Anna Achmatova (1889-1966) een grootse Russische dichteres debuteerde in 1912. Ze studeerde rechten in Kiëv en letteren in St. Petersburg. Van 1910 tot 1918 was zij getrouwd met de dichter Goemiljov. Liefde met als ondertoon de eenzaamheid is het thema van haar werk, dat gekenmerkt wordt door eenvoud en virtuositeit. Met haar tweede bundel, die aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog verscheen, werd zij immens populair. De publicatie van haar derde bundel viel samen met de Russische revolutie. Hierna werd zij zowel door de bolsjewieken als de stalinisten als ‘bourgeois’ en ‘christelijk’ in de ban gedaan.

In de jaren dertig, toen de stalinistische terreur zich steeds heviger over Rusland uitbreidde, verloor zij haar ex-man, haar zoon en enkele van haar beste vrienden, minnaars en collega’s. Ze werden weggevoerd naar kampen en kwamen nooit terug. Haar werk werd pas later, onder Gorbatsjov, werkelijk openbaar.