De eerste keer dat we twee nieuwe leden aan het woord laten in dit lijstje met tips voor de komende twee maanden. En wat voor schitterende tips hebben ze gegeven! Een volledig nieuwe naam in ons groepje is Ellen, die zich later nog even uitgebreider zal voorstellen. Dankzij Ellen ‘Prowisorix’ zullen er nu ook regelmatig Engelstalige titels in het lijstje van onze parels opduiken, en zelfs heel wat van graphic novels. Ook nieuw, maar ze stelde zich hier al even voor, is Hetty en ook zij nam een loep om de lijsten van de ontelbare verwachte boeken te doorploegen op zoek naar haar parel. Ook de andere 'Loepjes' namen hun taak dit keer met verve op. Alleen Helena laat zich even verontschuldigen aangezien ze zelf met verf en ander huisgerief bezig is nu, en middenin een verhuis zit. We hebben misschien nog nooit zo'n diverse parels gehad als nu: romans uit alle hoeken van de wereld, gevestigde auteurs en debutanten, een dichtbundel, links naar essays en een graphic novel, en een strip vind je op onze nieuwe lijst! Lees snel mee... 

Redactie: Nathalie
Banner: Anne

Gigi

Waarschijnlijk zijn het de eerste koude dagen van het najaar die maken dat mijn oog valt op exotische buitenlandse auteursnamen. In eerste instantie zag ik het boek Ambtenaar Belmiro van Cyro dos Anjos staan, een roman in dagboekvorm uit de eerste helft van de vorige eeuw in Brazilië. Toen bleek dat dit boek al in september is uitgekomen en moest ik op zoek naar een andere parel. Als het koeler wordt, krijg ik heimwee naar Italië waar ik vaak op vakantie ging en bij gebrek aan vakantie ga ik op zoek naar een boek uit warmere streken. Dat één van de hoofdpersonages de naam heeft van een Italiaanse jongen die ik als twaalf jarige adoreerde tijdens mijn verblijf in Italië speelt vast geen rol, vast niet. Een driehoeksverhouding in een lange hete zomer zijn de woorden van uitgeverij De Bezige Bij die mijn aandacht trekken. De thema’s van het verhaal, vriendschap, liefde, vertrouwen en verraad, klinken interessant. Roberto Camurri schreef met De menselijke maat een prijswinnend debuut. Het werd een bestseller in Italië. Anela, Davide en Valerio leven een saai en rustig leven in het slaperige dorp Fabbrico. Er ontstaat een driehoeksverhouding tussen deze jonge vrienden tijdens een lange hete zomer. Als Valerio het dorp verlaat, blijven de drie vrienden van ooit worstelen met een onverklaarbaar schuldgevoel. Dit lijkt me een bijzonder boek. Lezen jullie ook wel eens Italiaanse romans?

Prowisorix

Ik had dolgraag Rusty Brown van Chris Ware tot mijn zenit* voor oktober willen uitroepen, maar het is 26 september als ik dit schrijf, en het boek ligt voor mij op tafel. Dat geldt niet voor Commute: An Illustrated Memoir of Female Shame van Erin Williams, die pas op 8 oktober uitkomt. Maar ook dan zou ik jokken, want dat is de officiële datum, maar het boek is op dit moment al onderweg naar mijn brievenbus omdat het op 24 september is uitgebracht. Moet ik dan toch maar The White Man's Guide to White Male Writers of the Western Canon van Dana Schwartz en Jason Adam Katzenstein kiezen? Ik verheug me er enorm op én het komt (blijkbaar) echt niet eerder dan in oktober uit.

Of, wacht even, hoe zit het met de Nederlandse vertaling(en)? Want natuurlijk wordt het boek van Chris Ware vertaald! Hij is de auteur van onder andere het sublieme Jimmy Corrigan, waarmee hij in 2000 de Guardian Prize won, en Building Stories (YouTube video), dat in de top tien van zowel de Times als Time belandde in 2012. Zijn werk wordt regelmatig tentoongesteld in musea en hij schrijft essays en maakt covers voor The New Yorker sinds 1999. Kortom, een geweldenaar in graphic-novelland en nog verdiend ook. De Nederlandse vertaling had er al wel moeten zijn, maar het is er nog niet. Mooi! Dan kan ik dus Rusty Brown kiezen als mijn verwachte hoogtepunt voor oktober/november. Of is dat valsspelen? Nee, welnee... echt niet! Rusty Brown it is.

Ware beschrijft het verhaal als volgt: “It is a fully interactive, full-colour articulation of the time-space interrelationships of six complete consciousnesses on a single Midwestern American day and the tiny piece of human grit about which they involuntarily orbit”.
De hoofdrolspelers zijn: Rusty Brown, een verlegen schooljongen geobsedeerd door superhelden, zijn vader Woody Brown, een excentrieke leraar op Rusty's school, Chalky White, een andere schooljongen, Alison White, Chalky's zus, Jason Lint, een oudere jongen die Rusty pest en Chalky en verliefd is op Alison, en de lerares van de jongens, Joanne Cole. Ware vertelt elk van hun verhalen tot in de kleinste details:“From childhood to old age, no frozen plotline is left unthawed”. Ik kan, echt waar, niet wachten!

