In juli gaven we jullie al onze thriller-tips uit de Ready to Read catalogus van het derde kwartaal. Wij vonden het leuk om dan ook één van onze tips te gaan lezen en daar ons eigen 'Duimpjesverslag' aan te koppelen. De leuke voetnoot is...het ebook is voor de volle euro te verkrijgen bij onze grote blauwe vriend!

After a terrifying accident in her home, Jo Harding wakes up in hospital with partial amnesia. She has lost the last year of her life - the last year of her marriage - and as she begins to put the pieces together, she realises that she may not be as good a wife and mother as she thought. Was she having an affair? Why are her children withholding information from her? And why has her husband disposed of her phone and wiped her email messages? 
Who has Jo become - and what happened on the night she fell?

Wordt het duim omhoog of duim omlaag? Elly, Greet, Chantal en Evy geven hun mening.

Elly : 
Voor de afwisseling lazen we dit keer een Engels boek Close to me. Het was geen echte thriller maar wel een psychologisch drama. 
Er zit veel spanning in, vooral veroorzaakt door de flashbacks die afgewisseld worden met de dagen na de val van Jo. Die val veroorzaakt geheugenverlies bij Jo. Ze tast in het duister en heeft het idee dat Rob, haar man en de kinderen haar bewust in het onzekere laten. Toch komt ze van lieverlee dingen te weten, die niet altijd even prettig zijn. 
Steeds vaker trekt de mist op en valt het op dat Jo steeds alles met de mantel der liefde wil bedekken, ze sluit haar ogen voor nare dingen.
Het sterke in dit boek is meteen ook de zwakte, er zit veel herhaling in door de flashbacks , nog net niet storend en waarschijnlijk ook om het proces te beschrijven dat Jo doormaakt.
Verder moet me van het hart dat Jo wel erg naïef is wat betreft de late thuiskomst van Rob. 
Het boek krijgt van mij een duim omhoog omdat er genoeg te genieten viel.

Greet : 

Close to me heeft een prachtige cover, het verhaal zelf wist me jammer genoeg niet te bekoren. Dat bleef maar duren, er gebeurde zelden iets nieuws, het leek wel of dezelfde info steeds herkauwd werd. Op een paar uitzonderingen na, vond ik de personages buitengewoon onsympathiek, ook hoofdrolspeelster Jo deed me weinig of niets. Het verhaal werd maar niet spannend en ook qua originaliteit scoort het niet bijzonder goed. 284 blz telt mijn e-book (het papieren boek telt er 384) en dat is veel wanneer een boek je niet weet te boeien. Naar het einde toe kwam er eindelijk wat actie, maar die was niet echt geloofwaardig. En toen was het kalf sowieso al verdronken. Twee sterren, want schrijven kan Reynolds wel, dat bleek vooral uit de laatste hoofdstukken. 

Chantal : 

Het verhaal gaat over Jo, die haar geheugen kwijt is na een val. Langzaam komt alles terug, alleen heel verwarrend. Ze begrijpt er niets van. Wat is er toch allemaal gebeurd in het jaar dat ze mist. Het boek is ingenieus geschreven. Iedere keer lees je een stukje over nu en dan weer een stukje van voor de val. Hierdoor kom je er langzamerhand achter hoe het allemaal zit. Dit is echter ook voor de lezer soms heel verwarrend. Je weet soms niet goed of je nu van voor of na de val aan het lezen bent. Niet iedereen is ook even eerlijk tegen haar. Wie kan ze nog vertrouwen. Het verhaal ontrafelt zich langzaam met een opbouwende spanning. Het is een verrassend verhaal. Ik heb het met heel veel plezier gelezen. Het boek krijgt van mij 3 sterren. Ik had  eigenlijk 3,5 ster willen  geven, maar dat kan niet. Toch wil ik het mijn duim omhoog geven, omdat het zo ingenieus in elkaar zit. Ik wil een ander ook de kans geven om van dit boek te genieten.

Evy : 

Ik begon heel enthousiast en tot aan de helft van het boek ging ik als een speer! Ik zat helemaal in het verhaal, vond het echt spannend, wou ook graag weten wat er nu écht was gebeurd het afgelopen jaar met Jo en haar familie....en toen ging de spanning eruit. Als ik zou kunnen zeggen waar het aan ligt dan deed ik het, maar ik had ineens moeite me op het boek te focussen, de verhaallijn interesseerde me steeds minder, het gevoel van me door het boek heen te moeten 'worstelen' kwam steeds meer opzetten. De laatste 30 pagina's had ik het goede gevoel wel weer terug van in het begin.
De schrijfstijl is prima. Het switchen tussen het verleden en het heden, met de val van de trap en het verlies van Jo's geheugen als middelpunt, is een goede manier om spanning te creëren. Er had voor mij meer ingezeten wat betreft de diepgang van de personages, ik voelde me nu eigenlijk met niemand verbonden. 
Kortom, een prima boek om zo tussendoor te lezen, maar geen hoogvlieger wat mij betreft. 3 sterren. 

Conclusie : Gemengde gevoelens bij de lezers. Amanda Reynolds legt de focus op het geheugenverlies en herhaalt veel aspecten van het verhaal. Dat zorgt voor spanning maar misschien wordt het voor sommigen zo ook wat langdradig. 

Ik zou zeggen : Waag je aan een Engelstalig boek en laat ons weten wat je er van vindt!