Geen groter projectiescherm dan de sterrenhemel. De kosmische komedie schildert onze voorstellingen van hemel en hel sinds Galileo de aarde definitief uit het middelpunt van het universum haalde. Het is een filmische vertelling over reikhalzen naar een betere wereld – desnoods buiten de dampkring. Middelpunt is de radiosterrenwacht Westerbork in het voormalige nazidoorvoerkamp – waarvandaan 102 000 zielen in de zwarte gaten van Auschwitz en Sobibor verdwenen. Wat volgt is een tijdreis door vijf eeuwen van almaar uitdijende vergezichten, via Eise Eisinga en Joeri Gagarin tot voorbij de Melkweg.
De kosmische komedie is science-non-fiction op zijn alleraanstekelijkst, over astronomen en astronauten, de eerste vrouw in de ruimte Valentina Teresjkova en maanwandelaar Buzz Aldrin. Langs de afgrond van de distopie gidst Frank Westerman zijn lezers hemelwaarts, gewichtloos verlangend naar volksplantingen op de maan en Mars in de eenentwintigste eeuw.
