Toen we nog als Literatuurclub door het leven gingen, werd er ook al gegaan en gekomen. We zijn dan ook blij en trots dat we af en toe nieuwe leden mogen verwelkomen bij onze groep. Vandaag stelt Evy zich voor. Is het niet mooi dat we dan terug met z’n tienen zijn?

'Stel jezelf even voor, Evy.'

Het lijkt de makkelijkste vraag die er is, maar dan begin je na te denken en ontstaat er een vacuüm dat zo groot is dat je niet meer weet waar te beginnen! Chronologisch vanaf geboorte? Of enkel de boek-gerelateerde zaken? Dan maar een combinatie!

Het verhaal begint dus op 13 mei 1985. Jullie horen het al: Ik ben voor het geluk geboren! Mijn moeder vertelde dat er een zwarte kat de weg overstak op weg naar het ziekenhuis en dat ze ook nog eens op kamer 13 terecht kwam... Als ik dat allemaal hoor, vind ik zelf altijd dat het nog best goed met me gaat!

Ik ben geboren in Oost-Vlaanderen, België, en lezen is eigenlijk van jongs af aan altijd een belangrijk deel van mijn tijdsbesteding geweest. De mensen die me kennen, vinden dat eigenlijk nog altijd verbazingwekkend, want ik ben tegelijkertijd ook een enorme stuiterbal. Stilzitten (en luisteren???) is een uitdaging, behalve als ik een boek in mijn handen heb. Dan verdwijn ik in een andere wereld en kan niets me uit mijn concentratie halen. 
In mijn jonge jaren was het bezoek aan de bibliotheek altijd één van de hoogtepunten van de week! En toch, als je me nu vraagt welke boeken enorm veel impact op me hebben gehad als kind, vind ik dat een erg moeilijke vraag. Vanaf mijn tienerjaren kan ik me boeken herinneren, Vallen van Anne Provoost (die we trouwens voor school moesten lezen), Het uur nul van Dirk Bracke en Gevangenis met een open deur van Jan Terlouw zijn onuitwisbaar in mijn geheugen gegrift. 

En toen kwam de ellende die universiteit heet. Mijn droom om dierenarts te worden, ging gepaard met tonnen leesvoer in de vorm van cursussen waar je iemand mee kan doodslaan. Ik zal heel eerlijk zijn, ook mijn uitgebreide extracurriculaire activiteiten hielpen niet mee...
In 2009 studeerde ik af aan Universiteit Gent en ging ik in Nederland aan het werk als paardendierenarts. Ik trok 250km naar het Noorden, om tot op de dag van vandaag niet meer terug te keren naar het mooie Vlaanderen. 

Na enkele jaren van bikkelhard (ja, dat is een persoonlijke mening en voor iedereen is dat anders, dat besef ik) begon ik het lezen erg te missen. Maar hoe start je weer met lezen na meer dan tien jaar amper een boek vastgenomen te hebben? Wat ga je dan lezen? Ik besloot te beginnen met Nachtschade van Karin Slaughter en dat boek betekent dan nog steeds heel veel voor me. Het heeft me de liefde voor lezen teruggegeven en tot op de dag van vandaag blijf ik grote fan van the queen of crime. 

We zijn nu een zevental jaar verder en ondertussen woon ik samen met mijn vriend in ons eigen huis in de Noordoostpolder. Er zijn geen kinderen, maar onze twee poezenkinderen tellen ook mee. Daarmee zijn we volleerde 'pet parents'.
Qua werk is er ook veel veranderd. Ik ben nu parttime paardentandarts en parttime docent op het HBO. 
En het lezen? Ik merk dat mijn smaak erg veranderd is én nog steeds volop in ontwikkeling is. 

Ik lees erg breed momenteel, maar de focus ligt meer en meer op literatuur en steeds minder op 'het spannende boek'. Ik lees graag moderne, vertaalde literatuur met krachtige personages of een nieuwe cultuur.  Toegankelijk geschreven verhalen hebben mijn voorkeur, daar haal ik zelf het meeste voldoening uit. Als afwisseling lees ik ook veel jeugdboeken (van prentenboeken tot YA). Binnen dat genre zitten zoveel parels en ik vind het soms zonde dat er niet meer volwassenen jeugdboeken lezen. 

Ben ik verslaafd aan boeken? Ja, absoluut! Ik zou niet meer zonder kunnen en ik merk dat in drukke periodes, wanneer ik minder tijd heb om te lezen, er een soort onrust ontstaat binnen in mij. Daarbovenop komt ook nog eens de nood om over boeken te praten. Daarom zijn de leesclubs hier op Hebban voor mij echt een soort Walhalla. Heerlijk vind ik het om van gedachten te kunnen wisselen over een verhaal. Vooral omdat elke lezer een andere smaak heeft en andere elementen uit een boek oppikt. Het stilt mijn honger naar kennis over literatuur en mijn natuurlijke nieuwsgierigheid naar mensen. 

Ik hoop dat jullie na het lezen van mijn voorstelstukje een beeld hebben van de persoon achter de avatar. Mochten jullie nog vragen hebben, stel ze gerust in een reactie onder dit artikel. Ik ben vast bereid een antwoord te geven!

Groetjes,
Evy