Spanning in twaalf provincies: van Doodstil tot Hoensbroek

Zuid-Holland

In haar derde thriller Nachtvlinder strooit Carina van Leeuwen, in het dagelijks leven forensisch rechercheur, veel onheil uit over het Haagse (en nabije omgeving). In een nachtclub in een chique wijk overlijdt een prostituee na het snuiven van witte heroïne. Voor de kust van Scheveningen vissen de opvarenden van een vrachtschip uit Panama een dode duiker uit het water. Hij heeft geen handen meer, geen voeten, en waar zijn gezicht zou moeten zitten, bevindt zich een gapend gat. Op het terrein van een vakantiepark in Kijkduin, voorheen Pokémon-hoofdstad, vindt een explosie plaats. Tussen de puinhopen van een van de villa’s wordt het lichaam aangetroffen van een man. Op zijn telefoon staat een afscheidsboodschap. Het lijken wel drie schijnbaar op zichzelf staande gebeurtenissen. Totdat forensisch rechercheur Renee Spaan ontdekt dat er een verband bestaat...

Maassluis is de plaats delict in De uitvaartverzorger (2016) van de bekende strafadvocaat Gerard Spong. Daarin moet zijn alter ego Charles Fitzroy Spinning aan de bak en wel ten behoeve van een religieus gedreven uitvaartverzorger. De man is veroordeeld voor moord, zowel door de rechtbank als door het hof. Hij zou zijn vrouw de haven van Maassluis hebben ingereden en laten verdrinken.
Een ooggetuige, die de man bij de vallende auto heeft zien staan, legt onder hypnose een belastende verklaring af. En bij de uitvaartverzorger thuis treft de politie een concept-rouwkaart aan, waarop de vrouw als overledene staat vermeld. Al met al geen gemakkelijke uitgangspositie. Bij de Hoge Raad lukt het Spinning om een bewijs ongeldig te laten verklaren met een principieel argument. Maar daarmee is hij er nog niet; het is slechts een van de 26 bewijzen tegen de uitvaartverzorger. 

Zeeland

Hij is inmiddels een bekende verschijning voor thrillerminnende lezers van het Reformatorisch Dagblad en het Nederlands Dagblad. Die 'hij' is Lammert Aslander. Een dominee die zich afvraagt of hij wel een dominee is, en een detective die zeker weet dat hij geen detective is. Een personage ontsproten aan het brein van Rien van den Berg (Utrecht, 1970), journalist bij het Nederlands Dagblad.
In 2013 kwam zijn tweede Aslander-avontuur in de handel: Het laatste gezicht. Aslander krijgt daarin opnieuw een moordzaak op zijn bordje. Wanneer psychiater Egge Johannes de enige overlevende van een seriemoordenaar onder behandeling krijgt, wordt al snel duidelijk dat alleen zij kan vertellen wat de dader met zijn slachtoffers doet. Zij is de laatste strohalm die de politie op het spoor zou kunnen zetten van deze gruwelijke moordenaar. Maar ze is in shock. Ze zwijgt als het graf. De tijd dringt, en de psychiater roept de hulp in van Aslander. Om een nieuwe moord te voorkomen zal de dominee tot het uiterste moeten gaan.
In dit boek is ook een lijntje uitgegooid naar een echt gebeurde moord. Die vindt plaats in 1687 in Driewegen, een dorpje onder de rook van Goes. Op zondagavond 11 mei van dat jaar wordt de jonge predikant Nicolaas van de Velde in zijn huis doodgeschoten – en de verdenking gaat al snel naar zijn collega ds. Jacobus de Cliever uit het nabijgelegen 's-Heerenhoek. Deze kan het niet verkroppen dat veel van zijn schaapjes op zondag naar Van de Velde gaan luisteren en hij besluit de Driewegense predikant uit de weg te ruimen.

Een Zeeuws-Vlaamse privédetective speelt een belangrijke rol in het dit jaar verschenen Familiegeheimen – Een dodelijk spel van publicist Wim Hendrikse. Het boek draait om twee jonge Amerikanen die via hun tablet bericht krijgen van een vrouw die familie beweert te zijn. Ze zegt dat er geestelijke problemen in de familie zijn en nodigt de twee uit om mee te doen aan een spel, om zo meer te weten te komen. Ze krijgen bizarre opdrachten en belanden daardoor in onherbergzame delen van Amerika. Het spoor leidt naar Nederland, waar het oudste familiegeheim zit. Twee verhaallijnen kruisen elkaar als de jongeren in Nederland een privédetective inschakelen, die in Terneuzen woont. Er komt veel muziek in het boek voor, want de schrijver is een muziekliefhebber en vooral Bowie-fan. De detective zit bijvoorbeeld bij de tandarts, die Space Oddity van de overleden popmuzikant neuriet. 