* Zenit = hoogste punt van de [literatuur]hemel gezien vanuit het punt waar de waarnemer staat, en is daarom voor iedere waarnemer anders (bron: Wikipedia)*

 Hetty

Dit is de eerste keer dat ik voor Literatuur onder de loep de parels van de komende twee maanden mag gaan benoemen. Al snel ontdekte ik dat het best lastig is, aangezien de opdracht is om slechts 1 boek te noemen!

Het eerste boek dat mijn aandacht trok is van de vrij onbekende schrijver: Edward Carey. Zijn nieuwe boek Petite, is een historische roman over een klein onooglijk meisje dat door de zonderlinge Zwitserse anatoom Dr. Curtius onder zijn hoede genomen wordt en die haar de beginselen van het werken met was bijbrengt. Van de goot in prerevolutionair Parijs tot aan het hof van Versailles; vertelt Edward Carey het levensverhaal van een wonderlijk klein meisje voor wie niemand een stuiver gaf maar dat uitgroeide tot de beroemdste vrouw die de wereld in beelden wist te vangen: Madame Tussaud. Aangezien ik als decorateur de hele dag bezig ben met het tot in het kleinste detail namaken van dingen is dit een boek dat mij absoluut aanspreekt en nieuwsgierig maakt.

Daarna bleef mijn oog hangen bij Het gewicht van de woorden van Pascal Mercier, bekend van Nachttrein naar Lissabon. Een gepensioneerde uitgever herleest in dit boek de brieven die hij het afgelopen decennium aan zijn overleden vrouw geschreven heeft om te ontdekken wie hij geworden is. Het zijn schitterende brieven over liefde, verlangen, eenzaamheid en de kracht van de taal die in hun leven zo'n belangrijke rol heeft gespeeld. En ook Onder de paardendeken, een boek met Russische winterverhalen van grote schrijvers als Paustovski, Gogol en Tjechov kon niet aan mijn aandacht ontsnappen. Evenals De geniale stad van Koen De Vos, een kunstzinnig geschiedenisboek over de geniale kunstenaars in vijftiende-eeuws Florence en de meesterwerken die zij nalieten. Denk hierbij aan kunstenaars als Da Vinci, Michelangelo en Botticelli.

Toch kies ik voor De pensionering van meneer Bougran van Joris-Karl Huysmans, een Franse auteur met Nederlandse roots die gedurende een korte periode deel uitmaakte van een groep naturalisten waaronder Emile Zola. Dit boek schreef hij echter na zijn breuk met deze groep. Aangezien ik net een heel artikel over naturalisme in de literatuur geschreven heb op mijn eigen spot is dit een boek dat mij zeker intrigeert. Is het echt anders van stijl of is de schitterende, naturalistische stijl er toch nog in te ontdekken? Hoe dan ook, dit boek lijkt me zeker de moeite van het lezen waard, dit wordt mijn parel!

Inix

Mijn parel heet De dochter van de veldheer. Hoe kan het ook anders na onze bekentenis dat we fans zijn van helden Asterix en Obelix !? Het nieuwe album verschijnt op 24 oktober, 60 jaar nadat de strip van René Goscinny en Albert Uderzo voor het eerst verscheen in Pilote. De Gallische veldheer Vercingetorix is verslagen door de Romeinen, maar Caesar is op zoek naar diens dochter. Zou zij het meisje zijn dat in het begin van het avontuur het dorpje van Asterix binnenstapte? Het is alweer het vierde album van schrijver Jean-Yves Ferri en tekenaar Didier Conrad sinds ze de pen overnamen van Albert Uderzo.

Anne

Ik wilde Een goede nachtrust van Peter Buurman gaan noemen maar ik zie dat dit boek in de planning is verschoven naar januari 2020, daar moeten we dus nog even wat langer op wachten. Voor oktober en november kijk ik het meest uit naar de verschijning van Welkom bij de club van Thomas Vermeer. Een boek over iemand die in een ander lichaam en met een andere naam geboren werd en nu het roer helemaal omgooit. De achterflap belooft 'The Office'-achtige scènes dus dat maakt me vooral heel nieuwsgierig!

