Recensie: eerlijk, puur en geloofwaardig

Pieter Koolwijk (1974) is een fantasyfanaat. Zijn korte verhalen zijn in verschillende bladen gepubliceerd, en voor één ervan ontving hij in 2009 de Unleash Award. Hij brak door in de kinderboekenwereld met zijn boeken over Vlo en Stiekel.

Recensie: Een diepgaand verhaal als podium voor diversiteit *****

Door Sanne de Graaf

Luna hoort stemmen die alleen zij kan horen. Ze vallen haar lastig en zorgen voor de nodige stress, wat zich uit in onbedwingbare tics. Haar ouders stuurden haar daarom naar Huize Hoopvol, een plek voor kinderen met psychische problemen. Nu ze in de weekenden bij haar vrienden Ties en Gozert mag logeren, is haar leven er een stuk beter op geworden. Tot haar moeder haar daar weghaalt om tijd samen door te brengen. Ze verblijven in het sterk verwaarloosde vakantiepark van haar vader, dat er net zo troosteloos uitziet als Luna zich voelt. Maar als Gozert opduikt, wordt het toch niet zo saai als Luna van tevoren had gedacht.

Pieter Koolwijk (1974) schreef meerdere jeugdverhalen zoals Vlo en Stiekel, Prutje en Gozert. Verhalen waarin Koolwijk gevoelens en emoties verwerkte en zo diversiteit en inclusiviteit een podium bood. Voor Gozert werd hij bekroond met een Zilveren Griffel en geroemd om zijn kundige balans tussen fantasie en werkelijkheid. Daarmee waren de hoge verwachtingen voor Luna compleet. Want wie Gozert las, zal hebben uitgekeken naar het verhaal van die lieve, eenzame Luna.

Luna, het los te lezen vervolg op Gozert, begint midden in een nieuw avontuur van de drie vrienden. In een van de logeerweekenden zijn Ties, Gozert en Luna op jacht naar trollen, een missie die ze halverwege moeten staken. Onder het vertrouwde 'Missie afbreken!' weten ze maar net op tijd het gevaar af te wenden. Ondanks dat Luna de verstandige van het drietal is, geniet ze van de fantasierijke belevenissen, waarin ze alles even kan vergeten en gewoon niets-aan-de-hand-Luna kan zijn.

'"Jullie zijn echt niet goed, hoor." En dat was precies de reden waarom wij met z’n drieën zo goed bij elkaar pasten.'

De plot kent een hoog tempo en zwaardere problematiek. Het is voor Luna zonder steun van familie en een veilige omgeving om in op te groeien, erg eenzaam. Wederom heeft Koolwijk thema’s als mentale problemen, fantasie, familie en vriendschap gekozen als basis voor zijn boek. Door te kiezen voor personages met een bepaalde psychische gesteldheid, zorgt hij voor herkenbaarheid en verkleint hij gevoelens van ‘anders zijn’. Niet iedereen zal zich hierin herkennen, maar Koolwijk geeft zo wel een kijkje in het leven van iemand die stemmen hoort. Voor volwassen lezers heeft hij er vooral een moreel vraagstuk van gemaakt. Hoe zou jij omgaan met een kind dat stemmen hoort? Ondanks het zwaardere karakter van het boek weet Koolwijk balans aan te brengen door verdrietige scènes af te wisselen met humor en avontuur.

Koolwijk heeft de gave om met zijn beschrijvingen situaties en gevoelens gedetailleerd weer te geven, zonder dat de compleetheid ervan zorgt voor een langdradig geheel. Zijn woorden zijn zorgvuldig gekozen, maar nergens gekunsteld. Eerlijk, puur en geloofwaardig is wat zijn schrijfstijl omschrijft. Moeiteloos zal de lezer erin slagen de wereld om hem heen te vergeten en in die van Luna te stappen. Een wereld waarin avonturen spannend en emoties haarfijn voelbaar zijn.

'Ze verstikten me. Ze overspoelden me. Het was alsof mijn gedachten verzopen in een storm. Een stemmenstorm.'

De succesvolle samenwerking tussen Koolwijk en Linde Faas (1985) wordt in Luna voortgezet. De uit Nederland afkomstige, maar in Noorwegen wonende Faas verrijkte het boek met haar prachtige kunstwerkjes, ondanks dat de beeldende schrijfstijl van Koolwijk dat eigenlijk niet nodig heeft. Daar waar Faas in Gozert een kleurexplosie toevoegde, passend bij de uitbundige figuren Gozert en Ties, zijn Faas’ illustraties voor Luna serieuzer en somberder. Ze weerspiegelen de verdrietige jonge tiener, maar laten gelijktijdig zien hoe mooi ze is.

Wie genoot van de ontwapenende personages uit Koolwijks eerdere boeken, zal zeker ook genieten van Luna, dat zorgzame meisje dat zo graag geknuffeld wil worden. En met een lach en een traan zal elke lezer zijn hart voor haar openen. Wederom is Koolwijk erin geslaagd een gelaagd geheel neer te zetten waarin hij laat zien wat de kracht van een verhaal kan zijn; zorgen voor acceptatie en het bespreekbaar maken van gevoelens. Luna is een serieus verhaal, met een avontuurlijk karakter waarbij een heldenrol is weggelegd voor fantastische vriend Gozert.