Auteur
Blogpost:
TimdeBeer1979
Van ouderlijke smoes naar kinderboek
Het moet gezegd worden: ruim dertig jaar na dato kunnen het bewuste neefje en nichtje een prima Wilhelmus neerzetten. En ik kijk bij het passeren van een watertoren - macht der gewoonte - altijd even onwillekeurig naar boven.
Maar het meest krachtige verhaal van allemaal was op zeker het verhaal van Grijs, Grauw en Gruwel. Deze drie verdwaalde, jonge wolfjes slopen door het Hilversumse Spanderswoud en hadden het speciaal op kindertjes in windjacks voorzien. Tergend langzaam, maar uiterst zeker slopen ze naderbij.. Er was maar één manier om ze te verjagen: keihard in je handen klappen en hun namen schreeuwen - GRIJS, GRAUW EN GRUWEL!!! Mijn zusje en ik klapten onze handen blauw en schreeuwden onze kelen schor -óók toen we eigenlijk al lang wisten dat er helemaal geen wolven in Nederland leefden. We spreken per slot van rekening over 1985, 1986. Achteraf bleek hij dat verhaal gewoon verzonnen te hebben om ons door te laten lopen, of ons warm te draaien (want we hadden het natuurlijk altijd koud).
Jaren later hebben mijn vader en ik Grijs, Grauw en Gruwel opnieuw tot leven geroepen. Ze zijn nog steeds verdwaald en sluipen nog steeds rond, maar ze hebben het niet op argeloze kindertjes gezien. Ze zwerven dan wel door het Nederland van de 21e eeuw, maar ze zijn vooral op zoek naar veiligheid. En naar hun verloren gewaande familie.
Kortom, in ons op 30 september 2020 verschenen kinderboek 'Wolven in de polder' kruipen we in de vachten (en koppen) van drie wolven. En bij het 'wolfse' perspectief hoort ook een eigen taal. Want 196 pagina's grommen, keffen en huilen - dat maakt geen boek.
Hoe zou de wolfse taal dan wel klinken? Nou, dachten we, die zou beschrijvend moeten zijn. Gebaseerd op wat hun zintuigen ze vertellen. De zon is dus de Gouden Vuurbol, de maan de Grote Gele Vriend.
Het wolfse wereldbeeld speelt ook mee. De wolven voelen dat ze verwant zijn aan honden, maar ze kunnen maar weinig respect voor die dieren opbrengen. Weke Neven dus. Tenslotte verwonderen ze zich over mensen en hun machines. Een stoomwals is dus een Platmaker, een trein een Sliertbak en een vliegtuig een Monsterfladder.
Onderstaand interview, op 18 oktober 2020 verschenen in De Gelderlander, beschrijft helemaal hoe het boek ontstaan is en wat we met onze wolfse hoofdpersonen voor ogen hebben: https://www.gelderlander.nl/overbetuwe/hoe-een-smoes-van-vader-gertom-over-niet-bestaande-wolfjes-uitgroeide-tot-een-echt-kinderboek~af3d2a58/
Lees verder op mijn site
