De burcht van de vrede

Lang geleden leefde in het diepste zuiden van Frankrijk een volk dat
genoeg had van de gevestigde religie en dat zich massaal wendde tot
een groep geïnspireerde mensen die een oorspronkelijk christendom
beleden. Deze groep en iedereen die met hen te maken had, werd
gedurende een periode van 150 jaren genadeloos vervolgd door de
roomse kerk, want deze zag haar leringen ondermijnd door het pure
christendom waarvan zij ooit was afgeweken. De Franse koning werkte
samen met de kerk in deze vernietigingsslag, want hij wilde het land
veroveren en bij zijn rijk voegen. De naam van dit land was Occitanië
en de vervolgden werden door het volk bonshommes (goede mensen)
genoemd. Montségur was hun burcht, een 'onneembaar' slot op een
steile rots. In deze roman trekken twee hedendaagse mensen door het
gebied waar zij leefden. Zij raken bevangen door het gedachtegoed
en de leefsfeer van deze middeleeuwse mensen. Heden en verleden
versmelten; de pelgrims van toen zijn de pelgrims van nu.

Karel Wellinghoff (1939) is schilder, boetseerder en schrijver.

Eerder verscheen van hem bij Aspekt:
-Onthaasten per brommobiel
-De Goede mensen en de honden van God