Meer dan 6,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Blogpost: Esther Stui

Flaptekst

Allereerst wil ik iedereen bedanken die naar aanleiding van mijn blog van vorige week gereageerd heeft. Echt superlief! Van lezers tot collega-auteurs, weet dat ik dat enorm waardeer. Ook wil ik over wat ik met jullie deelde nog kwijt dat ik er geen traan om gelaten heb. Ja, ik was boos en teleurgesteld, maar inmiddels zie ik veel positieve kanten aan deze wending. Een voorbeeld? Een van mijn stokpaardjes is toch wel de cover van een boek en die heb ik nu helemaal in eigen hand. Ik weet al precies welke foto de cover van mijn vijftiende boek zal sieren. Deze had ik al eens eerder gevonden en ik wist ook nog op welke website, maar het leek alsof de foto verdwenen was. Een middag lang heb ik telkens nieuwe zoekopdrachten geprobeerd, want ik kan mij er dan echt in vastbijten. Het resultaat mag er zijn: de foto heb ik uiteindelijk gevonden en meteen gekocht. 

Over een cover gesproken. Natuurlijk weet ik al lang welke foto er op die van Holywell Bay komt te staan.  Op maandag heb ik al mijn wensen, en dat zijn er behoorlijk wat, in een e-mail naar de ontwerpers toegestuurd. Heel misschien kan ik hem volgende week wel met jullie delen. Maar nu eerst de flaptekst:
Ines heeft maar één doel en dat is werk vinden, zodat ze in Cornwall kan blijven. Na diverse afwijzingen krijgt ze een uitnodiging voor een gesprek op het landgoed Trewellan gelegen in het mooie Holywell Bay. Over het landgoed kan ze geen informatie vinden en juist dat mysterieuze prikkelt haar nieuwsgierigheid. Het gesprek met hoofdtuinman Jacob verloopt goed, maar vanwege de vijandige houding van huishoudster Rosie houdt Ines het voor gezien. Ze weet wanneer ze niet welkom is. Toch krijgt ze de baan, omdat ze open en eerlijk vertelt hoe ze in Cornwall is terechtgekomen.Het samenwerken met Jacob en collega Oliver is elke dag een feest. Wat Ines bovendien intrigeert is het contrast tussen de perfect onderhouden tuin en het landhuis, dat een verwaarloosde indruk maakt. Volgens Rosie is het onbewoond. Toch hoort Ines in het huis wel eens voetstappen, getik en gelach, geluiden die ze niet kan verklaren.Dat ze niet aan waanideeën leidt, blijkt als er plotseling een meisje voor Ines’ auto opduikt dat roept: ‘Stop! Neem me alsjeblieft mee. Mijn vader is een monster!’ Het meisje heet Izzy en haar vader is niemand minder dan Courtenay Devereaux, de bewoner van het landhuis. Ines stapt uit en gaat de confrontatie met hem aan. Wat ze aantreft is geen monster, maar een man die getekend is door het leven.

Nou, vertel mij maar wat jullie van de flaptekst vinden.

De foto bij deze blog is een schermafbeelding van een Instagram verhaal van Kobo Writing Life Nederland. Ik vind het zo'n eer dat ze dat doen. Twee zielen, één gedachte is nog steeds een van mijn meest persoonlijke verhalen.

Nog tien weken tot de verschijning van Holywell Bay...


Liefs,
Esther

Lees verder op mijn site

Reacties op: Flaptekst