Deze roman is een parodie op het leven van ons allemaal. De schrijver, die in de pers vaak een rasverteller wordt genoemd, neemt ons mee naar de markante bewoners van het fictieve Kastanjeplein, ergens in een kleine provinciestad. Elk persoon draagt zijn eigen masker waarachter hij zich veilig waant. Niemand durft dat masker af te zetten. Dat valt pas af bij de dood wanneer het leven zo gestold is als bevroren water. Een boeiend verhaal over kleinburgerlijkheid, onmacht, overspel, jaloezie maar ook liefde. De rode draad in dit spannende, soms thrillerachtige, maar zeker ook humoristische boek is de kleine Wimpy, een kind met het Syndroom van Down. Hij wil zo graag bellen blazen maar mag van de andere kinderen niet meedoen. Als hij toch zijn zin wil doordrijven wordt hem dat op een dag noodlottig. Een bonte stoet van andere, grillige, bizarre bewoners van het Kastanjeplein trekt aan ons voorbij. Sinke maakt van elke figuur een karikatuur, wat zelfs in hun namen tot uitdrukking komt en wat tot kostelijke momenten leidt. Een boek ook waarin iedereen zichzelf zal herkennen. Ook nu staan er, zoals in de vorige boeken van Sinke, weer enkele van zijn gedichten in. ?Bevroren water? is een roman van een schrijver met oog voor detail dat je gelezen moet hebben.
