Een leuk boek voor ouders om hun kind voor te bereiden op de kleuterklas. Het boek kan ook door stagiaires en leerkrachten worden ingezet bij hun werklessen.
Het verhaal
In de klas van Jeroen en Toma blijkt een nieuwe `juf' te zijn: Nienke. Ze zit zelf nog op school en wil leren hoe ze een `juf' wordt. Meester Christiaan legt uit dat de kinderen haar maar moeten helpen als ze iets niet weet. Nienke vraagt in de kring aan de kinderen wat ze vandaag moeten doen. Deze vraag kunnen de kinderen zo beantwoorden, namelijk: namen oplezen, zingen, werken, melk drinken en iets eten. De eerste twee taken leveren geen problemen op, maar dan `werken', wat is dat? Nienke loopt de klas uit en komt even later terug met schoonmaakspullen uit de keuken en het werkhok. `Zo, nou kunnen jullie werken! zegt ze. De kinderen beginnen hard te lachen. Wat een domme juf, ze weet niet eens wat werken is. Die denkt dat `werken' schoonmaken is! Dus leggen de kinderen de nieuwe juf uit wat `werken'is: `Eerst moet je een verhaal vertellen en dan gaan wij daarover tekenen, kleien, knippen of plakken en daarover spelen in de bouw- of poppenhoek. Dat is `werken'. Dan verschijnt `De Allesvreter' op het toneel. Een stofzuiger die juf Nienke ombouwt tot een monster dat altijd honger heeft en alles opeet wat hij ziet. De klas beleeft met `De Allesvreter' een spannend avontuur dat de kinderen genoeg inspiratie geeft om over te `werken'.
Het verhaal sluit aan bij de belangstelling die veel jonge kinderen hebben voor enge monsters (techniek) en stofzuigers. Het verhaal heeft bovendien parallellen met het sprookje van Roodkapje en de Boze Wolf. `De Allesvreter' eet dingen op die niet opgegeten horen te worden. Aan het eind van het verhaal wanneer het monster moe is en slaapt, wordt zijn buik opengeknipt om de verdwenen spullen terug te krijgen.
Het verhaal
In de klas van Jeroen en Toma blijkt een nieuwe `juf' te zijn: Nienke. Ze zit zelf nog op school en wil leren hoe ze een `juf' wordt. Meester Christiaan legt uit dat de kinderen haar maar moeten helpen als ze iets niet weet. Nienke vraagt in de kring aan de kinderen wat ze vandaag moeten doen. Deze vraag kunnen de kinderen zo beantwoorden, namelijk: namen oplezen, zingen, werken, melk drinken en iets eten. De eerste twee taken leveren geen problemen op, maar dan `werken', wat is dat? Nienke loopt de klas uit en komt even later terug met schoonmaakspullen uit de keuken en het werkhok. `Zo, nou kunnen jullie werken! zegt ze. De kinderen beginnen hard te lachen. Wat een domme juf, ze weet niet eens wat werken is. Die denkt dat `werken' schoonmaken is! Dus leggen de kinderen de nieuwe juf uit wat `werken'is: `Eerst moet je een verhaal vertellen en dan gaan wij daarover tekenen, kleien, knippen of plakken en daarover spelen in de bouw- of poppenhoek. Dat is `werken'. Dan verschijnt `De Allesvreter' op het toneel. Een stofzuiger die juf Nienke ombouwt tot een monster dat altijd honger heeft en alles opeet wat hij ziet. De klas beleeft met `De Allesvreter' een spannend avontuur dat de kinderen genoeg inspiratie geeft om over te `werken'.
Het verhaal sluit aan bij de belangstelling die veel jonge kinderen hebben voor enge monsters (techniek) en stofzuigers. Het verhaal heeft bovendien parallellen met het sprookje van Roodkapje en de Boze Wolf. `De Allesvreter' eet dingen op die niet opgegeten horen te worden. Aan het eind van het verhaal wanneer het monster moe is en slaapt, wordt zijn buik opengeknipt om de verdwenen spullen terug te krijgen.
