Hebban Uitleesdag! Welk boek lees jij uit op de laatste zondag van oktober?

Evelien leest Zij is van mij uit

Saskia Belleman

Ik hoop vandaag Zij is van mij van rechtbankverslaggever Saskia Belleman uit te lezen. In dit boek gaat zij op zoek naar antwoorden op de vraag hoe het toch kan dat vrouwenmoord zo wordt onderschat in Nederland. Ze laat slachtoffers, nabestaanden, een dader (!), politie, justitie en wetenschappers aan het woord. Het is een heftig boek, ik kan het niet achter elkaar lezen vanwege de gruwelijke verhalen.

Helaas is het niet zo best geschreven, veel herhaling en de uitwerking van de interviews is wel erg letterlijk gedaan. Dat leidt best af. Maar neemt niet weg dat dit een heel belangrijk boek is en dat er veel meer aandacht moet komen voor dit urgente probleem.

Greet leest Voor wie de klok slaat uit

Jo Claes

Onlangs schreef ik op het forum een blog over mijn leeschallenges van 2025. Er zat er eentje tussen die ik helemaal uit het oog verloren was; ik zou dit jaar zes delen in de ‘Thomas Berg’-serie van Jo Claes lezen. Tot mijn ontzetting besefte ik dat de tijd serieus begon te dringen, maar onmogelijk vond ik het niet. Dit weekend ben ik met Voor wie de klok slaat begonnen aan mijn inhaalrace.

Claes heeft me met zijn misdaadromans nog nooit teleurgesteld, dus ik heb er alle vertrouwen in dat ik het boek vanavond met een tevreden gevoel zal dichtslaan. Een rustig seriepersonage dat van koken en klassieke muziek houdt, een verhaal dat zich naar goede gewoonte in Leuven afspeelt, een mooi uitgewerkte plot en een verzorgd taalgebruik, ik word er blij van. En daarna, op naar de volgende vijf delen!

Guy leest Dodencel uit

Sterre Carron

Vandaag duik ik in de wondere wereld van de Vlaamse misdaadauteur Sterre Carron. Sinds deze dame (?) tijdelijk afscheid heeft genomen van het seriepersonage Rani Diaz, vind ik haar boeken steeds beter worden. Nu is het de beurt aan Dodencel, waarin de Mechelse hoofdinspecteur Erin De Donder op zoek gaat naar een mysterieuze dader. Een duister ritueel, op basis van Egyptische symboliek; het maakt me heel nieuwsgierig.

Ik hoop dat Carron opnieuw helemaal los gaat en een adembenemend spannend verhaal uit de mouwen schudt. Graag met een flinke dosis diepgang. Precies vandaag ontvangt deze schrijfster in Zoetermeer de MAX Gouden Vleermuis Oeuvre Award 2025. Gefeliciteerd, Sterre Carron!

Anna leest Vacht! uit

Cobi van Baars

De roman gaat over Eline, een teruggetrokken archivaris die liever tussen dozen vol verleden leeft dan tussen mensen. Haar verlangen naar verbinding en warmte wordt prachtig verbeeld in de titel: een vacht die zowel bescherming biedt als afstand schept.

De schapen bij het klooster waar ze werkt lijken haar spiegelbeeld – deel van een kudde waar ze naar verlangt, maar nooit helemaal bij hoort.Ik ben benieuwd hoe Van Baars dit subtiele spanningsveld tussen afzondering en nabijheid afrondt. Haar ingetogen stijl en haar oog voor de buitenstaander maken het nu al een bijzonder leesweekend.

Inge leest Nachtschade uit

Emma Laura Schouten

Ik neem deel aan de challenge ‘De Bronzen Uil 2025’ (code QGRRM). Vandaag hoop ik het laatste boek Nachtschade van Emma Laura Schouten uit te lezen. De auteur beschrijft de lijdensweg die ze ondergaat door migraine. Ze doet dit niet op een lineaire wijze maar eerder fragmentarisch, zoals haar leven opgedeeld is in fragmenten van tussentijd (wachtend in de donkerte) en leef-tijd. Als lezer krijg je geen letterlijke inzage van gebeurtenissen maar een mooie beschrijving aan de hand van de oud-Griekse migraine-demon Antaura die aan haar kleeft en haar denken en doen beïnvloedt. Ze rijgt haar eigen verhaal bovendien aan een rozenkrans van andere vrouwelijke historische figuren die haar voorgingen in deze pijncirkel.

Pogingen om het onzichtbare onder woorden te brengen, de vinger te kunnen leggen op de bron van de pijn, op zoek naar erkenning en herkenning. Tot nu toe alvast een aanrader door de a-typische manier van aanpak.

Kitty leest Minnesota uit

Jo Nesbø

Minnesota van Jo Nesbø is nog maar net uit en toch hoop ik deze thriller vandaag al uit te lezen. Vanaf de eerste pagina blaast Nesbø me van mijn sokken. Wisselende perspectieven met bijzondere personages, tijdsprongen, cliffhangers en een flinke dosis spanning, allemaal overgoten met het kenmerkende sausje van zijn beeldende en meeslepende schrijfstijl. Zeg nou zelf, een thriller over een mysterieuze sluipschutter in Minneapolis klinkt al spannend genoeg. En dat is nog maar het begin.

Wanneer een crimineel op straat wordt neergeschoten en de dader spoorloos verdwijnt, lijkt het het werk van een eenzame scherpschutter. Maar zodra hij opnieuw toeslaat, krijgt detective Bob Oz de zaak in handen. Naarmate de slachtoffers zich opstapelen, beseft Oz dat de schutter herkend wil worden en dat hij angstaanjagend veel op hemzelf lijkt. Eenmaal begonnen aan dit verhaal is stoppen met lezen geen optie meer.

Famke leest Stoute schoenen uit

Bart van Loo

Maandenlang heeft het als metgezel op mijn leestafel gelegen en was het mijn vermakelijke toevlucht in verloren kwartiertjes. Vandaag leg ik in Stoute schoenen van Bart van Loo de laatste kilometers af. En komt daarmee een einde aan mijn boeiende omzwervingen door het tastbare verleden van de Bourgondiërs. Tastbaar want de sporen van de heerschappij van ‘onze aartsvaders’ zijn overal om ons heen. Van Loo is een gepassioneerde verteller die je laat reizen in de tijd. In zijn eerdere De Bourgondiërs zette hij je aan tafel van een middeleeuws huwelijk en in de modder van een grote veldslag. In Stoute schoenen neemt hij je mee terug naar die plekken om te kijken wat er nu nog van over is. En dat is meer dan je zou denken. Onverwacht stonden we ineens op ‘mijn’ Binnenhof. Startend in Gent heeft Van Loo me meegesleurd door West-Europa en de geschiedenis laten zien. Letterlijk, want Stoute schoenen is vol en prachtig geïllustreerd: googlen is niet nodig.