Er is al veel geschreven over dit epische boek, want dat is het wel voor mij. 

Het boek is eigenlijk te lang om kort te kunnen samen vatten.

De stamboom achteraan in het boek is een handig plaatje, zeker om in het begin de namen goed te kunnen plaatsen.

 
De kroniek gaat over twee families die ongewild met elkaar verbonden zijn en blijven in het Georgië van nu teruggaand tot 1900.
Het land Georgië was voor mij een onbekende, ja ik wist dat het ooit deel uitmaakte van Rusland, maar de woelige geschiedenis om zich los te rukken van het moederland kende ik niet.
 
De familie van de chocoladefabrikant wordt volgens mij vooral gedragen door de vrouwen. Er zitten enkele erg sterke vrouwen in de familie die dan ook nog eens heel lang leven. Verder valt op dat de vrouwen of erg jong zwanger worden, of helemaal niet.
De familie van Sopio Eristavi speelt ook een belangrijke rol. Ze zijn echt de tegenpool van de Jasjis. Arm, verkeerd milieu, verkeerde opvattingen volgens Kostja Jasji en ze blijven de familie ook achtervolgen. Er is een verbondenheid die per generatie sterker lijkt te worden en die niet doorgeknipt kan worden. 
 
Wat ik leer uit dit boek is behalve de kracht van de vrouwen, ook de ellende van oorlogen. De familie maakt meerdere oorlogen mee en mijn conclusie van iedere oorlog is dat er alleen maar verliezers zijn. Geen enkele oorlog heeft winnaars. Bovendien lijken vrouwen nog eens extra te verliezen omdat het blijkbaar 'normaal' is dat vrouwen tijdens oorlogen gebruikt worden, misbruikt worden, verkracht worden. Wat is dat toch met mannen en oorlog dat vrouwen er altijd extra onder moeten lijden. 

Wanneer je het cijfer 'acht' 90 graden roteert, krijg je het teken van oneindigheid, van eeuwigheid. In de laatste pagina's gaat het daar ook over en dat vind ik toch een mooie symboliek. Het boek omspant ook een hele eeuw, dat komt dus allemaal mooi samen. 

Dit boek is erg dik, maar het voelt niet dik aan omdat het lettertype niet klein is en omdat de linker en rechtermarge voldoende witruimte laten. Dat maakt dat het boek vlot leest. Het is geen boek om in bed te lezen, daarvoor is het dan weer te onhandig. 

Ik heb erg genoten van deze kroniek en voor mij had het nog wel langer mogen duren.