DE LEESCLUB EN HUN VERWACHTING

De leesclub bestond uit 10 deelnemers, inclusief de coördinator. @Niekleest is de enige man in het gezelschap. Hoewel mannelijke deelname aan een leesclub van een feelgood boek weinig voorkomt, vindt hij het zelf helemaal niet zo bijzonder: “Ik ben dol op feelgood want waarom zouden mannen dit niet mogen lezen.” En daar heeft hij natuurlijk helemaal gelijk in!

We verwachten unaniem een ‘enemies to lovers’ verhaal (dat belooft de tekst op de achterkant ons tenslotte), waarin boeken een belangrijke rol zullen spelen.

DE COVER

De boeken liggen al snel op de mat en voordat iedereen in het boek duikt buigen we ons eerst over de cover. Iedereen is het erover eens dat de cover ‘feelgood’ uitstraalt. Daphneleest: “Dit boek roept echt zomer, zonnetje, strand en liefde.” Voor Floor is het direct duidelijk dat het verhaal zich op Terschelling afspeelt: “De Brandaris (de vuurtoren) is voor mij echt een herkenningspunt door de vele keren dat ik op Terschelling ben geweest.”

Ook de knalroze sprayed edges vallen in de smaak. Daphne leest: “Ik ben echt een sucker voor sprayed edges.” Alleen Helma Koot vindt het een beetje te knallerig: “Ik denk dat ik het middengeel van de cover mooier had gevonden.”

SCHRIJFSTIJL

We zijn het erover eens dat Heeger een vlotte, gemakkelijk te lezen schrijfstijl met eigentijds woordgebruik heeft. Boek en Thee | Sharon: “En beeldend, want ja ik had af en toe echt het idee dat ik ook op Terschelling was. In de boekwinkel, broodjes aan het klaarleggen bij het ontbijt of een ijsje halen in de snoepwinkel. Echt heerlijk!”

Wat minder in de smaak viel bij enkele lezers waren de verwijzingen naar dingen die vandaag de dag erg populair zijn. Floor: ‘Dat is voor nu wel leuk, maar ik vraag me af hoe dit blijft in de toekomst.’
Als voorbeeld noemt @Niekleest de quote ‘een soort spiruwaliteit-types à la B&B Vol Liefde’ waarbij hij zich afvraagt: “Waarom gebruik je een quote uit een programma dat ten tijde van publicatie al prehistorisch oud is? Deze zin komt namelijk uit B&B vol liefde seizoen 3, we zijn inmiddels bij seizoen 5 met twee winterversies er tussen en nog 2 seizoenen BZV. Niemand weet nog wie dit gezegd heeft dus ik had deze zin zelf nooit gebruikt, omdat hij in mijn ogen niet meer relevant is.”

SFEER en SETTING

Het verhaal speelt zich af op Terschelling tijdens Oerol. De meeste lezers vinden dat de sfeer van het festival goed is weergegeven. MloesvanHeerebeek: “ik vind dat de setting heel goed is beschreven, want ik had wel het idee dat ik er een keer heen wilde.” Boek en Thee | Sharon: “Ik vind dat ze de sfeer goed heeft beschreven. Ik ben er nog nooit geweest, maar Oeral lijkt me een heerlijk zomers festival vol met vrolijke mensen en allerlei 'kunstzinnige' activiteiten. Het lijkt me leuk om er eens een kijkje te nemen. A.bookworms.library: “De beschrijvingen van Oerol en alle activiteiten zijn echt heel goed. Ik heb helemaal zin om er een keer naartoe te gaan.” Daphneleest voelde niet helemaal de sfeer van Terschelling maar vond het winkelstraatje waar de B&B van Alex wel erg leuk beschreven.

@Niekleest voelde de sfeer op geen enkel moment: “Ik heb me tijdens het lezen niet op een eiland gewaand, ik heb de zee niet horen ruisen en ik heb ook de wind niet in mijn gezicht voelen waaien zoals je dat soms bij een boek wel kunt hebben. Dit verhaal had zich ook in de Flevopolder, het Westerpark of misschien op de Parade (een rondreizend theaterfestival in de zomer in de 4 grote steden) af kunnen spelen. Dus nee, ik vind de sfeer niet goed beschreven en het nodigde mij niet uit naar Oerol te gaan.”

HOOFDPERSONAGES

De hoofdpersonen zijn Alex en Felicia die als ik-personen vanuit wisselend perspectief het verhaal vertellen. Amber Drenth vindt dat ze de personages prima heeft leren kennen: “Ze voelen aan als echte karakters en hierdoor kon je je goed inleven. Alex is een echte workaholic en Felicia is ontzettend sympathiek.” Dani Van Der Plas is het daar ten dele mee eens: “ik heb het gevoel dat ik specifieke eigenschappen van dichtbij heb kunnen beleven. Toch mis je een groter geheel aan karaktereigenschappen om een volledig beeld te krijgen van de personages. Dit zit hem er denk ik voor mij in dat ik soms hun mening niet te horen kreeg over bepaalde onderwerpen.”

