Deze 23 boeken bespraken we deze week #86

Over de perikelen van een groep tieners is al vaker geschreven, maar zelden zo boeiend en hartverwarmend als Albertalli dat doet. Actie of spanning is niet terug te vinden in De eigenzinnigheden van Leah Burke en dat is maar goed ook. De innemende personages krijgen hierdoor alle ruimte en het verkennen van hun kleurrijke karakters vormt een ontdekkingsreis op zich. (…) Met De eigenzinnigheden van Leah Burke biedt Albertalli de lezer een aantrekkelijk verhaal vol bijzondere personages en heel veel herkenbaarheid.
- Joke De Meyer over De eigenzinnigheden van Leah Burke

Liefde verkennen schetst een prachtig tijdsbeeld van Engeland kort na de Tweede Wereldoorlog. De armoede nadat de katoenindustrie is ingestort, het opkomend feminisme, het socialisme en de toenemende ontkerkelijking krijgen allemaal een rol in het verhaal. Mantel laat zonder veel omhaal van woorden voelen hoe de druk op Carmel om maar goed te presteren, om uit te komen met haar karige, eigenlijk ontoereikende, budget en om aan de verwachtingen van haar ouders te voldoen, haar langzaam te veel wordt.
- Geertje Otten over Liefde verkennen

Tremayne hanteert ook deze keer een voor hem vertrouwd concept: een echtpaar met één of twee kinderen, waarbij die laatsten altijd bijzonder zijn. Dit werkt nog steeds goed, maar desondanks moet hij overwegen of dit bij toekomstige boeken ook nog zo zal zijn. Het gevaar bestaat namelijk dat de lezer het dan allemaal wel een keer heeft gezien, maar vooralsnog komt hij ermee weg. Toch is Vlak voordat ik stierf niet de pageturner die verwacht mag worden. Daarvoor verloopt het verhaal te traag.
- Kees van Duyn over Vlak voordat ik stierf

Op een kraakheldere manier vertelt Westover haar geschiedenis. Het leest bijna als een ‘coming of age’-roman. Situaties worden beeldend beschreven, net als de schoonheid van de natuur. Personages worden met inlevingsvermogen beschreven. De veerkracht die Tara toont, is indrukwekkend. Wat het verhaal een bijzondere toegevoegde waarde geeft, is dat de auteur zich steeds bewust is van het verschil tussen de beleving van het kind dat ze was en van de volwassene die ze nu is.
- Inge Sparrius over Educated

Deel 1 van het verhaal leest prettig en is vooral een zoektocht naar de waarheid. Vanaf deel 2 versnelt het verhaal, dit komt door het wisselende perspectief, maar ook door de snelle, korte hoofdstukken. Regelmatig eindigt Fallon een hoofdstuk met een soort cliffhanger. Het volgende hoofdstuk gaat hierop door vanuit het perspectief van het andere personage. Hierdoor valt de schrijfster niet in herhaling en raast het verhaal aan één stuk door.
- Diana van Eynde over Mijn zoete wraak

Eigenlijk is het hele boek erg sfeervol, maar dan niet op een frivole manier. Eerder grimmig en uitdagend. Als je bijpassende video’s zoekt van ‘The Last Poets’ dan kan er alleen maar gezegd worden dat Otten dit in haar boek heel goed heeft weten neerzetten, alleen door woorden te gebruiken. Vastberadenheid om verandering teweeg te brengen, het streven naar gelijkheid. Bijna op elke van dit boek zijn deze gevoelens te vinden.
- Evy De Brabander over Als ik naar jou kijk zie ik mezelf

Beeld, geluid, geur, smaak, tast, de lezer kan het volop meebeleven met de personages. Ondertussen is de beeldende kunst als inspiratiebron nooit ver: renaissancescènes met blote lijven en daaromheen wapperende stof, Monet-achtige taferelen met in het wit geklede jongedames, het huis van Angelica dat op een exotisch boudoir van Delacroix lijkt of het huis van Hancock met veel groen- en bruintinten geschilderd door een Hollandse meester.
- Anne-Claire Verham over De meermin en de courtisane

Ondanks de wenkbrauwen die lezers misschien zullen fronsen, levert Zidrou geen ongeloofwaardig verhaal af. Want is de liefde ook niet een beetje een vorm van magie? Die niet aan leeftijden gebonden is. De link met de Odyssee – vol met magische gebeurtenissen – is duidelijk: ook de Griekse held was, na zijn twintig jaar durende omzwervingen in Troje en op de Méditerranée, een oudere man geworden toen hij eindelijk terug thuis kwam bij zijn nog steeds begeerlijke vrouw.
- Koen Driessens over Bloesems in de herfst