Blogpost:
Hans Breuker
Het begin van de bestseller serie Mack Dime
In 2015 vroeg een businesscoach heel onschuldig aan mij en mijn ex-compagnon of we hobby’s hadden. Ik kon daar geen antwoord op geven, gek want ik had mijn hele leven getekend en gelezen. Maar door de drive van het ondernemen was ik dat deel van mezelf kwijtgeraakt. Maar dat moment had ervoor gezorgd dat er een luikje geopend en dat was zo kromgetrokken dat het niet meer dichtkon. Ik begon te schilderen en te schrijven en vond dat leuker dan wat ik moest doen bij mijn eerste bedrijf.
In mijn puberteit schreef ik ook wel… Maar dat mag echt geen naam hebben. Ik wilde literair schrijver zijn met alles wat daarbij komt kijken. Ik las ‘Dagboek van een vermoeide egoïst’ van Herman Brusselmans en wilde dat dat het (lees: mijn) leven van een schrijver was. Och zo literair en melancholisch als de liedjes van Acda en De Munnik. Maar ik heb om eerlijk te zijn niet bijzonder veel te melden, laat staan iets literairs. Ik hou eigenlijk het meeste van actiefilms, Star Wars, John Wick, Die Hard. Daar heb ik de meeste plezier bij.
Toen ik weer tijd had begon ik te schrijven, eerst een kort verhaal 'Blauwe Ruit' over een Marokkaanse jongen die over de Amsterdamse straten zwierf en achtervolgt wordt. Dat vond ik erg leuk en online kreeg ik een paar leuke reacties. Maar toen diende een verhaal tot me, in de bergen van de Auvergne. Een zesdelig grootse space opera. Het gaat mijn magnum epos worden. Het is inmiddels 100.000 woorden en één grote chaos. Dat komt vooral omdat ik helemaal niet kon schrijven. Ik moest ervaring opdoen. Dus er moest geoefend worden.Ik las ‘het meisje in de trein’. Ik ben dol op mysteries waarbij er sprake is van een geheugenstoornis. Dat gegeven wilde ik ook gebruiken en ik bedacht een verhaal over een soldate met PTSS die getuige was van een moord maar door haar PTSS was ze niet zeker wie haar achtervolgde, haar demonen of de moordenaar? Terwijl ik dat boek schreef riep de hoofdfiguur haar oude bataljon samen. Haar strijdmakkers waarmee ze had gediend. En toen kwam daar ineens een grote foute kerel in een BMW 7 serie aansjezen. En ik wilde meer over hem weten, ik wilde alleen nog maar over hem schrijven. Mack Dime was geboren.
Dat was denk ik in 2016. Zeker weten doe ik het niet. Het is nu 2019 en het eerste deel van Mack Dime is af. Dat was het zes maanden geleden al maar ik moest eerste mijn bedrijf uitbouwen zodat ik daar van kan leven. Dat is nu gebeurt en nu kan ik, naast mijn bedrijf, ook werken aan mijn andere creatieve neigingen; schrijven en schilderen. Eind 2018 probeerde ik vooral het e-boek te verkopen maar ik wist eigenlijk al dat dat mijn doelgroep dat niet zou aanspreken. Mijn doelgroep (mannen) zijn niet zo van het lezen. Die lezen hoogstens een boek op vakantie en hebben er misschien een op het nachtkastje liggen maar dat is het wel. Dus het moet gedrukt zijn. Daar moest ik even voor sparen maar inmiddels ligt het boek bij de drukker en zal ik aanstaande vrijdag mijn boekpresentatie geven in poppodium P60 in Amstelveen.
Ik geef de eerste 300 boeken zelf uit. De eerste 50 worden gedrukt in Nederland omdat er een brand woedde bij de Poolse drukker en daardoor de boeken 14 dagen vertraging opliepen. Balen want het zorgde weer voor extra kosten omdat ik de boekpresentatie al had gepland… Ik geef ze zelf eerst uit omdat ik wilde leren hoe het is om een boek te schrijven en uit te geven. Wat kost een cover, hoe gaat dat proces in z’n werk. Wat kost het om een boek op spelling na te kijken, etc. Wat kost een boek… Dat weet ik nu. Ik weet ook dat je heel, heel veel boeken moet schrijven om er goed aan te verdienen. Gelukkig heb ik vertrouwen in mezelf en in Mack Dime. Ik twijfel nu om een paar uitgevers alsnog aan te schrijven en hen in te schakelen om me te helpen. Zij hebben de contacten en de distributie kanalen. Misschien ook wel wat geld voor de promotie en PR. Maar ik wil zelf ook veel marketing proberen en ik heb een aantal grappige ideeen zodra het boek eenmaal in mijn handen is. Daar ben ik nog niet over uit.Ondertussen moet ik oefenen voor mijn presentatie, want ook dat wil ik natuurlijk anders dan anders. Het moet f*cking entertaining zijn, niet aan zo’n suffe tafel in ieder geval. Het moet een feestje worden!
Lees verder op mijn site
