Zodra Tim de vreemde bal oppakt, voelt hij meteen dat er iets bijzonders mee is. Iets héél bijzonders, zo blijkt als er een paar dagen later een barst in komt. Eerst verschijnt er een pootje, dan een groen-bruin kopje, vleugels, een staart... Tim is meteen helemaal weg van zijn babydraakje, maar de snelheid waarmee het groeit, is wel een probleem. Vooral omdat hij zijn nieuwe huisdier geheim moet houden. Terwijl Tim zich afvraagt hoe hij voor de draak moet zorgen, blijkt het beest onvermoede talenten te hebben. Zo spuwt hij geen vuur, maar ijs. En dat komt uiteindelijk heel goed van pas! Els Ruiters begon met het schrijven van verhalen voor volwassenen. Tot haar verbazing won ze daarmee twee verhalenwedstrijden. Pas toen haar dochter er om vroeg, waagde ze zich ook aan een kinderverhaal. ‘Ze trok het haast onder mijn handen vandaan als ik weer een hoofdstuk klaar had en nam het mee naar school, waar de juf het voorlas. Er waren kinderen die aanbelden en vroegen hoe het verderging, “want de juf leest niet snel genoeg”. Dat gaf zo’n kick, dat ik ermee doorging!’ Els speelt saxofoon, ‘prutst een beetje met digitale fotografie’, is dol op koffie en computeren en gaat het liefst héél laat naar bed.
