Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
    Marceline de Waard Auteur

Blogpost: Marceline de Waard

LANCEREN IN THUISQUARANTAINE

Was dat nog maar twee weken geleden? Deze week herhaalde de regionale radio-omroep in De Late Avond een interview met mij dat twee eerder op de lokale radio was te horen. Vol enthousiasme vertelde ik over de komende boeklancering van Thuisreis. Het zou een feestelijke middag worden in Het Schiedams Boekhuis. De uitgever en ik zouden vertellen over het boek, een boektrailer draaien en het eerste exemplaar uitpakken. Dit alles onder het genot van een drankje en een hapje, toasten en signeren maar. 

EEN WOLKENLOZE HEMEL
De vrijdag na de opname werd het spannend. De Coronamaatregelen werden aangescherpt en grote evenementen mochten niet meer. De scholen bleven echter open en bijeenkomsten tot honderd personen waren toegestaan. Een limiet waar we met mijn boeklancering niet aan zouden komen. Ik droomde verder en besloot zaterdagmiddag een nieuwe jurk te gaan kopen: eentje met frisse voorjaarskleuren. We kozen 22 maart namelijk niet voor niets, de dag na het begin van een nieuwe lente. 

De zaterdagochtend lachte mij toe met een stralende zon aan een wolkeloze hemel. Buiten was het opwekkend fris en ik ging op weg naar mijn volgende radio-interview: ik was gevraagd als gast in het live-programma Aan De Schie.In de stad glansde het water van de gracht en de klassieke boten lagen er in mijn beleving bij, zoals ze er eeuwen geleden ook lagen. Zouden volgende week zondag de bezoekers van mijn lancering ook nog langs dit prachtige eeuwenoude stukje van Schiedam lopen? Als ze het mij vragen, beveel ik het in ieder geval aan. 

Eenmaal aangekomen bij de omroep liet ik mij niet ontmoedigen door alle stapeltjes papieren doekjes die bij iedere deur klaarlagen om de klink vast te pakken. Integendeel, het gaf mij vertrouwen dat we met de juiste maatregelen het beangstigende virus op afstand kunnen houden en ik genoot dan ook met volle teugen van het ontspannen gesprek. 

ALS EEN ZEEPBEL
Na het gesprek liep ik nog even langs de boekwinkel om de details voor de lancering door te spreken: ‘Is er een beamer voor de boektrailer, is de offerte rond voor de borrel?’In plaats dat ik antwoord kreeg op deze vragen, spatte de gedroomde lancering als een zeepbel uiteen. Het Schiedams Boekhuis is gezellig en intiem, normaal gesproken de perfecte maat voor een lancering met de verwachte veertig à vijftig mensen. Maar nu? In tijden van Corona is de ruimte tussen personen misschien toch wel krap. We verwachtten niet dat de situatie beter zou worden en ik appte mijn uitgever dat de lancering in het Boekhuis niet doorging. 

Eenmaal buiten was het alsof het virus een waas over de blauwe hemel had gelegd. Die middag kocht ik geen nieuwe jurk. Zondag hoorden we dat de scholen en horeca gingen sluiten en die avond kwam het bericht dat de lokale televisie tijdens de Coronacrisis stopt met de live uitzendingen. Dit betekende dat ik 21 maart ook niet te gast kon zijn in het livetv-programma Onder ogen om te vertellen over Thuisreis en de lancering. 

PLAN B
Maandag begon ik de nieuwe werkweek in thuisquarantaine en ook al was het ontzettend jammer dat het feestje de komende zondag niet door kan gaan, de beslissing voelde goed. We lieten ons dan ook niet voor één gat vangen en bedachten plan B. In de lege boekwinkel gingen we het programma opnemen, met vijf personen konden we anderhalve meter afstand bewaren en dan kon iedereen veilig vanuit huis toch genieten van de boeklancering. Want hebben we niet juist in deze situatie ook een stukje verstrooiing nodig? Misschien ga ik vrijdagmiddag toch nog die nieuwe jurk kopen. 

