Lezersrecensie
Meesterwerk
Wat een verbluffend verhaal. Vanaf de eerste pagina word je meegesleurd in deze op waarheidsgetrouwe gebaseerde geschiedenis over een dappere geweldige vrouw en haar dochter in een van de meest donkere tijden. Dat zulke mensen bestaan in zulke periodes, zij zijn op zulke momenten het licht punt in de donkere tunnel.
Het verhaal verteld van uit vier oogpunten, beginnend en eindigend met Helena, de dochter van Francizka. Zij verteld over haar leven voor en in de oorlog. Hoe zij met haar moeder en broer zijn weggegaan bij haar vader in Duitsland en zijn vertrokken naar het thuisland van haar moeder, Polen. Polen is tot laat in de oorlog nog vrij oorlog-vrij gebleven door Hitler’s verdrag met Stalin. Op het moment dat dat verdrag valt, vallen de Duitse soldaten Sokal binnen en begint de ellende voor de meeste mensen. Dan komen dus ook de twee joodse families en de Duitse soldaat bij Francizka en Helena wonen. Zij weten geen van allen van de anderen af, een kunst in een klein houten huisje. Het midden gedeelte wordt verteld door de families en de soldaat. Hierdoor krijg je ook hun verhaal te horen. De hartverscheurende verhalen van de ene familie en de ongeloof van de andere, en ook de Duitse soldaat met een puur hart krijgt de tijd voor zijn verhaal.
Het verhaal is geschreven in makkelijke en toegankelijke taal en zal ook voor een groot publiek interessant zijn. Het is zo geschreven dat het je de gebeurtenissen laat voelen alsof je echt in het verhaal zit en daardoor leest het heerlijk weg en geeft je de ene emotie na de andere. Je voelt de dapperheid van Francizka en Helena, het verdriet van de families die broers, zussen, ouders en kinderen hebben verloren, de vreugde van het kleine beetje geluk dat er soms toch nog gevoeld mag worden en de opluchting als het allemaal voorbij is. Een straaltje meesterwerk en een waardig verhaal voor deze vrouw en haar dochter.
Voor de tweede wereld oorlog woonde er 2.826 joden in Sokal, Ukraine. Na de oorlog waren er nog maar 30 over. 16 daarvan zijn gered door Francizka en Helena. Wat een kracht.
Het verhaal verteld van uit vier oogpunten, beginnend en eindigend met Helena, de dochter van Francizka. Zij verteld over haar leven voor en in de oorlog. Hoe zij met haar moeder en broer zijn weggegaan bij haar vader in Duitsland en zijn vertrokken naar het thuisland van haar moeder, Polen. Polen is tot laat in de oorlog nog vrij oorlog-vrij gebleven door Hitler’s verdrag met Stalin. Op het moment dat dat verdrag valt, vallen de Duitse soldaten Sokal binnen en begint de ellende voor de meeste mensen. Dan komen dus ook de twee joodse families en de Duitse soldaat bij Francizka en Helena wonen. Zij weten geen van allen van de anderen af, een kunst in een klein houten huisje. Het midden gedeelte wordt verteld door de families en de soldaat. Hierdoor krijg je ook hun verhaal te horen. De hartverscheurende verhalen van de ene familie en de ongeloof van de andere, en ook de Duitse soldaat met een puur hart krijgt de tijd voor zijn verhaal.
Het verhaal is geschreven in makkelijke en toegankelijke taal en zal ook voor een groot publiek interessant zijn. Het is zo geschreven dat het je de gebeurtenissen laat voelen alsof je echt in het verhaal zit en daardoor leest het heerlijk weg en geeft je de ene emotie na de andere. Je voelt de dapperheid van Francizka en Helena, het verdriet van de families die broers, zussen, ouders en kinderen hebben verloren, de vreugde van het kleine beetje geluk dat er soms toch nog gevoeld mag worden en de opluchting als het allemaal voorbij is. Een straaltje meesterwerk en een waardig verhaal voor deze vrouw en haar dochter.
Voor de tweede wereld oorlog woonde er 2.826 joden in Sokal, Ukraine. Na de oorlog waren er nog maar 30 over. 16 daarvan zijn gered door Francizka en Helena. Wat een kracht.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Melisa Kumas
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
