Fijne IJslandse thriller

Voordat ik aan dit boek begon, had ik al veel positieve verhalen gehoord van Arnaldur Indriðason. Gelukkig voldeed dit boek aan de positieve verwachtingen. Bij het tvprogramma DWDD hoorde ik, dat deze IJslander in weinig pagina's heel veel kan vertellen. Dit herkende ik direct door de vele problemen: ZMLK-klas, psychiatrische ziektebeelden, drank- en drugsgebruik, pedofilie, die worden besproken in dit boek.

Het boek Maandagskinderen was voor mij een echte pageturner met een spannend plot en een voor mij onverwacht einde.Erg leuk vond ik dat hoofdpersoon inspecteur Erlendur Sveinsson me direct deed denken aan inspecteur Frost met zijn nukkige gedrag, maar wel uitstekende politiewerk. Daarnaast komt het koppige, eigenzinnige van Sveinsson goed naar voren door de samenwerking met de voor agent gestudeerde Sigurđur Óli.

Een aantal zaken zijn voor mij nog altijd een vraagteken na het lezen van dit boek:
- Vanwaar de titel Maandagskinderen? Ik kan deze titel niet exact plaatsen...
- Hoe spreek je deze letter ð uit? Aan het begin van het boek staat dat het de stemhebbende variant van het Engelse woord that is. Betekent dit dat ik de naam van de auteur als IndriTHATason moet lezen? Ik weet het nog steeds niet...

Hopelijk is er iemand dit mijn vragen kan beantwoorden!