Een aantal lezers is minder enthousiast en is van mening dat de personages te oppervlakkig blijven en hun diepere lagen niet worden blootgelegd, waarbij het gevoel dat de auteur hier meer uit had kunnen halen overheerst. @Niekleest: “Door te schrijven vanuit de ik-persoon kun je veel makkelijker emoties en gevoelens tot z'n recht laten komen, dat maakt dit een voordeel t.o.v. de alwetende verteller. Ik moet helaas concluderen dat Paula hier spijtig maar ten dele in is geslaagd bij de vertelling vanuit het ik- perspectief.”

OVERIGE PERSONAGES

We zijn het erover eens dat de overige personages echt een bijrol in het verhaal spelen. Ze zijn nodig, maar we leren ze niet echt kennen. Voor de meeste bijpersonages is dat prima, maar iets meer uitwerking van knipperlichtrelatie Joris en winkeleigenaar Wendy, die een wat prominentere bijrol in het verhaal spelen willen weten, zou interessant zijn geweest. Dani Van Der Plas: “Ik denk dat Paula hier meer uit had kunnen halen door ze een meer invulling te geven in het verhaal.” Helma Koot: “Joris wordt jammer genoeg matig uitgewerkt. Ik had wel wat meer achtergrondinformatie over hem en zijn gevoelens willen hebben.”

THEMA’s en FEELGOOD TROPES

Rouw en rouwverwerking zijn de thema’s die er voor iedereen bovenuit springen. Over de uitwerking van de thema’s lopen de meningen uiteen. MloesvanHeerebeek vindt dat Heeger dat goed heeft gedaan hoewel ze het misschien iets sterker had kunnen uitdiepen: “We springen natuurlijk in het verhaal waardoor we ongeveer 9 maanden verder zijn. Dan zijn er al wel wat harde randjes af. En voor Alex is de tijd al langer geleden. Al blijft verdriet aanwezig, de heftige pijn van het begin slaat ze via deze manier over. En de twijfel waar hij mee worstelt begrijp ik heel goed.” Amber Drenth is minder tevreden: “Ontroeren heeft dit boek mij niet. Ik vond de rouw niet zo aanwezig dat ik een traantje moest laten.”

De ‘enemies to lovers’ trope die ons beloofd werd is tot onze teleurstelling maar minimaal aanwezig. Boek en Thee | Sharon: “Ik vind het niet echt enemies to lovers, want ik vond ze niet echt enemies in het begin. Alex deed misschien een beetje moeilijk over Felicia, hij vond haar niet leuk, maar dat waren meer vooroordelen. Want al heel snel kwam hij daar op terug. Dus ik vind deze trope niet echt bij het boek passen.” Amber Drenth: “De grumpy kaart had wat mij betreft veel meer aanwezig mogen zijn en nog wat langer mogen duren.” MloesvanHeerebeek: “Ze gaven aan zichzelf toe dat ze de ander leuk vonden, vrij snel gaven ze dit aan elkaar toe. En daarna waren ze gewoon een stel.”

We waren dus een beetje wat de trope betreft op het verkeerde been gezet en zijn het erover eens dat tropes als ‘forced proximity’ of ‘small town romance’ een betere kwalificatie zou zijn geweest.

Dat neemt niet weg dat het boek een hoog feelgoodgehalte heeft. Dani Van Der Plas: “Ik heb ontzettend genoten van het lezen door het knusse gevoel dat het boek me gaf. Dat is wel wat ik hoop dat een feelgood met me doet.”

OPBOUW

In een feelgood weet je dat het happy end onvermijdelijk is. Wat telt is de weg ernaar toe en daar was niet iedereen over te spreken. @Niekleest is ronduit teleurgesteld: “Meestal gebeuren er dan op de weg er naar toe nog allerlei dingen, denk aan ruzies, een andere lover maar dit bleef hier uit. Dus werd het een meer voortkabbelend verhaal. Ik ben zelf een grote feelgood fan, maar dit verhaal kon me niet verrassen, nog ontroeren, nog echt laten lachen.” Hoewel minder uitgesproken vond ook A.bookworms.library het verhaal wat voortkabbelen: “Er was geen billen knijpend moment.”

Boek en Thee | Sharon is het daar niet mee eens en is een stuk positiever: “Ik vond het echt leuk om te lezen, ik waande me op het eiland en kreeg er een heerlijk zomers gevoel van. Dus dat is wel gelukt op de reis naar het happy end.” Ook Dani Van Der Plas is, met een kleine kanttekening, tevreden: “Ik heb ontzettend genoten van het lezen door het knusse gevoel dat het boek me gaf. Dat is wel wat ik hoop dat een feelgood met me doet. Ik moet zeggen dat het verhaal voor mij wel wat vlak aanvoelde, er waren geen extreem bijzondere gebeurtenissen en de relatie tussen Felicia en Alex bouwde heel stabiel op. Ik vond het daarnaast wel heel mooi om de sfeer en de groei van de personages te ervaren. Ik had een plot ergens wel leuk gevonden, ik merkte dat ik richting het einde hier een beetje op wachtte en dat dat niet echt kwam.”

