Vandaag heb ik het boek, Max, Mischa & het tet-offensief van Johan Harstad uitgelezen. 1200 Pagina's dik. De hele tijd heb ik me afgevraagd wat dat Tet-offensief nu precies is. Dat het iets met Vietnam te maken heeft, dat wist ik, maar meer niet. 

Na wat opzoekwerk kan ik volgende reconstrueren. 

De Vietnamoorlog begon in 1955 en duurde tot 1975. Het was de eerste echte oorlog tussen het kapitalisme en het communisme. Amerika in Zuid-Vietnam tegen Rusland en China in Noord-Vietnam. En de Vietnamezen zaten ertussen. In het begin leverde Amerika alleen materiaal en kennis, maar gaandeweg werd de vraag tot het sturen van grondtroepen groter. Nadat Noord-Vietnamese torpedoschepen in 1964 een Amerikaans schip torpedeerden vaardigde Amerika de Tonkin-resolutie uit. Die gaf de Amerikaanse president als het ware een vrijgeleide om luchtaanvallen en bombardementen uit te voeren. 

Tet (niet het denigrerend woord voor een vrouwenborst) is een nationale feestdag in Vietnam. Tijdens oorlogen is het de gewoonte om tijdens feestdagen een staakt het vuren te respecteren. Denk aan Kerst tijdens de eerste wereldoorlog toen de strijdende partijen bij elkaar in de loopgraven kwamen om elkaar prettige kerst te wensen en gezamelijk iets dronken om de dag erna weer vrolijk (niet dus) verder te vechten. 30 januari 1968 was het Tet, maar de Vietcong maakte van de feestdag gebruik om met enorm veel manschappen, 80 000, politiebureaus, kazernes, overheidsgebouden en dorpen op het platteland in het zuiden aan te vallen. Amerika sloeg terug, hard. 

De Vietnam oorlog is een van de eerste oorlogen waarbij camera's aanwezig waren. De Amerikanen thuis konden zien wat er gebeurde. Ze zagen hoe hard Amerika teruggeslagen had, met totale verwoesting van dorpen en steden, zagen de martelingen. Vanaf het Tet-offensief veranderde de publieke opinie over de oorlog. Nieuwe recruten die opgeroepen werden voor de oorlog, wilden niet meer gaan, zagen het nut van deze oorlog niet meer in. 

Het Tet-offensief komt geregeld terug in het boek, de vermelding ernaar tenminste. De ouders van Max zijn wanneer ze in Noorwegen wonen fervente tegenstanders van de Vietnam oorlog. Ze zijn ook openlijk communist. Dat blijft ook nog een hele tijd zo nadat ze naar Amerika verhuizen zodat de vader van Max zijn droomjob kan uitvoeren als burgerpiloot. 

Max heeft als tiener de film Apocalypse Now gezien en dat heeft een enorme indruk op hem gemaakt. Zo erg volgens mij dat dat de reden is dat hij eerst zelf acteur wordt en nadien regisseur.

Apocalypse Now is een film uit 1979 van Francis Ford Coppola met enkele ronkende namen, Marlon Brando, Robert Duvall, Martin Sheen en Dennis Hopper om er enkele te noemen. De film gaat over de Vietnam oorlog en heeft een heel opvallende affiche. Ook de affiche komt geregeld terug in het verhaal. 

Altijd handig om enige achtergrond te hebben voordat je dit indrukkende boek gaat lezen. Laat je vooral niet afschrikken door de lengte van het boek. Het verhaal leest zo vlot dat je niet doorhebt dat het 1200 pagina's doorgaat. 

Het verhaal gaat over Max die als tiener met zijn ouders Noorwegen verlaat en in Amerika, New York gaat wonen. Max is een goed acteur, leeft Mischa kennen die wel wat jaren ouder is, maar als het klikt, zeggen die jaren niets. Mische schildert. In New York blijkt nog een oom van Max te wonen, Owen, die heeft wel in Vietnam gevochten. Die oom is belangrijk voor Max. 

Het boek gaat veel over toneelstukken, schilderen, acteren. Het is moeilijk om nu precies in enkele zinnen te schrijven waarover het gaat.