Deze 22 boeken bespraken we deze week #66

Een gezellig boek is De avond is ongemak dus zeker niet, maar een knap debuut is het des te meer. Het dichterlijke taalgebruik en de onheilspellende beelden die Rijneveld daarmee oproept blijven de lezer achtervolgen, zelfs wanneer het boek uit is. De pijn van het gezin en het hoofdpersonage is rauw en kent geen genade. Dit boek doet iets met de lezer en daarom smaakt dit ongemakkelijke debuut naar veel meer.
- Anne Oerlemans over De avond is ongemak

Een krachtig en avontuurlijk boek waarin spannende en belangrijke gebeurtenissen zich in een hoog tempo opvolgen. Ondanks dit hoge tempo slaagt Adeyemi er in een gedetailleerde en beeldende beschrijving, die kenmerkend is voor het boek, vast te houden. De perspectiefwisselingen per hoofdstuk zorgen ervoor dat het verhaal van verschillende kanten belicht wordt. 
- Annemieke de Jong over Children of blood and bone

Ali: Een Leven is hoe een biografie zou moeten zijn en nog meer. Het is een persoonlijk verhaal dat niet uit de weg gaat om de mens achter de legende te laten zien. Je hoeft geen voorkennis te hebben over boksen of Ali zelf om alles te kunnen volgen en te kunnen genieten van de soms bizarre situaties waarin hij zich regelmatig wist te vinden. De historische en politieke context geven een uniek perspectief op Ali.
- Demi Schoonenberg over Ali: Een leven

Uiteindelijk is Voor ik je loslaat voornamelijk een teleurstelling, vooral doordat het verhaal zo veel ongebruikte mogelijkheden heeft. Het had een fantastische thriller kunnen worden, compleet met een bijzondere setting en een onderzoek naar een (zelf)moord. Het had een fantasyroman kunnen zijn over een profetes in Alaska.  
- Joke Simmelink over Voor ik je loslaat

In Birmaanse dagen schetst de auteur een indringend portret en een destructief beeld van het koloniale verleden van de Britten in Birma. Geen dystopie of allegorie zoals in zijn latere werken; dit keer staat er een vlijmscherpe, verbitterde kritiek op wat vroeger was centraal. John Flory wordt als protagonist levensecht weergegeven; een man die baadt in zelfbeklag. Hij houdt van het Aziatische Birma en zijn inwoners.
- Guy Doms over Birmaanse dagen

Het harde leven dat Zain en Kat leiden en de moeilijkheden die ze ondervinden, als slaaf of jongere in tijden van oorlog, doen stilstaan bij wat jongeren in vergelijkbare situaties in onze huidige tijd meemaken. Naar eigen zeggen vindt Ruggenberg het moeilijk om over die kinderen van nu te schrijven en daarom verplaatst hij ze eeuwen terug in de tijd. Naast dit thema valt ook de evolutie op die Zain doormaakt van jongen naar jonge man.
- Joke D. over Piratenzoon

Alle personages zijn goed neergezet. Ook de bijfiguren, zoals Stella's man en de patiënten van Stella die samen met Isabelle in groepssessies werken, hebben hun waardevolle aandeel in de context van het verhaal. De opbouw van de spanning is prima. In het begin lijkt het haast alsof je een gewone roman aan het lezen bent. Maar naarmate de dreiging toeneemt, neemt ook de vaart in het verhaal toe. Een mooie psychologische thriller; een debuut om u tegen te zeggen.
- Janneke Bouwman over Zeg dat je van mij bent

Dat Het boek van Emma überhaupt tot publicatie is gekomen is indrukwekkend. Allereerst omdat de auteur nooit formeel naar school is geweest om te leren lezen en schrijven. Dat het haar desondanks is gelukt om haar jeugdherinneringen zo mooi en gedetailleerd op te tekenen is een bijzondere prestatie. Daarnaast zijn de brieven lang bewaard gebleven. Pas in 2012, 15 jaar na het voltooien van de laatste brief én bijna 10 jaar na het overlijden van Reyes, werd de bundel in Colombia uitgebracht.
- Doortje Mosch over Het boek van Emma