BOEKEN en SCHRIJVERS

Boeken maken een belangrijk deel van het verhaal uit: de Books & Breakfast van Alex, de leesclubs op locatie en de vondst van het oude boek. Het veelvuldige ‘namedropping’ van auteurs wekt bij een aantal lezers wrevel op. @Niekleest: “Ik vind dat Paula een beetje doorgeslagen is met het noemen van al die namen van titels en schrijvers. Het idee is leuk maar dan met mate, nu komt het op mij over als kijk wat ik allemaal wel niet gelezen heb…” Ook Helma Koot vond het teveel van het goede: “Bijvoorbeeld midden in een gesprek wordt er opeens gedacht aan een specifieke scène uit een bepaald boek. Haha, dat kan natuurlijk, maar dat heb ik zelf nou nooit. En dat je dat dan een keertje doet, oké, maar het wordt te vaak herhaald.” Nella ziet het zelfs als een soort verkapte reclame en vindt het niet veel toevoegen aan het verhaal. Daphneleest is gematigder in haar mening: “Ik ben geen CoHo-fan en merkte toch wel tijdens het lezen dat ik de verwijzingen naar CoHo erg veel vond worden. Verder vond ik de vermeldingen niet erg en stoorde het niet, het past bij het thema.” Boek en Thee | Sharon vond het op haar beurt wel toepasselijk: “Ik vind het wel leuk ja, het gaat tenslotte over een BOOKS & Breakfast, dus ik vind het niet heel raar.”

DE VONDST VAN HET OUDE BOEK

De vondst van het oude boek is een tweede verhaallijn. Daarover zijn de meningen verdeeld. Dani Van Der Plas is ronduit enthousiast: “Ik vond het verhaal van het boek van zolder juist erg leuk, het gaf het verhaal toch iets waar ik nieuwsgierig naar werd en bracht mooie gesprekken teweeg.” Ook Nella vond dit een leuke toevoeging: “Dat maakte het iets meer historisch, wat dan net wat meer diepgang brengt. In de sage wordt geschreven over eenzaamheid en rouw van de kasteelbewoonster. Dat is vergelijkbaar met de rouw van Alex en Felicia.” Daphneleest is ook positief: “Het gaf toch een soort van spanning mee.”

Amber Drenth is wat kritischer: “Op zich vond ik dit wel een leuke toevoeging. Als ze dit had weggelaten was het boek wel enorm saai geweest denk ik. Indien ze dit weg zou laten dan zou ze meer spanning tussen Alex en Felicia hebben moeten toevoegen, maar ook meer spanning in de zin van ruzies, meer grumpyness en grotere rol van Joris en zijn verliefdheid.” @Niekleest is er veel minder over te spreken: “Het is een wat rommelige verhaallijn, die met de beste intenties is toegepast, maar het komt niet echt lekker uit de verf. Terwijl ik het idee erachter en waar het naar toe moet leiden wel snap.”

WAARDERING

De leesclub is met een gemiddelde score van 3,2 sterren afgesloten. Helaas heeft niet elke deelnemer de leesclub met een recensie afgesloten. Uiteindelijk haalden 8 lezers de eindstreep.

Drie lezers waardeerden het boek met 4 sterren.

MloesvanHeerebeek: “Dit boek heeft alles wat een zomerse feelgood moet hebben. Een eiland, zomer en festivals.”

Dani Van Der Plas: “Het small town romance gevoel komt bij mij sterk naar voren in dit boek, het geeft een echt feelgood gevoel met hier en daar mooie interacties tussen personages over het onderwerp rouw.”

Boek en Thee | Sharon: “Ik waande me echt op Terschelling, lekker in het zonnetje op het strand, tussen de vrolijke mensen die Oerol bezoeken. Heerlijk!”

Vier lezers gaven 3 sterren.

Nella: “Al met al is het een lekker vakantieboek!”

A.bookworms.library: “Dit zomerse feelgood boek gaat over rouw, hoop en liefde. Een bijzondere combinatie voor een feelgood.”

Daphneleest: “De boodschap die het boek je meegeeft vind ik wel erg mooi. Dat je nooit op moet geven en dat liefde overal te vinden is. Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier en het enige dat we kunnen doen is naar elkaar luisteren en elkaar proberen te steunen.”

Helma Koot: “Het boek geeft je in ieder geval genoeg vakantie vibes en zorgt er samen met de sfeertekening en haar gemakkelijk te lezen schrijfstijl met een vleugje humor voor dat de beoordelingswijzer alsnog nipt de positieve kant op wijst.”

Een lezer had er slechts 2 sterren voor over.

@Niekleest: “Een zomers debuut wat spijtig niet goed uit de verf komt.”