Sarah maken amper ontwikkeling door. We leren ze iets beter kennen en zij leren elkaar iets beter kennen”. Kimberly: “Sarah is een vrouw met een eigen mening,wat in die tijd zeer zeldzaam was (of in ieder geval niet durfden te uiten) ”

Leuk feitje is dat Dr. Simpson ook echt heeft bestaan. James Simpson was een revolutionaire chirurg op het gebied van verloskunde in die tijd. Hij zette de eerste stappen op het gebied van het gebruik van chloroform als verdovingsmiddel en werkte in alle lagen van de bevolking.  Angele:Mijn favoriete personages zijn Sarah en Dr Simpson die eigenzinnige mensen blijkbaar graag een kans geeft.”

Tijdens het lezen: opvallende elementen

Een van de opvallendste elementen in het hele boek was dat we mochten kennismaken met het beroep chirurg/verloskundige in de 19e eeuw en dan met name de craniotomie (het indeuken van de schedel van een baby om het door het geboortekanaal te krijgen). Katy:Dat beeld vond ik best grafisch en daar heb ik wel wat kippenvel bij gekregen.” Alfred: “Ik kon 'horen' “wat er gebeurde.”  Wendy: “Yikes.” Een ander opvallend onderwerp was de vrouwonvriendelijkheid en het verschil in klasse in die tijd. Karlijn: “Het meest opvallend vond ik de klassenstrijd - rijk versus arm, hoe er neergekeken werd op arme mensen, ook door politie en andere functionarissen. En zelfs binnen de 'klasse' van het bedienend personeel waren er verschillen, en keek de ene persoon neer op de andere. En natuurlijk de manier waarop vrouwen werden behandeld; als minderwaardig ” Fien: “Wat me het meeste zal bijblijven van dit verhaal, is de vrouwonvriendelijkheid! Ik was echt geschokt toen Sarah bij de apotheker vroeg naar een baantje en die zei dat hij een man wou zodat de klanten hem zouden geloven.”

Yes. Gifted of mind but an altogether odd creature. Set upon an ostensibly humanitarian undertaking and yet giving off as much warmth as a dying penguin's last fart.

Na het lezen

Wat begon als een leesclub waar de verwachtingen hoog gespannen waren, eindigde het voor de meesten met een kleine domper. Het was niet spannend zoals men had gedacht of de karakters waren wat oppervlakkig. De setting, de beschrijving van de sfeer en het donkere karakter van de medische handelingen waren daarentegen mooie pluspunten uit het boek. Haitske:” Knap hoe ze de diverse thema's: medisch, klassenverschil, tijdsgeest, verschil man en vrouw en misdaad op deze manier kunnen linken en er een goed verhaal van kunnen maken .” Op de vraag of deelnemers een vervolg zouden lezen (dit is boek 1 uit een serie) zijn de meesten onzeker.

Ons oordeel: Medische en historische misdaadroman in 19e-eeuws Edinburgh

Katy: Ambrose Parry creëert een sfeer die bij de tijdsgeest past. **** sterren

Alex van Damme: Het boek geeft een inkijk in de wereld van de negentiende eeuw, de medische experimenten, moeilijke bevallingen, ongelijkheid, armoede...' *** sterren

Marvin: Het boek is bijzonder geschikt voor wie tragere Britse schrijvers zoals een Agatha Christie of een Ellis Peters erg kan waarderen. **** sterren

Elise: Een echte aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in een misdaad verhaal, geplaatst in een tijd waar het woord hygiëne nog niet in het woordenboek stond! **** sterren

Wij sluiten deze leesclub af met een gemiddelde van 3,4 sterren. Voor wie geïnteresseerd is in een opvolging dient nog even te wachten, maar een leuk extra feitje is dat de tv-rechten al zijn verkocht, dus wie weet zullen we de serie binnenkort op televisie zien.

Deelnemers bedankt!

-Yvette-



Reacties op: Eindverslag The Way of All Flesh

Meer informatie

Gerelateerd