Noord-Brabant

Dossier Trapani (2012) is de zevende misdaadroman van Herman Vemde uit Best. Hij laat daarin zijn licht schijnen over het gevaar van databanken, waarin de overheid alles opslaat wat ze over ons weet. Lijdend voorwerp in het boek is Ed Evers, eigenaar en enig personeelslid van een makelaarskantoor in de buurt van Eindhoven. Hij komt in contact met de 42-jarige Jessica Dijkstraten, 'een kordate vrouw' met een 'duizelingwekkende decolleté', die haar handtekening zet onder een koopcontract dat haar een restaurant oplevert. Als dank daarvoor mag Evers met zijn zeurende vrouw op Dijkstratens kosten een weekend pizza's eten op Sicilië.
Dijkstraten benadert onze makelaar daarna nog een paar keer met voorstellen voor wat onroerendgoedtransacties. Maar alles dient handje contantje te geschieden. Evers, die nattigheid voelt, wil integer blijven en alles volgens de regels doen. Dan blijkt dat ook de politie Evers in de smiezen heeft.

In Indische erfenis (1997), de tweede thriller van journalist Peter Pim Windhorst verliest een tandtechnicus zijn onderkaak én zijn leven terwijl hij zijn blaas staat te legen in het toilet van een Breda's café en er het vuur op hem wordt geopend. De tandtechnicus blijkt het onschuldige slachtoffer van een afrekening te zijn. De man op wie de dader het gemunt had, vliegtuigontwerper Harko Paans, bevond zich eveneens in de toiletruimte, maar had een urinoir uitgekozen dat zich buiten het schootsveld bevond.
Maar niet veel later verwisselt Paans toch het tijdelijke met het eeuwige. Zijn stoffelijk overschot wordt aangetroffen in een van de vele kreken in de Biesbosch.
Een zaak voor het rechercheursduo Sacher en Ruczinski. Als het op een bepaald moment in het centrum van Breda fout loopt, wordt Sacher van de zaak gehaald. Hij moet zich concentreren op de Kroeglopers, een crimineel trio dat al een tijd lang cafés overvalt. Door enig toeval krijgt Sacher toch weer te maken met de zaak-Paans en uiteindelijk krijgt hij het gelijk aan zijn zijde.

Limburg

Enig commotie in de regio ontstond er wel toen de Limburgse schrijver Noël Ummels  in 2014 zijn debuutthriller Genocide à gogo op de markt bracht. In het boek beschrijft hij een fictief bloedbad tijdens de diploma-uitreiking op de Sint Jan in Hoensbroek, de middelbare school waar hij zelf leerling was. Twee tieners - die het gymnasium zonder problemen doorlopen - krijgen privé zo veel frustraties te verwerken dat zij in de aula van Sint Jan het vuur openen op het moment dat de geslaagden hun diploma krijgen. 'De halve aula lag vol met lijken', staat in de thriller.
Schooldirecteur Huub Hanssen moest op zijn zachtst gezegd even slikken toen hij het boek las: 'Wat denkt die Ummels wel? Dat was mijn eerste gedachte', zegt hij in dagblad De Limburger. 'Maar het is fictie. Het genre spreekt mij niet aan, maar jongeren ongetwijfeld wel.' 
De keuze om het bloedbad op zijn oude school te laten gebeuren, lag voor de hand,  stelt Ummels in een interview met de regionale omroep. 'Ik heb daar zes jaar op school gezeten. Daar heb je dan een gevoel bij en dat schrijft wat makkelijker.'
Hij vindt 'school shootings' een heel fascinerend onderwerp. 'Hoe komen jongeren tot zo'n daad? Een mitrailleur leegschieten op de mensen die je kent.' Ummels wilde in zijn boek vooral het waarom van zo'n moordpartij beschrijven.

Onze twaalf provinciëntocht eindigt in het Savelsbos, een kilometerslange gordel van hellingbossen, gelegen tussen de dorpen Cadier en Keer, Gronsveld, Sint Geertruid en Rijckholt. Locatie van de thriller Savelsbos (2013), het debuut van wetenschapsjournalist Dennis Rijnvis. Het boek gaat over een clubje gezworen vrienden. In de laatste zomer van hun lagere schooltijd spelen de vijf in de grotten van het bos. Volgend jaar zal alles anders zijn en zal hun club uitwaaieren naar verschillende scholen. Hun toekomst moet nog beginnen. Maar dan verdwijnt de mooie, opstandige Juul spoorloos. De vrienden zagen haar voor het laatst in de mergelgrot en voor ze het beseffen ligt alle schuld bij hen. De twaalfjarige jongens worden veroordeeld voor het incident.
Tien jaar later komt het Savelbos-mysterie opnieuw in de media, en de jongens worden tegen wil en dank geconfronteerd met hun verloren jaren. Ze besluiten weer bij elkaar te komen om voor eens en altijd de waarheid over die noodlottige dag aan het licht te brengen. 

Minichallenge!

Van plan om deze thrillerroute af te leggen? Zet hem dan in als minichallenge voor de Hebban Reading Challenge in 2017! Klik hier voor de minichallenge.