“1976. In de natuur van Noorwegen denkt de hoofdpersoon de code van het leven gevonden te hebben in de streepjes op de bast van een zilverberk. Is het mogelijk om de code van alles wat is en alles wat zal zijn te kraken met de bekende orakels of zullen de nieuwerwetse computers die hun intrede doen daar een rol in spelen?”
Het verlangen van de 21 jarige hoofdpersoon, student fotografie, zich te ontworstelen aan het burgerlijke Slotervaart waar hij nog bij zijn ouders woont en de wens de vrijheid te proeven zoals in ‘Nooit meer slapen’ en Ik Jan Cremer’, leiden hem naar het noorden van Noorwegen.
De seksuele moraal in het Scandinavië van midden jaren zeventig en de toevallige ontmoeting met een ‘wijze vrouw’, brengen de hoofdpersoon op een magisch realistische reis vol bijzondere ontmoetingen. Op de achtergrond speelt de vraag of hij zijn leven voor twee moet leven omdat hij het ongeluk overleefde waarbij zijn schoolvriend op straat doodbloedde.
