Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Buddy Reads: Turtles all the way down (SPOILERS!)

op 23 januari 2018 door

De Buddy Read van 54 minuten is gisteren officieel afgesloten met de einddiscussie, dus is het weer tijd voor een nieuwe Buddy Read! Deze keer lezen Manon en Iris Turtles all the way down (schildpadden tot in het oneindige) van John Green. Zij lezen vanaf 14 januari tot en met 27 januari en op 28 januari komt er zoals gewoonlijk een einddiscussie online zonder spoilers. Hier laten ze jullie weten wat zij tijdens het lezen van het boek vinden. Dit artikel bevat dus SPOILERS! Veel leesplezier!

De leesplanning:

14 januari: hoofdstuk 1 en 2

15 januari: hoofdstuk 3 en 4

16 januari: hoofdstuk 5 en 6

17 januari: hoofdstuk 7

18 januari: hoofdstuk 8 en 9

19 januari: hoofdstuk 10 en 11

20 januari: hoofdstuk 12

21 januari: hoofdstuk 13 en 14

22 januari: hoofdstuk 15 en 16

23 januari: hoofdstuk 17 en 18

24 januari: hoofdstuk 19 en 20

25 januari: hoofdstuk 21

26 januari:  hoofdstuk 22

27 januari: hoofdstuk 23 en 24

28 januari: einddiscussie

Leesupdates:

14 januari

Iris: Ik weet nog niet zo goed wat ik er van moet zeggen. We hebben een meisje met angsten en een man, die de vader van een oude vriend van het meisje met de angst blijkt te zijn, die verdwenen is. Ik kan nog geen mening over het boek geven aangezien we net begonnen zijn, maar ik vind het al wel een klein beetje langdradig. Misschien verandert dat nog in de loop van het boek.

Manon: Hoofdstuk een maakte me echt heel onrustig vooral door dat gedoe met haar vinger. Ik vind dat John Green tot zover, hoe onrustig het me ook maakt, een goed beeld schept van iemand met een angststoornis. De eerste twee hoofdstukken bouwen op naar een avontuur. Mijn eerste irritatie aan de buddy read is dat ik niet verder kan lezen zoals ik wil. Ik vind het wel tof om Iris haar mening te kunnen lezen en hopelijk die van jullie straks ook. Ik kan nog niet veel over het boek zeggen omdat we er nog maar net in begonnnen zijn maar het is nu al een echte John Green klassieker. 

17 januari

Iris: Ik loop een beetje achter op de planning, maar ik weet zeker dat ik bij het volgende moment dat wij jullie een update geven, ik weer bij loop! Tot nu toe vind ik Daisy eigenlijk best wel leuk, aangezien ik me wel kan vinden in haar (soms wat hysterische) obsessie met iets fictionals. Ik heb nog niet zo veel met Aza, maar misschien komt dat nog. Ik hoop alleen dat Green dit keer niet zo'n anticlimax voor ons heeft gepland, zoals in Paper Towns.

Manon: Ik liep ook achter maar heb mezelf weer bijgelezen vandaag. Ik weet niet hoe de rest van het boek verloopt maar dit is tot nu toe na TFIOS mijn favoriete John Green boek. Ik ben bang voor wat er gaat komen met Davis als hij er achter komt waarom ze nu opeens weer bevriend wil zijn. Ik ben echt benieuwd of ze iets gaan vinden en hoe het gaat aflopen. Wanneer ze met haar duim bezig is zijn echt cringe momenten voor mij. Het leven van een beelddenker I guess. Aan de ene kant vind ik de buddy read heel frustrerend omdat ik niet kan doorlezen wanneer ik wil maar aan de andere kant moet ik nu ook lezen als ik geen zin heb om te beginnen. Van hoofdstuk tot hoofdstuk lezen is ook lekker handg zonder boekenlegger ;). Wat Iris schrijft over Paper Towns kwam ook bij mij op. Let's hope not! Wat vinden jullie?

20 januari

Iris: En toen werd ik opeens ziek... Sommige mensen kunnen heel goed lezen als ze ziek zijn, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik niet tot die groep behoor. Ik ben nog niet helemaal bij, maar ik kom er aan! Ik ben heel benieuwd hoe het zit met de vader van Davis. Verder wil ik ook graag weten hoe de relatie tussen Aza en Davis zich verder gaat ontwikkelen. Tot slot moet ik hier nog even aan toe voegen dat ik het boek steeds leuker begin te vinden.

Manon: Had ik al gezegd dat het een typisch John Green boek was? ;). Ik ben wel helemaal bij. Ze hebben gezoend! En daarna een gedachtespiraal ala Aza. Ik vraag me af of dit is hoe mensen met 'anxiety' iedere dag leven. Het lijkt me heel zwaar maar ik vind sommige dingen nog steeds hele erge cringe momenten. Ik ben er vijf hoofdstukken verder nog steeds van overtuigd dat dit na TFIOS mijn favoriete boek wordt. We zijn nu op de helft en mijn oordeel op het moment is 3,5 à 4 sterren. Ik hoop dat het nog wel iets diepgaander wordt over de vader en de zoektocht. Hoeveel sterren zouden jullie het tot nu toe geven?

23 januari

Manon: We zijn alweer bijna aan het einde van onze Buddy Read. Ik lag wat achter dus ik vandaag het meeste gelezen op een dag. Ik ben wel helemaal bij. We zijn op een punt gekomen waarin Aza aan het veranderen is. Ze wordt bewuster van zichzelf en van de mensen om haar heen. Ik ben bezorgd om haar en ben bang wat er gaat gebeuren als ze op deze manier doorgaat met haar obsessieve gedrag. Ze wordt steeds gevaarlijker en vooral met die hand sanitizer. Ik zie ook dat Aza niet door haar omgeving begrepen wordt en ze begint zichzelf nu eindelijk te uiten. Ik las daarnet een quote die ik wel heel mooi vond. 'Life is a series of choices between wonders'. Hij is nu uit context maar hij zette me wel aan het denken. Ik weet niet of jullie bij zijn of niet maar toen we deze planning maakten wisten we niet dat we zo'n verschrikkelijke keuze konden maken door na hoofdstuk 18 te moeten stoppen. Ik wil door! Dit is het eerste echte punt geweest waarop ik niet had willen stoppen. Ik wil weten wat de dokter zegt. Heeft ze haar rib gebroken of is het door de pure alcohol die ze drinkt/ binnenkrijgt dat ze zo'n pijn heeft. Ik zit met zoveel vragen en ik hoop dat ik ze morgen (of stiekem vanavond om twaalf uur al) kan beantwoorden. 

Iris: Ik loop bijna weer bij. Ik herinner me nog dat Manon aan het begin van de Buddy Read zei dat John Green gewoon zo goed mentale ziektes kan beschrijven en ik ben het helemaal met haar eens! Ik kan nog wel eens zo'n persoon zijn die karaktertrekjes/symptomen kan overnemen als ik erover lees en dat gebeurt hier ook wel een beetje. Ik heb een wondje op mn hand, die ik tijdens het lezen wel eens controleer of het niet ontstoken is. Dit zegt wel iets over hoe goed John Green dit soort dingen kan beschrijven. Het komt echt bij mij binnen. 

27 januari

Jullie mogen natuurlijk zelf ook mee lezen! Laat hieronder weten wat je van onze updates vindt en wat je zelf van het boek vindt.



Reacties op: Buddy Reads: Turtles all the way down (SPOILERS!)

Meer informatie

Gerelateerd

Over

John Green

John Green

John Green is een Amerikaanse Young Adult schrijver. Op vijftienjarige leeftijd ...