Aan het eind van mijn werkweek hoorde ik vrijdagmiddag op de radio dat Nederlanders die in België wilden tanken boetes van vierhonderd euro hadden gekregen. Nu weet ik niet meer wat voor weer het die vrijdag echt was, in mijn beleving was het buiten grijs met een kilte die diep in mij drong: mijn uitgever woont in België. Ik stuurde haar een appje: ‘àls jullie zondag niet kunnen komen, zal ik dan wat filmpjes proberen op te nemen? Als, hè!’ Ze antwoordde snel: ‘Wij hebben ook een leuk idee. Even wachten, er moet eerst per expres een doos met boeken jouw kant op, die maak ik eerst in orde.’ 

OP DE FILMSET
‘Had je ooit kunnen denken dat wij nog eens thuis filmpjes zouden opnemen om op internet te zetten?’ De volgende dag haalde ons gelach bij mij de spanning weg om de scenario’s die ik eerder schreef voor de telefooncamera te vertellen en bij hem de irritatie die ontstond door het steeds op een ander scherm springen van mijn telefoon.  Een uur later stuurde ik de filmpjes door. Wat op zich ook een uitdaging was, Gmail besloot namelijk dat de opnames te groot waren om door te zenden en voor het eerst in mijn leven gebruikte in We-transfer. Waarmee gelijk bewezen was dat in tijden van crisis ook ik, hoe bescheiden ook, mijn grenzen verleg. 

Zondagochtend viel er niks meer te doen. Toch kropen de zenuwen in mijn lijf en hoe dichter bij vier uur het werd, hoe trager de wijzers van de klok bewogen. Ondanks dat, moet ik mij opeens haasten om de video op tijd online te zetten op mijn website, LinkedIn en Facebook.Met een glas prosecco kropen mijn man en ik achter de computer. ‘Leugenaar,’ riep hij als ik online zeg dat het pakje met Thuisreis al meer dan vierentwintig uur op mijn bureau brandt, zelf zag ik van alles wat ik beter had kunnen doen.Nog geen kwartier later was het voorbij. Mijn telefoon zoemde van alle berichtjes. Uren genoot ik van alle warme en lieve woorden op Facebook, WhatsApp en in mijn mail. En weet je wat leuk is? Vrijdag keek ik terug en ontdekte ook nog een aantal heerlijke reacties bij de video op YouTube. 

NAGLIMMEN
Het blijft spannend nu mijn debuutroman de wereld in is geslingerd en zijn weg naar de eerste lezers gevonden heeft. Deze week mocht ik al de eerste lezersreacties ontvangen en donderdag verscheen het volgende op mijn Facebook: 

Marceline. Wauw, wat een volwassen debuutroman. Ik ben er gistermorgen aan begonnen en heb het vannacht verder in een ruk uitgelezen. Vervolgens hield het me uit de slaap. Nog hartelijk dank daarvoor. Je bent er volledig in geslaagd het doorgaans hoge niveau van je zondagverhalen moeiteloos te handhaven. Verder speelt mee dat ik mij – hoewel veel ouder dan jouw hoofdpersoon- mij af en toe kan identificeren met haar beweegredenen. In termen van fotografie vind ik de gelaagdheid in zowel de titel als de inhoud van het boek prachtig. 

Ik glim nog steeds bij deze heerlijke reactie en kijk blij terug op 22 maart 2020; ik had mij geen mooiere lancering kunnen wensen.   

---
Benieuwd naar Thuisreis? Het boek is vanaf nu overal verkrijgbaar. De online lancering kun je terugzien op YouTube Ambilicious:


Lees verder op mijn site

Reacties op: LANCEREN IN THUISQUARANTAINE

Thuisreis - Marceline de Waard Jouw boekenplank Jouw waardering
Jouw recensie   Schrijf een recensie
? Onze partners