Nathalie

Zo vele boeken verschijnen net in oktober en november! Net eind september is Volt uitgekomen, een derde V-boek, van auteur en literair criticus voor Knack, Roderik Six. Dus dat kan ik niet kiezen, ook al vond ik Vloed en Val beide sterke nazinderende boeken. Ook ga ik geen poëzie kiezen, al verschijnen in oktober Helium van Bart Moeyaert, Vrolijke verwoesting van Delphine Lecompte en in november Zon van Peter Verhelst. Ook kies ik niét voor de historische kleppers De metamorfose van de wereld van Jürgen Osterhammel, een monumentaal én mondiaal geschiedenisverhaal  over de 19e eeuw van 1168 pagina’s, of Grote verwachtingen van Geert Mak, de opvolger van zijn immens succesvolle In Europa dat 14 jaar geleden verschenen is. Ook de vertaling van Virginia Woolf’s tweede roman, haar meesterproef, Nacht en dag, hou ik even voor later, al krijgt deze brons bij de runner ups. Het wordt ook nét niet Waagstukken van Charlotte Van den Broeck, haar non-fictie prozadebuut, nadat ze al de dichtbundels Kameleon en Nachtroer uitbracht. Voor dit boek zocht ze de verhalen op van een aantal tragische architecten die zelfmoord pleegden op of in een door hen ontworpen gebouw, of omwille van dat gebouw en die de kritiek of het eigen falen niet meer aan konden.
Neen, mijn parel deze keer is het boek Alleen de bergen zijn mijn vrienden van Behrouz Boochani omdat ik eigenlijk al de Engelse versie gekocht heb en dit nu zeker snel wil lezen. Deze auteur is een Iraans-Koerdische journalist die vanaf 2003 vast zat op het eiland Manus dat bij Papoea-Nieuw-Guinea hoort en waar Australië duizenden vluchtelingen naar deporteerde, tot ze het detentiecentrum in 2017 eindelijk sloten. Boochani bleef echter op het eiland wonen. Dit boek trok al wereldwijd de aandacht omdat hij het vanuit zijn gevangenschap had geschreven via Whatsapp, uit angst dat zijn werk in beslag zou worden genomen. Het boek won begin dit jaar de prestigieuze Australische literatuurprijs, de Victorian Premier's Literary Award 2019, in zowel de categorie fictie als non-fictie. Het oordeel van de jury: 'Een verbluffend kunstwerk en een kritische beschouwing die zich niet eenvoudig laat omschrijven... een literaire triomf, verwoestend en transcendent.' Wie wil dit boek nu niet lezen?

Jan

In het najaar komen er altijd vreselijk veel boeken uit. Ik wil er veel lezen, maar dat gaat dus noooooiiiit lukken. Moet ik gaan kiezen voor Vaderliefde van P.F. Thomése of Schaduwliefde van Bob van Laarhoven. Ik mag in deze rubriek maar één boek kiezen, maar ik smokkel er toch eentje extra binnen. Ik ben ontzettend benieuwd naar de dichtbundel Helium van Bart Moeyaert, de winnaar 2019 van de Astrid Lindgren Memorial Award. Zijn uitgever schrijft over de bundel: “De jeugd, een liefde, de vitaliteit van ouders: alles is vluchtig, alles vervliegt. De tijd is ongrijpbaar – en toch doet Bart Moeyaert een poging hem in taal te vangen”.

Moeyaert is inmiddels een gevestigd auteur, maar ik ben altijd benieuwd naar debutanten. Niets is gelogen van Sacha Bronwasser, lange tijd recensente van de Volkskrant, wordt door Auke Hulst, Hugo Borst en Niña Weijers geprezen. Gelogen of niet? Dat wil ikzelf onderzoeken. Een klein incident vormt het begin van een verhaal over leven, dood en kunst. Achteraf blijkt echter dat elke aanwezige dat moment anders heeft beleefd. Het vasthouden van wat gebeurd is lijkt wel een beetje op de thematiek van de bundel van Bart Moeyaert.

Harriet

Tussen de lange lijst van alle mooie boeken die er het komende najaar verschijnen viel mijn oog op het nieuwe boek van Jane Gardam. Het is natuurlijk geen nieuw boek, maar sinds haar trilogie van De onberispelijke man zo’n succes is geweest, worden andere boeken van haar nu ook vertaald. Het boek Op de klippen is oorspronkelijk geschreven in 1978. Hoofdrol is weg gelegd voor Margaret Marsch, een jong meisje uit een religieus gezin. Het is een zomer in de jaren 30 van de vorige eeuw. Het leven gaat zijn gang tot er een wulps en wereldwijs dienstmeisje bij de familie in huis komt. Als Margaret samen met dit dienstmeisje een verwaarloosd landhuis met ongewone bewoners ontdekt, komt ze er achter dat de wereld lang niet zo keurig is als ze altijd had gedacht. Een boek over volwassen worden en “hoe blijf je jezelf en hoe ver ga je wanneer je wordt meegesleurd in het verlangen naar een ander leven”. Laat die lange donkere winterdagen maar komen, met dit boek waag ik mij in het zomerse Engeland.

Saar

Terwijl ik door de lijst van verwachte boeken bladerde, trok eerst de roman van Esther Boek, Het leven dat ik kende, mijn aandacht. De sprekende cover en titel deden met meteen doorklikken naar de korte inhoud. En hoewel dit boek gebaseerd is op waargebeurde feiten en ik even twijfelde om deze als parel aan te raden, besloot ik uiteindelijk om toch een andere parel te nemen. Tommy Wieringa brengt een nieuwe roman uit in november met de prachtige titel Onmetelijke liefde. In dit boek zijn de mooiste verhalen gebundeld over zijn kinderen, die een bron zijn van onmetelijke liefde. En dat is precies ook hoe ik het voel.

Welke boeken zien jullie wel zitten voor de komende maanden? Is er iets bij onze parels dat speciaal jouw aandacht trekt?