Zo’n leuk idee een blind date boekenuitwisseling tussen mij en Nathalie. In maart 2018 deed zich de gelegenheid voor boeken uit te wisselen dankzij een werkbezoek . Wij wisten van te voren niet welk boek we van elkaar zouden ontvangen. 

Ik heb van Nathalie twee boeken ontvangen: Het huilt voor jou en als tweede boekje De blinde stoker van de hamam van Fez van Stefan Hertmans. In eerste instantie dacht ik Antigone in Molenbeek ontvangen te hebben. Maar dat is een foutje mijnerzijds. Het eerste boek heb ik in oktober 2018 gelezen en besproken . 

Stefan Hertmans werd in Nederland pas echt bekend dankzij zijn boek Oorlog en terpentijn. Winnaar van de Ako Literatuurprijs in 2014 en de Fintro Literatuurprijs van de Lezersjury 2016. Nu heb ik dus De blinde stoker van de hamam van Fez gelezen. Dit boekje, een echte flepper van maar slechts 31 bladzijdes, is een geschenkboekje ter gelegenheid van de Dag van de Onafhankelijke Boekhandel. Het past dus eigenlijk ook goed bij de Week van het korte verhaal.

De stoker van de hamam van Fez is in de eerste persoon geschreven. Voor het gemak neem ik aan dat -ik- in het verhaal de schrijver is. Hij verblijft een paar weken in het appartement van een vriend in Rabat (Marokko) en vandaar uit zwerft hij door de stad. En het liefst door de medina van Rabat. Op een zekere dag gaat neemt hij de trein naar Fez, op zoek naar de oude blinde stoker van de hamam. De schrijver is deels teruggekeerd naar Marokko om de oude man zelf te ontmoeten. Uit het korte verhaal maak ik op dat hij eerder in Fez is geweest:

‘ik wilde de trein naar Fez alleen nemen, zonder afleiding opnieuw door de schitterende poort Bab Bou Jeloud gaan’.

Ik heb niet kunnen achterhalen wat nu precies de reden is dat hij de oude stoker wil bezoeken. Door de verhalen die over de stoker de ronde gaan? En wat was de aanleiding van zijn tweede bezoek aan Marokko? Het verhaal is te kort om daar een tevreden antwoord op te krijgen.

De stoker van de Hamam van Fez is een fijn verhaal met mooie, beeldende zinnen. Een verhaal dat je kan lezen als een kort reisverslag of een zoektocht van de schrijver. Het is als een amuse die mij nieuwsgierig maakt naar zijn andere boeken. Op mijn leesstapel ligt geduldig Oorlog en Terpentijn te wachten alsook De bekeerlinge.

~ Natalie v.d. D ~