De Europese literatuur is rijk. Onoverzichtelijk rijk. En vooral nogal onoverzichtelijk. Dat inspireerde de poëziekenners Ilja Leonard Pfeijffer en Gert Jan de Vries ertoe om eens wat orde aan te brengen. Bij deze presenteren ze hun complete overzicht van 3000 jaar Europese poëzie. De beste 500 gedichten uit de traditie die op de uiterste zuidoostgrens van Europa begon met Homerus en die zich in de loop van dertig eeuwen uitstrekte tot Poesjkin in het Europese noordoosten, Sylvia Plath in Noorden Carlos Drummond de Andrade in ZuidAmerika. De canon van de Europese poëzie omvat uitsluitend literaire evergreens. Talloze onontkoombaar klas sieken, maar uiteraard ook de nodige verrassende nieuwkomers in deze top 500 aller tijden. Dit zijn de gedichten waar het om draait: natuurlijk Pindaros en Petrarca, maar even vanzelfsprekend Jakob Böhme, Charles Baudelaire, Osip Mandelstam, Anthonis de Roovere, Lope de Vega, Robert Zimmerman, Paul van Ostaijen en Paul Celan.
