Recensie 'Verraad me niet'

Het boek dat ik gekozen heb ‘Verraad me niet’ is van Tessa De Loo. In deze recensie ga ik wat meer vertellen over het boek zelf, over de schrijfster, de korte inhoud ervan, enkele theoretische dingen en mijn eigen mening. Ik hoop hiermee anderen te overtuigen om het ook te lezen.

Het boek ‘Verraad me niet’ is geschreven door Tessa De Loo. Ze heeft het als psychologische roman uitgebracht in 2011. Het boek is geen bestseller geworden en heeft ook geen prijzen gewonnen. Het is dus eerder een vrij onbekend boek.
Tessa De Loo, geboren in 1946, is een Nederlandse schrijfster die in Portugal woont. Ze is doorgebroken met haar boek ‘De meisjes van de suikerwerkfabriek’ dat twee debuutprijzen haalde. ‘De tweeling’ was haar meest succesvolle boek en werd ook haar grootste roman.
De titel van mijn boek verwijst naar de momenten dat Michiel, het hoofdpersonage, samen zit met zijn broer Wolf. Hij vraagt telkens aan Michiel om hem niet te verraden omdat ze broers zijn en broers verraden elkaar niet, die hebben een speciale band of pact daarvoor. Michiel luistert natuurlijk naar wat zijn broer hem zegt omdat Wolf ouder is en veel sterker, groter en breder.
Een korte samenvatting van het boek. Michiel is getuige van het geweld van zijn broer op boer Boomsma. Wolf en zijn vrienden namen wraak op de boer voor de dood van één van hun vrienden. De boer raakte in coma waardoor er een zaak werd opgestart. De politie zocht naar de dader en kreeg een verdachte. Ze pakten een mentaal gehandicapte jongen op, de broer van Michiels jeugdvriendin. De jongens staken de schuld op deze onschuldige jongen terwijl ze goed wisten dat Wolf de dader was. Al die tijd mocht Michiel niets zeggen. Hier worstelde hij hard mee, want hij had last van een slecht geweten. Uiteindelijk was het Monique, de ex-vriendin van Wolf, die lekte bij de politie. Monique en Wolf kregen ruzie omdat Wolf vreemdging waardoor ze uit elkaar gingen. Monique nam wraak door naar de politie te stappen met het filmpje dat ze op haar telefoon had staan van de vechtpartij. Wolf werd opgepakt en Michiel kon zijn ouders eindelijk vertellen wat er was gebeurd. Het dorp keerde zich tegen het gezin en begon hen na te kijken en slecht over hun te praten.

De thematiek van het boek is verdeeld over 2 aspecten: misdaad en loyaliteit of broederliefde. Misdaad omdat Wolf de boer Boomsma met geweld behandelt waarna hij eraan sterft en loyaliteit of broederliefde omdat Michiel zijn mond houdt voor Wolf, omdat hij zegt dat het niet mag wegens hun broederband. Hij is dus loyaal aan zijn broer.
De schrijfster vertelt de gebeurtenissen in de personele hij-zij verteller. Ze vertelt hoe de personages de dingen zien en hoe hun ervaringen, gedachten en gevoelens zijn alsof ze er zelf bij is. Ik vond persoonlijk dat het in dit vertelperspectief wel moeilijker was om mezelf in te leven dan wanneer het bijvoorbeeld door Michiel zelf zou worden verteld.
Het boek is volwassenenliteratuur, maar het is niet zo moeilijk geschreven. Voor oudere jeugd is het boek ook zeer ideaal, tenminste als je geïnteresseerd bent in dergelijke psychologische zaken. Het is geschreven voor mensen die graag psychologische twisten en moeilijkheden lezen. De schrijfster laat zien hoe moeilijk het is voor zo’n klein kind om het zware geheim voor zich te houden, hij lijdt er extreem hard onder. Zoiets kan nooit goed zijn voor jonge kinderen. Je leert ook zijn gevoelens kennen en hoe hij hiermee omgaat.
Zelf heb ik uit het boek geleerd hoe jonge kinderen zich voelen bij dergelijke problemen, hoe ze hun gevoelens gaan uiten, hoe ze ermee omgaan en hoe ze het proberen op te lossen. Het is leerrijk voor mijn latere toekomst. Je ziet ook hoe moeilijk het is en hoe onmenselijk het kan voelen. Ik zou het zelf nooit willen meemaken, want dan zit je echt vast in een tweestrijd van goed en kwaad.

Mijn mening over het boek is niet eenduidig. Ik vind het verhaal knap gevonden en heel uitdagend. Het is ook interessant en leerrijk, maar ik vind het boek zelf te langdradig. De eerste helft kon ik enorm vlot uitlezen, ik zat onmiddellijk in de helft van het boek. Daarna kwam er een kanteling. Verder lezen was heel vermoeiend en saai want er kwamen alleen nog maar beschrijvingen over het gewone leven, het verhaal zelf ging niet meer verder. Het was dus heel saai en uitgebreid. Het leek er meer op dat ze het midden er maar had bij verzonnen om het boek wat langer en dikker te maken. Eens ik dat stuk voorbij was, meer naar het einde toe, ging het weer vlotter. Toen speelden er terug enkele gebeurtenissen af die het verhaal weer op gang hielpen. Het werd weer spannend en aangenaam om te lezen. Het speelde zich vooral af in het hoofd van Michiel. Hij worstelde met al de gebeurtenissen en zijn gevoelens werden zo heel duidelijk. Wat er allemaal in het hoofd van zo’n jongen omgaat in dergelijke situaties vind ik heel interessant. Ik lees dat genre graag, zeker omdat ik later iets ga doen met jeugd die in de problemen zit. Ik doe zo veel ervaring op. Kort samengevat heb ik een verdeelde mening over het boek; het verhaal was zeer leuk, maar het was wat langdradig verteld.

Dat was mijn recensie. Ik hoop dat het je een betere kijk op het boek heeft gegeven en het een aanzet heeft gegeven tot zin om het boek zelf te lezen. Het is wel belangrijk dat je interesse hebt in het onderwerp en in het aspect psychologie.
Veel leesplezier!