In 'De gastvrije aarde' vertelt Clarissa Pinkola Estés een aantal verhalen, in elkaar geschoven als matroesjkapoppetjes, die uit haar eigen familiekring (Hongaars-Joodse immigranten in Amerika) stammen. Centrale figuur is haar legendarische oom Zovár, een Hongaarse boer die de gruwelen van de naziterreur overleefde en in Amerika een nieuw bestaan opbouwde.
In het sprookje van de dappere dennenboom die zijn levenscyclus voortzet als een hoopje as dat schrale grond vruchtbaar maakt, huist de kern van Zovárs overtuiging dat de geduldige aarde de gastvrijheid van een echte gastvrouw bezit. De troostrijke boodschap is duidelijk: het leven vernieuwt zich voortdurend.
